… ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΕΛΟΣ Η ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΣΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ
του Ηρακλή Ρούπα Τομεάρχη Ανάπτυξης ΠΑΣΟΚ
Περίοδος όπου οι μέχρι πριν λίγο καιρό μαθητές αλλάζουν σελίδα και γίνονται φοιτητές. Σκεπτόμενοι επιστήμονες. Νέοι που θα πρέπει να ανακτήσουν πάλι την δύναμη της σκεπτόμενης αντίδρασης και της παραγωγικής ενεργοποίησης. Αυτή η προσέγγιση όμως προϋποθέτει ανοικτό μυαλό έξω από παλαιού τύπου δογματικές νόρμες και τυποποιημένους προσδιορισμούς.
Κάποια θέματα όμως, όπως την δυνατότητα/υποχρέωση θρησκευτικών ηγετών να εκφράζουν την άποψή τους- ανεξαρτήτως θέσης για τον διαχωρισμό Κράτους Εκκλησίας- καλό είναι να μην αναδεικνύονται χάριν εντυπωσιασμού ή και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και μετά να θάβονται, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν εκ νέου σε επόμενη αντιπαράθεση.
Κάποια στιγμή, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως σε μία δημοκρατία θα έπρεπε να επιβάλλεται όλοι να έχουν την ίδια δυνατότητα έκφρασης και όχι η μονοπώληση της επικοινωνίας να διαμορφώνει το «επιβαλλόμενο» ως ορθό. Βέβαια στην κρίση που βιώνουμε σήμερα το «κουράγιο» για τέτοιου είδους προσεγγίσεις δεν υπάρχει στους περισσότερους πολίτες που όμως ενοχλούνται στην πλειοψηφία τους όταν διαταράσσονται ιστορικές αξίες και κοινωνικοί συνεκτικοί κρίκοι. Κατ΄επέκταση, πρέπει να δοθεί τέλος στην διαρκή προσπάθεια κάποιων να δώσουν τέλος ή να αλλοιώσουν ιστορικούς και παραδοσιακούς θεσμούς. Η ακαδημαϊκά ευρεία διαπαιδαγώγηση μέσω της αναζήτησης της πανεπιστημιακής γνώσης μπορεί να αποτελέσει την βάση στήριξης της λογικής αυτής. Στήριξης της παράδοσης και των θεσμών. Όχι όμως κατά το …δοκούν.
Αντίδραση Βουλευτών στις δηλώσεις του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πατρών. Θεσμικού παράγοντα. Δηλώσεις Προέδρου Βουλής –επίσης Θεσμικού παράγοντα-σχετικά με λεπτές και παραδοσιακές έννοιες επάνω στις οποίες δομήθηκε ο Ελληνισμός. Συνεκτικοί ιστοί –που παρά τα λάθη και τις διαφωνίες πολλών ως προς το σκέλος της λειτουργίας των-που λίγα Έθνη διαθέτουν. Στρεβλή προσέγγιση τόσο του Προέδρου της Βουλής, όσο και των συντοπιτών μου Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με βάση με βάση τα διαχρονικής μορφής αριστερίστικα διλήμματα πως απόψεις εκτός δικής τους πολιτικής οπτικής χαρακτηρίζουν συμπεριφορές «χουντικές» ή «ακροδεξιές». «Άναρχη» πολιτικά τοποθέτηση με «αναρχικού» τύπου μηδενιστικό παραλληλισμό.
Έμμεσος στόχος ή φίμωση του δημοκρατικού λόγου των εκπροσώπων της Εκκλησίας με πρόσχημα τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους. Όμως, παρά το γεγονός πως κανείς δεν αμφισβητεί την ανάγκη να ξεκαθαρίσει το τοπία για ένα θέμα που συζητείται εδώ και χρόνια, κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει «αφωνία» σε πνευματικούς άνδρες που τυχαίνει επιπρόσθετα να είναι κληρικοί στα πλαίσια της μονοδιάστατα νοούμενης από ορισμένους «ορθής» δημοκρατίας. Με ποια δημοκρατική συλλογιστική λοιπόν αναζητείται ο διαχωρισμός του ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να εκφράσει άποψη. Με αυτή την λογική κάθε πολιτικός σήμερα που είχε συμμετοχή στην υποβάθμιση του τόπου μας θα έπρεπε ομοίως να είχε τεθεί σε «καθεστώς αφωνίας».
Με ποια συλλογιστική έχει δικαίωμα ο κύριος Βούτσης να κρίνει να επικρίνει και να «νουθετεί» κατά μία έννοια, ενώ την ίδια στιγμή οι Αχαιοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έμμεσα αμφισβητούν το δικαίωμα του Μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομου να απαιτεί την …δημιουργία «οραμάτων». Μία προσέγγιση του Σεβασμιότατου που από μία οπτική ανάγνωσης είναι βαθιά νεωτεριστική και κοινωνικά εκσυγχρονιστική. Αν δε δώσουμε πιθανή πολιτική διάσταση… τότε γίνεται στοχευμένα δεικτική για την ανάγκη προτύπων, θέσεων και στόχων για τον τόπο μας. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με αυτής της μορφής τις επισημάνσεις; Αυτή είναι η δομή σκέψης που θέλουμε να έχουν οι νέοι φοιτητές και οι νέοι επιστήμονες;
