ΕΤΟΙΜΟ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟ ΤΣΑΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΙ ΤΥΠΟΠΟΙΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
To ενδιαφέρον για συνεχή δημιουργία, η εμπειρία της ενασχόλησης με τη γη, αλλά και η ανάγκη να αυξήσουν το οικογενειακό τους εισόδημα, ωθούν πολλούς παραγωγούς της περιοχής σε εναλλακτικές καλλιέργειες, καταφέρνοντας μάλιστα να ξεχωρίσουν!
Ένας εξ αυτών είναι και ο Νίκος Χριστοδουλόπουλος από την Παρασκευή Αιγιάλειας που στράφηκε προς την παραγωγή τσαγιού, φιλοδοξώντας να βάλει μυρωδιά και γεύση από το… δικό μας βουνό, τον Μπαρμπά, σε κάθε σπίτι!
Το περιζήτητο πλέον βότανο, που φημίζεται για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, ανοίγει… δρόμους για συμπληρωματική πηγή εισοδήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Αιγιάλεια ένας παραγωγός από την Κερνίτσα έκανε… στροφή πριν από λίγα χρόνια στην καλλιέργεια τσαγιού, με τον 44χρονο Νίκο Χριστοδουλόπουλο να ακολουθεί το παράδειγμά του, καταφέρνοντας, από τα πρώτα του κιόλας «βήματα» να παράγει ένα ποιοτικό προϊόν που τυγχάνει μεγάλης ανταπόκρισης. Εδώ και τρία χρόνια, με την πολύτιμη βοήθεια του φίλου του που ήταν στον χώρο και γνώριζε το αντικείμενο, ασχολείται με την παραγωγή τσαγιού το οποίο συσκευάζει και προωθεί μόνος του στην αγορά.
Ένα από τα πολυτιμότερα βότανα της ελληνικής γης
Το τσάι του βουνού είναι ευρέως γνωστό σε όλους μας ως εξαιρετικό ρόφημα με ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες, η κατανάλωσή του βαίνει αυξανόμενη στην Ελλάδα και η καλλιέργειά του εμφανίζει μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης, με κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητες αποδόσεις.
Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια σε όλες τις διεθνείς αγορές η ζήτηση για προϊόντα φυσικής προέλευσης παρουσιάζεται αυξημένη. Ένα από τα πιο διαδεδομένα σε κατανάλωση αφεψήματα στην Ελλάδα, είναι το τσάι βουνού ή σιδερίτης, το οποίο τα τελευταία χρόνια γίνεται ολοένα και πιο γνωστό και στην Ευρώπη, όπου το αναζητούν για τις θαυμαστές ιδιότητές του.
Η… στροφή προς το τσάι
Ο Νίκος Χριστοδουλόπουλος είναι από το ορεινό και εύπορο χωριό Παρασκευή και ασχολείται με την γεωργία επαγγελματικά από 20 ετών, συνεχίζοντας την ενασχόληση των γονιών του με την σταφίδα και τα αμπέλια. Έχοντας πληγεί αρκετές φορές από καιρικά φαινόμενα και κυρίως από πάγο σε έκταση που είχε φυτέψει αμπέλι στην περιοχή Καστανιά, αποφάσισε να το μεταφέρει σε άλλο κτήμα και στην θέση του να σπείρει τσάι του βουνού. Το χωράφι βρίσκεται στα 1.050 μέτρα υψόμετρο και σε αυτό διατηρεί και μελίσσι αποτελούμενο από 40 περίπου κυψέλες. Η ποικιλία που έσπειρε είναι «σιδερίτης ραϊσέρι», δεδομένου ότι, όπως ο ίδιος αναφέρει, ταιριάζει περισσότερο στην περιοχή. Όπως επισημαίνει στo “protionline.gr”, ΄΄αρχικά σκέφτηκα να φυτέψω καστανιές ή καρυδιές όμως ύστερα από σχετική έρευνα, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το τσάι είναι η καλύτερη λύση, Το πλεονέκτημα της καλλιέργειας τσαγιού είναι ότι δεν απαιτούνται γόνιμα εδάφη. Η καλλιέργεια μπορεί να γίνεται σε χωράφια που έχουν καταστραφεί από μακροχρόνια χρήση ή σε βραχώδη λιβάδια. Οπότε δεν πρόκειται για καλλιέργεια που γίνεται σε βάρος άλλων παραδοσιακών για την περιοχή καλλιεργειών. Επιπλέον, το φυτό ευδοκιμεί σε περιοχές με μεγάλο υψόμετρο, αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες, έχει ελάχιστες απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία και αντοχή στην έλλειψη νερού. Επίσης, είναι ανθεκτικό σε εχθρούς και ασθένειες όταν καλλιεργείται σε υψόμετρο άνω των 800 μέτρων΄΄.
Καλλιέργεια και συσκευαστήριο σε έκταση 6 στρεμμάτων
Η έκταση του κ. Χριστοδουλόπουλου με τσάι, φτάνει τα 6 στρέμματα. Εκεί βρίσκεται και το συσκευαστήριο που δημιούργησε, με την σχετική άδεια από την διεύθυνση Γεωργίας και στεγάζεται πλέον η οικογενειακή του επιχείρηση. Εκεί βοηθούν τόσο η σύζυγός του όσο και τα τρία του παιδιά που με πολλή αγάπη έχουν προσεγγίσει την καλλιέργεια και τυποποίηση του προϊόντος. Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά ουσιαστικής συγκομιδής από την καλλιέργεια του Νίκου Χριστοδουλόπουλου. Η παραγωγή ξεπέρασε τα 500 κιλά, ενώ συνολικά η οικογένεια συσκεύασε περίπου 10.000 μάτσα τσάι με την επωνυμία «Μπαρμπάς» λόγω του βουνού στο οποίο βρίσκεται. Μάλιστα, πάνω στην συσκευασία απεικονίζεται και το ίδιο το βουνό!
Μιλώντας για την διαδικασία, ο παραγωγός αναφέρει: ΄΄Το φυτό συλλέγεται με το χέρι, κόβεται με ψαλίδι, δένεται ματσάκια κρεμιέται σε σκοτεινό και δροσερό μέρος εκεί όπου γίνεται φυσική αποξήρανση για να κρατήσει το χρώμα και τα συστατικά του. Ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια της συσκευασίας για να είναι επώνυμο το προϊόν. Η εύκολη λύση θα ήταν να το δώσουμε σε χοντρέμπορο αλλά η διαφορά τιμής και δουλειάς θα ήταν μεγάλη. Καταλήξαμε στην λύση να το κάνουμε επώνυμο και να το συσκευάζουμε μόνοι μας. Έτσι γεννήθηκε το τσάι «Μπαρμπάς» το οποίο προωθώ μόνος μου στην αγορά και μέχρι στιγμής έχει πολύ καλή ανταπόκριση΄΄.
Το προϊόν διοχετεύεται σε καταστήματα της Αιγιάλειας με τον κ. Χριστοδουλόπουλο να ευελπιστεί ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα μπει σε ακόμη περισσότερα καταστήματα και θα το γνωρίσει περισσότερος κόσμος. Μάλιστα, έχει αποστείλει το προϊόν σε σημεία πώλησης και στην Αθήνα, ενώ δεν αποκλείει το ενδεχόμενο μελλοντικά να προχωρήσει και σε εξαγωγές.
Μεγάλο αβαντάζ, η ποιότητα του τσαγιού «Μπαρμπάς»
΄΄Ένα τέτοιο ενδεχόμενο απαιτεί βέβαια μεγαλύτερη παραγωγή, ωστόσο δεν αποκλείουμε τίποτα. Ανταγωνιστής μας είναι το προϊόν. Όλες οι καλλιέργειες έχουν κινδύνους και ρίσκο, αλλά ευτυχώς η παραγωγή τσαγιού βοηθιέται από το υψόμετρο αφού είναι σαν να μεγαλώνει στον δικό του φυσικό χώρο και επιπλέον δεν παρουσιάζονται συχνά προβλήματα. Για την ώρα, καταστήματα και καταναλωτές το προμηθεύονται δοκιμαστικά. Μεγάλο αβαντάζ όμως για μας είναι η ποιότητα του προϊόντος μας που πιστεύω πως θα εκτιμηθεί και θα μας εδραιώσει στην αγορά. Η ποιότητα άλλωστε είναι κάτι που φαίνεται με την πρώτη ματιά, αφού το προϊόν στην συσκευασία διατηρεί την φρεσκάδα του (είναι ακόμη ανθισμένο) και αλλά και τα συστατικά του. Ξέρω πως θα χρειαστεί χρόνο, επιμονή και υπομονή. Προχωρούμε με αργά και σταθερά βήματα και θέτουμε υλοποιήσιμους στόχους΄΄, αναφέρει ακόμη ο κ. Χριστοδουλόπουλος.
Αναφορικά, τέλος, με την δική του απόφαση να στραφεί στο τσάι, επισημαίνει: ΄΄Πιστεύω πως οφείλουμε να αξιοποιούμε κάθε ευκαιρία που μας παρουσιάζεται να μην επαναπαυόμαστε. Πρέπει να ανοίγουμε δρόμους και στους νεότερους, με την ελπίδα ότι αυτοί θα συνεχίσουν και θα γίνουν ακόμη καλύτεροί…΄΄.
