Του Τάκη Παπακωνσταντινόπουλου
Για το πολύκροτο θέμα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων, δεν υπάρχει καμία επίσημη θέση ή ανακοίνωση από πλευράς κυβέρνησης .Όλα είναι ρευστά και στη φάση της διαπραγμάτευσης.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το “ξεχασμένο” για 25 χρόνια θέμα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων έχει άμεση σχέση με την λύση του προβλήματος μέσω μιας κοινά αποδεκτής λύσης για να μπορεί η δημοκρατία των Σκοπίων να μπει τον Ιούλιο στο ΝΑΤΟ στη Σύνοδο στις Βρυξέλλες.
Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται εκτός της επίλυσης του προβλήματος του ονόματος η συνέχεια των μεταρρυθμίσεων όπως η εποπτεία των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας και η δικαστική μεταρρύθμιση και βέβαια το 2% του ΑΕΠ να πηγαίνει στις στρατιωτικές δαπάνες.
‘Ηδη η Αλβανία και το Μαυροβούνιο έχουν ενταχθεί, και ακολουθεί η ΠΓΔΜ και η Βοσνία – Ερζεγοβίνη.
Και γιατί αυτή η βιασύνη τώρα για ένα θέμα που εκκρεμεί 25 χρόνια;
Δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι η διευθέτηση του θέματος της ονοματοδοσίας και η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, συνδέεται με την τακτική και τους σχεδιασμούς ΕΕ,ΗΠΑ ,ΝΑΤΟ στην περιοχή ,σε σχέση με τους σχεδιασμούς των ανταγωνιστικών κρατών κυρίως Ρωσίας ,Κίνας για το ποιός θα έχει πλεονέκτημα στην προσέλκυση κεφαλαίων και των ενεργειακών διαδρόμων.
Η Κίνα ενδιαφέρεται να έχει παρουσία στην περιοχή για να έχει πρόσβαση στην Δυτική Ευρώπη.
Η Ρωσία απο την άλλη μεριά ,ενώ είχε εξασφαλίσει στενούς δεσμούς με την κυβέρνηση Γκρούεφσκι ,έχασε το πλεονέκτημα αφού η κυβέρνηση αυτή μετά από πιέσεις και εκβιασμούς από ΕΕ και ΝΑΤΟ ανατράπηκε και η τωρινή κυβέρνηση εκλιπαρεί την είσοδό της στο ΝΑΤΟ. Όμως η Ρωσία καθόλου δεν έχει παραιτηθεί από τον στόχο της ισχυρής παρουσίας της στα Βαλκάνια.
Οι λόγοι που “καίγονται|” για τα Βαλκάνια οι ισχυρές δυνάμεις δεν έχουν σχέση μόνο με τις αγορές των Βαλκανίων ,αλλά και με την εξασφάλιση ευνοϊκών όρων για την ενεργειακή δίοδο μέσω των Βαλκανίων στην υπόλοιπη Ευρώπη και την εξασφάλιση ακόμα καλών “πελατών” για να αγοράζουν τα εξοπλιστικά προγράμματα και να έχουν στρατιωτικά στηρίγματα και στρατιωτική συνεργασία.
Η Ελληνική κυβέρνηση απο την μιά μεριά έχει δεσμεύσεις απέναντι στην ΕΕ και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για την επιτάχυνση της εξομάλυνσης των σχέσεων με την ΠΓΔΜ, αλλά απο την άλλη ενδιαφέρει πολύ την αστική τάξη της χώρας η καλή γειτονία με την δημοκρατία των Σκοπίων που αποβλέπει να κερδίσει θέσεις σε κλάδους όπως οι κατασκευές ,τα τρόφιμα ,οι μεταφορές ,η ενέργεια κλπ. Αυτό δεν το κρύβουν και έχουμε δει δηλώσεις απο επίσημα χείλη επιχειρηματιών ,ότι είμαστε οι μεγαλύτεροι επενδυτές στην χώρα αυτή.
Όσον αφορά την φάση των διαπραγματεύσεων ,ο ειδικός διαπραγματευτής του ΟΗΕ Μ.Νιμιτς συναντήθηκε με τους εκπροσώπους Ελλάδας και Σκοπίων και είπε ότι αυτή τη στιγμή το όνομα της χώρας στα Ηνωμένα Έθνη είναι “Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”, άρα η λέξη “Μακεδονία “ είναι μέρος του ονόματος και η Ελλάδα έχει αναγνωρίσει την Ελλάδα με αυτό το όνομα, ενω πάνω απο 100 χώρες έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με την ονομασία “Δημοκρατία της Μακεδονίας”, άρα εμπεριέχεται η λέξη “Μακεδονία” για τις περισσότερες χώρες. Πρότεινε διάφορα ονόματα όπως “Νέα Μακεδονία”, “Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας”, “Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη”, ενω έχει προτάσεις για την ονομασία της γλώσσας και της υπηκοότητας.
Άν υπάρξει πρόοδος τότε Τσίπρας και Ζάεφ θα συναντηθούν στο Νταβός στις 24 Γενάρη.
Στη φάση αυτή που βρίσκεται το θέμα γίνεται προσπάθεια αναβίωσης των εθνικιστικών συλλαλητηρίων του 1992 και του 1994( στα οποία μην ξεχνάμε ότι συμμετείχε και ο ΣΥΝ) με τη διοργάνωση συλλαλητηρίων σε Θεσσαλονίκη απο διάφορες ομάδες και φορείς ,ακροδεξιούς ,θρησκευτικές οργανώσεις, φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης κ.α Το ίδιο έγινε και στο Αίγιο με πρωτοβουλία κυρίως της Μητρόπολης και την στήριξη απο κάποιους φορείς και την δημοτική αρχή.
.Η εκκλησία δια στόματος Ιερώνυμου εμφανίζεται να κρατάει αποστάσεις απο τα συλλαλητήρια και δηλώνει ότι εμπιστεύεται την διαπαραγματευτική ικανότητα της κυβέρνησης, όμως ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης ενεθάρρυνε το συλλαλητήριο και ο μητροπολίτης Αιγιάλειας ήταν ο βασικός διοργανωτής .
Τα συλλαλητήρια αυτά μόνο ενωτικά και πατριωτικά δεν μπορεί να χαρακτηριστούν .Οι κραυγές μίσους κατά των Σλάβων , απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί του τύπου “κατσαπλιάδες” απο τα χείλη του μητροπολίτη Αιγιάλειας ,προφανώς υπονοώντας τους αγωνιστές πραγματικούς πατριώτες της Εθνικής Αντίστασης που απελευθέρωσαν την χώρα απο την φασιστική Γερμανία.Τα συλλαλητήρια στήριζαν και συμμετείχαν και οι | “πατριώτες” χρυσαυγίτες που μέλη του κοινοβουλίου τους έχουν δηλώσει σε διάφορους χρόνους πίστη στους Χίτλερ ,Μουσολίνι που υποδούλωσαν την Ελλάδα και φυσικά μαζί και την Μακεδονία.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να υποβαθμίσει τα συλλαλητήρια και αξιοποίησε την στάση της ΝΔ που αν και δεν συμμετείχε επίσημα, όμως επέτρεψε σε βουλευτές της να πάνε με την άδεια της ηγεσίας, για να δείξει “προοδευτικό” προφίλ στην πολιτική της στα Βαλκάνια σε αντίθεση με τον
υποκρυπτόμενο εθνικισμό της ΝΔ.
Σε τελική ανάλυση ανεξάρτητα με τα σχέδια των ιμπεριαλιστών για τα Βαλκάνια, πρέπει να δοθεί λύση στο θέμα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων;
Σίγουρα θα πρέπει να λυθεί το θέμα αυτό κάποια στιγμή και όχι με την βιασύνη της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Και εφ όσον περιλαμβάνεται το όνομα Μακεδονία σε μια κοινά αποδεκτή ονομασία ή κάποιο παράγωγό του να έχει μόνο γεωγραφικό προσδιορισμό. Οι πολλές ονομασίες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν κατα το δοκούν πρέπει να απορριφθούν .
Πρέπει η κοινά αποδεκτή ονομασία να συνδυάζεται με την οικοδόμηση καλών σχέσεων συνεργασίας με απόρριψη της αλυτρωτικής προπαγάνδας και αναγνώριση απο τις δύο πλευρές του απαραβίαστου των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας.
Όσον αφορά τους δύο λαούς να καλλιεργήσουν σχέσεις καλής γειτονίας,φιλίας και αγωνιστικής αλληλεγγύης που θα αντιτίθεται στα σχέδια των κυρίαρχων δυνάμεων για οικονομική και στρατιωτική υποδούλωση των Βαλκανίων.
