Ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΙΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΤΡΙΨΑ «ΔΥΟ ΠΑΤΡΙΔΕΣ»
Προέρχεται από μουσική οικογένεια, οι πρώτες γνώσεις του ξεπηδούν από την Βυζαντινή μουσική. Για όσο θυμάται τον εαυτό του, διατηρεί μία ερωτική σχέση με τα μουσικά όργανα και την λαϊκή μουσική. Ταλαντούχος όσο ελάχιστοι της γενιάς του, ο Γιώργος Αιγιώτης, έχει διαγράψει μία ζηλευτή πορεία, με συνεργασίες με τους κορυφαίους του χώρου και συνεχίζει να καθηλώνει με τις ερμηνείες του όπου κι αν εμφανίζεται. Προσφάτως, κυκλοφόρησε το τραγούδι του «Δύο Πατρίδες», μελοποιώντας το ομώνυμο ποίημα του πολυβραβευμένου ποιητή Θανάση Τρίψα, το οποίο ο 33χρονος δημιουργός, ερμηνεύει μοναδικά. Με το ταλέντο, την δημιουργικότητα και την αγάπη του για την καλή μουσική, είναι βέβαιο ότι ο Γιώργος Αιγιώτης, που με το όνομά του τιμά το Αίγιο, θα βάλει την δική του «σφραγίδα» στο μουσικό στερέωμα της χώρας!
Γεννήθηκε το 1984 στο Αίγιο, έκτο και τελευταίο παιδί πολύτεκνης οικογένειας. Λόγω του ότι ο πατέρας του Κωνσταντίνος Κατσιβάλης, ήταν Ιεροψάλτης και αγαπούσε πολύ την μουσική, τα παιδιά μυήθηκαν σε αυτή από πολύ νωρίς. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο Γιώργος Αιγιώτης είναι αδελφός της τραγουδίστριας Τούλας Κατσιβάλη, η οποία διαθέτει επίσης εξαιρετική φωνή. Από την προσχολική κιόλας ηλικία του, άρχισε να σιγοτραγουδά το Πα Βου Γα Δι (νότες από την Βυζαντινή μουσική). Αργότερα, πήρε τα πρώτα του μαθήματα από τον πατέρα του, ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του Παναγιώτης, παράλληλα με την Βυζαντινή μουσική παρακολουθεί και μαθήματα μπουζουκιού. ΄΄Αυτό ήταν η αρχή μιας ερωτικής σχέσης με τα μουσικά όργανα και τα λαϊκά ακούσματα. Όταν έβρισκα μόνο του το μπουζούκι, το έπαιρνα αμέσως και χωρίς να μπορώ καλά-καλά να το κρατήσω, προσπαθούσα να παίξω τις νότες. Σιγά-σιγά με την βοήθεια του αδελφού μου και με τον ζήλο που είχα, άρχισα να σκαρώνω τις πρώτες εισαγωγές από την “Φαληριώτισσα” του Παπαϊωάννου, την “Φραγκοσυριανή” του Μάρκου και το “Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας” του Λοΐζου. Δεν άργησε να έρθει η μέρα που ήθελα το δικό μου όργανο κι έτσι μου αγόρασαν έναν μπαγλαμά. Παίζαμε και τραγουδούσαμε παλιά λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια ατελείωτες ώρες. Στην πορεία, μου έδειξε τα ακόρντα στην κιθάρα και εκεί ανακάλυψα άλλη μαγεία. Αργότερα, στην εφηβική μου ηλικία, αγόρασα ένα ούτι και έμαθα μόνος μου΄΄, θυμάται ο ίδιος, μιλώντας στο “protionline.gr”. Από την ηλικία των εννέα ετών ξεκίνησε μαθήματα στη σχολή Βυζαντινής μουσικής Ι.Μ.Κ.Α. “Κοσμάς ο Μελωδός” με δάσκαλό τον Βασίλειο Μπίκο και μετά από πενταετή φοίτηση πήρε το πρώτο του πτυχίο. Σε ηλικία 26 και 28 ετών αντίστοιχα, έλαβε το δεύτερο πτυχίο Βυζαντινής μουσικής και το Δίπλωμα Μουσικοδιδασκάλου.
Στο τραγούδι επαγγελματικά από τα 16 του!
Μιλώντας για την μετέπειτα πορεία του, ο Γιώργος Αιγιώτης αναφέρει: ΄΄Η πρώτη φορά που έπαιξα μπουζούκι και τραγούδησα δημόσια ήταν σε επέτειο της 17ης Νοεμβρίου και ήμουν στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου. Είχα τραγουδήσει την “Αλάνα” και το “Όμορφη και Παράξενη Πατρίδα”. Εκείνο το χειροκρότημα ακόμα χτυπάει στ’ αυτιά μου. Κάπως έτσι πέρασαν τα σχολικά μου χρόνια. Με πολλή μελέτη στη μουσική και με εκδηλώσεις στο σχολείο. Για διάβασμα ούτε κουβέντα. Το 2000, σε ηλικία 16 ετών, ξεκίνησα “επιτέλους” να παίζω και να τραγουδάω επαγγελματικά. Δεν μπορώ να παραλείψω ότι και σε αυτό το ξεκίνημα, το επαγγελματικό, ο αδελφός μου Παναγιώτης με βοήθησε, ώντας ήδη τότε επαγγελματίας μουσικός. Το 2002 έκανα μια παύση ενός χρόνου όταν αιφνιδίως έφυγε από την ζωή ο Πατέρας μου μια Κυριακή πρωί, εκτελώντας το Ιερό λειτούργημά του. Το 2003 επέστρεψα στα κέντρα διασκέδασης της περιοχής, μέχρι το 2005 που πήγα φαντάρος΄΄.
Το μεγάλο βήμα έγινε για τον Αιγιώτη ταλαντούχο μουσικό και ερμηνευτή το 2004 όταν ένας καλός του φίλος, ο Γιώργος Χρυσοχοΐδης, συνάντησε τυχαία τον μουσικοσυνθέτη και δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Χρήστο Νικολόπουλο και του μίλησε γι’ αυτόν. ΄΄Μετά από δύο χρόνια, στα 22 μου, με το μπαγλαμαδάκι στα χέρια και γεμάτος όρεξη στο τραγούδισμα, κέρδισα πολύ γρήγορα όχι μόνο την αγάπη και την εμπιστοσύνη του ίδιου του Νικολόπουλου που με είχε υπό την προστασία του, αλλά και των θαμώνων του καταστήματος «Περιβόλι του Ουρανού», όπου εμφανιζόμουν μαζί του. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε μια καλλιτεχνική διαδρομή που όλα αυτά τα χρόνια, μου χάρισε πολλές όμορφες συνεργασίες με σπουδαίους καλλιτέχνες΄΄, σημειώνει.
Η δισκογραφία
Ο Γιώργος έχει στο ενεργητικό του: Περιοδείες σε Ελλάδα και Κύπρο μαζί με τους: Γλυκερία, Μελίνα Ασλανίδου, Κωνσταντίνα, Γιώτα Νέγκα, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Κώστα Μακεδόνα, Δημήτρη Μπάση, Κώστα Καραφώτη, Γιώργο Λιανό, Βασίλη Λέκκα, Γεράσιμο Ανδρεάτο, Ηλία Μακρή, Μαίρη Λίντα, Σοφία Παπάζογλου, Λιζέτα Καλημέρη, Μαρία Σπυροπούλου, Δόμνα Κουντούρη, Ζωή Παπαδοπούλου, Δημήτρη Παπαδημητρίου, Φωτεινή Δάρρα, Ελένη Ροδά, Μπάμπη Τσέρτο και Μανώλη Γεωργοστάθη σε κέντρα διασκέδασης, μουσικές σκηνές, συναυλιακούς χώρους όπως και στο Μέγαρο Μουσικής αλλά και στο θέατρο Badmighton.
Επίσης, το 2009 είχε την τιμή και την χαρά να ερμηνεύσει το τραγούδι «Αυτή η εποχή» σε στίχους του αξέχαστου Μανώλη Ρασούλη με μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου στον δίσκο «Με τον Ομπάμα αντάμα». Άλλες συμμετοχές σε δίσκους: 2008 Ζωντανή ηχογράφηση στο περιβόλι του ουρανού, 2009 «Με τον Ομπάμα αντάμα» (Χ. Νικολόπουλου – Μ. Ρασούλη), 2013 «Εδώ Αλεξάνδρεια» σε μουσική του Νικήτα Βοστάνη, διαφόρων στιχουργών. Ανάμεσά τους και ο Μιχάλης Μπουρμπούλης που μαζί με τον Νικήτα τον διάλεξαν να ερμηνεύσει το «Πορτραίτο που μιλούσε» .
Ένα τραγούδι για τον Καβάφη. Στον δίσκο συμμετέχουν οι: Λάκης Χαλκιάς, Αλέξανδρος Χατζής, Μπάμπης Τσέρτος, Αρετή Κετιμέ, Μαρία Σπυροπούλου και Μαρίνα Μανωλάκου. 2014 «Γλυκό Σταφύλι» Σεφαραδίτικες μελωδίες διασκευασμένες από τον φίλο μου Βασίλη Νταλή ο οποίος υπογράφει και του στίχους). Στον δίσκο συμμετέχουν οι: Παντελής Θαλασσινός, Σοφία Παπάζογλου, Μπάμπης Τσέρτος, Αρετή Κετιμέ. Το αγαπημένο του «Νυχτερινό» συμπεριλαμβάνεται σε αυτό τον δίσκο όπως η «Εμιγρέδα» και «Τα μάτια σου».
Πριν από τέσσερα χρόνια, μαζί με τον συνοδοιπόρο του Θοδωρή Πετρόπουλο, πήγαν να παίξουν σε ένα καινούριο κέντρο διασκέδασης στην Άνω Γλυφάδα. ΄΄Μπήκαμε σε ένα γιαπί, καθίσαμε, βγάλαμε τα όργανα και τραγούδησα ένα τραγούδι του Ζαμπέτα, «Έχασες το τραίνο». Δεν χρειάστηκε κάτι άλλο. Κατευθείαν συντονιστήκαμε με τον επιχειρηματία και την σύζυγό του. Τον Αντώνη και την Ρένα. Δύο εξαιρετικοί άνθρωποι και οικογενειάρχες με ήθος. Μιλάω για τον Αντώνη Γούναρη που πολλοί τον ξέρουν από το πρώτο «Fame Story» ως δάσκαλο-καθοδηγητή των διαγωνιζόμενων, αλλά περισσότεροι ως καταπληκτικό μουσικό κιθαρίστα και «μάστορα» ενορχηστρωτή, μιας και τα τελευταία 25 περίπου χρόνια έχουν περάσει αμέτρητοι χρυσοί και πλατινένιοι δίσκοι διαφόρων καλλιτεχνών από τα χέρια του. Η σχέση μας άριστη και η συνεργασία μας το ίδιο. Στην μέση του προγράμματος ανέβαινε, έπαιρνε την κιθάρα μου και μαζί με τον Θοδωρή και την Νίνα Κουμή, το πρόγραμμα απογειωνόταν. Φέτος το χειμώνα λοιπόν, επειδή ο Αντώνης εμφανιζόταν με τον Ρέμο σε «πίστα» της συμπρωτεύουσας, με άφησε «στο πόδι του» μέχρι που επέστρεψε και αναβιώσαμε εκείνη την πρώτη σεζόν. Για την επόμενη σεζόν υπάρχουν κάποιες σκέψεις αλλά είναι νωρίς για να πω κάτι΄΄, σημειώνει ο Γιώργος Αιγιώτης.
Όταν οι στίχοι… ψιθυρίζουν νότες
Ερωτηθείς για το πολύ καλό τραγούδι του, «Δύο Πατρίδες» και την υπέροχη ερμηνεία του, επισημαίνει: ΄΄Η ερμηνεία για μένα είναι το «Α» και το «Ω». Είναι η αντίδραση του εαυτού μου -ψυχή τε και σώματι- στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι μια ιστορία είτε είναι ρομαντική είτε κοινωνική. Εκτός του ότι έτσι με δίδαξαν τα ακούσματα που είχα από παιδί, είμαι και σαν άνθρωπος έτσι. Δίνω βάση, που λέμε. Όταν θα ξεκινήσω να τραγουδάω, τα μάτια μου θολώνουν. Μπορεί να περάσεις μπροστά μου και πραγματικά να μη σε δω. Μερικοί έχουν πει ότι έχω έπαρση, άλλοι με έχουν πει υπερβολικά σοβαρό. Δεν είμαι σοβαρός, αυτοί που με ξέρουν, το ξέρουν. Το τραγούδι όμως και η ερμηνεία του, όπως και η ενέργεια σε συνδυασμό με τα υλικά της ψυχής που ξοδεύονται, είναι σοβαρά πράγματα και όταν σέβεσαι αυτό, τα υπόλοιπα γίνονται αυτόματα. Με την ίδια σοβαρότητα ξεκίνησα να συνθέτω και την μουσική για τις «Δυο Πατρίδες». Είχα μπροστά μου ένα ποιητικό αριστούργημα που δεν θα μπορούσε να έχει άλλη αντιμετώπιση από μέρους μου. Η αλήθεια είναι ότι οι πρώτοι στίχοι που διάβασα μου «ψιθύρισαν» αμέσως τις πρώτες νότες. Προσπάθησα να φτιάξω έτσι την μελωδία ώστε με την ερμηνεία αργότερα να τονιστούν οι στίχοι όπως τους αξίζει. Πιστεύω πως τα κατάφερα. Βέβαια, όπως για να αναδειχθεί ένας καλός στίχος χρειάζεται μια καλή μουσική, έτσι και μια καλή μουσική χρειάζεται μια καλή ενορχήστρωση. Η λύση ήταν ο Αντώνης Γούναρης. Έτσι του έδωσα το demo και αυτός με την σειρά του αφού αναγνώρισε την δυναμική του τραγουδιού, έβαλε την τέχνη του και έφερε στα αυτιά μας αυτό το αποτέλεσμα παίζοντας κιθάρες, κλασική και 12χορδη. Η φωνοληψία έγινε στο προσωπικό του στούντιο όπως η μίξη και το mastering από τον ίδιο. Ο Τάκης Αργυρίου έπαιξε τύμπανα κι εγώ υλοποίησα την ιδέα του στιχουργού, για την ομόηχη με το ρεφρέν εισαγωγή, παίζοντας μπουζούκι, ενώ ο Αντώνης με την διακριτικότητά του και την ιδιαίτερη συμπάθεια που μου έχει, μου έδωσε χώρο να «σολάρω» με την κιθάρα μου΄΄. Το τραγούδι κυκλοφόρησε πρόσφατα από την εταιρεία «Blue records».
Για το σπουδαίο τραγούδι «Δύο πατρίδες», μιλά στο “protionline.gr” και ο Θανάσης Τρίψας: ΄΄Θέλω να ευχαριστήσω τον καταξιωμένο μουσικό και τραγουδιστή Γιώργο Αιγιώτη, όχι μόνο για την μουσική αλλά και για την ερμηνεία του που –μέσω αυτής – ανέδειξε τα συναισθήματα εκείνων που βιώνουν στο δρόμο της αναζήτησης μια νέας πατρίδας που ο πόλεμος τους οδηγεί΄΄.
«Αναπόφευκτη»… η περαιτέρω συνεργασία με τον Θανάση Τρίψα
Σε ό,τι αφορά εάν θα έχει περαιτέρω συνεργασία με τον Αιγιώτη ποιητή Θανάση Τρίψα, τονίζει: ΄΄Ο Θανάσης Τρίψας για μένα είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος, ένας αγαπημένος θείος -μιας και είναι ο μικρός αδελφός της μητέρας μου- και ένας ποιητής-στιχουργός υψηλού επιπέδου με πραγματικές και όχι εμπορικές ανησυχίες, που μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έχει βραβευτεί περισσότερες από είκοσι φορές. Έχω την χαρά να έχω διαβάσει κάποια ανέκδοτα ποιήματά του και μπορώ να πω ότι απ’ το συρτάρι του όντως θα βγουν κι άλλοι «θησαυροί». Η περαιτέρω συνεργασία νομίζω πως θα είναι «αναπόφευκτη»΄΄.
Ο Γιώργος έχει συνθέσει κι άλλα τραγούδια. ΄΄Ξεκίνησα να γράφω από πολύ μικρή ηλικία αλλά από το Λύκειο και μετά ήταν πιο ολοκληρωμένα. Είχα πλέον καλό χειρισμό στα μουσικά όργανα, είχα αντιληφθεί –όσο μπορούσα- και την φιλοσοφία του να γράφεις τραγούδι, οπότε τα τραγούδια μου είχαν καλή δομή. Έγραφα και στίχους όμως. Πάντα τα έγραφα μαζί. Οι «Δυο Πατρίδες» είναι το πρώτο «ξένο» τραγούδι που μελοποιώ. Για αρχή κυκλοφόρησε το «Αεράκι» τον Φεβρουάριο του 2015 σε digital single απο την «Music Mirror». Για το μέλλον βλέπουμε…΄΄, αναφέρει.
Ερωτηθείς, τέλος, για το πώς βλέπει το μέλλον του στη μουσική, επισημαίνει: ΄΄Το μέλλον είναι απρόβλεπτο όπως ξέρουμε. Όπως όλοι, έτσι κι εγώ είχα και έχω όνειρα αλλά έχω μάθει να ζω στη πραγματικότητα. Προσγειωμένος και ταπεινός υπηρέτης της μουσικής και όχι του εαυτού μου, θα συνεχίζω να παίζω, να τραγουδάω και να κάνω αυτό που αγάπησα στην μουσική και όχι αυτό που πολλοί προσπαθούν να επιβάλουν, εκμεταλλευόμενοι τον ιό της ματαιοδοξίας κάποιων, συν την αφέλεια κάποιων άλλων΄΄.
