-Του γιατρού Κωνσταντίνου Ν. Μηλαθιανάκη-
Όταν ήμουν παιδί, μεγάλωσα στο Συνοικισμό Τεμένης, έτσι λεγόταν τότε. Ένα τετράγωνο απ το προσφυγικό μας σπίτι, ήταν ο Καραγκιόζης του Κώστα Καλλιαντέρη. Παιδιά τότε εμείς, που χαρτζιλίκι για τη καθημερινή παράσταση πληρωτικά; Όμως ανάμεσα στα οπτικά εμπόδια βρίσκαμε τρύπες η χαραμάδες και παρακολουθούσαμε όλες σχεδόν τις καλοκαιρινές παραστάσεις.
Σαν μικρό παιδί μου έκανε εντύπωση η ευκολία του Καραγκιοζη ν’ αλλάζει γνώμη σύμφωνα με το ατομικό του συμφέρον. Τη τακτική αυτή ακολουθούσαν τα Κολλητήρια και η Αγλαΐα. Έτσι κατάφερνε ο Καραγκιόζης να είναι καπάτσος και να επιβιώνει, παρά τη χλεύη του Χατζηαβάτη.
Εξήντα χρόνια μετά, παρακολουθώντας τα Δημοτικά μας δρώμενα, αναρωτιέμαι μήπως παίζεται κάποια παράσταση του θεάτρου σκιών, ιδιαίτερα στο θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών. Σήμερα όμως δεν προκαλεί γέλιο, αλλά θλίψη και απελπισία. Αναφέρομαι στα δημοτικά σκουπίδια πού όσο τα πηγαίναμε αλλού, με το αζημίωτο βέβαια (1.000.000 κάθε χρόνο) είχαμε ηρεμία. Όταν όμως κληθήκαμε ν αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα με δικά μας μέσα, διαλύθηκε η κυβερνώσα δημοτική ομάδα και ο επικεφαλής το γύρισε .Ο ίδιος άνθρωπος που έβγαινε στα ραδιόφωνα και στα καφενεία της δυτικής Αιγιάλειας και έταζε το κλείσιμο της Παπανικολούς, σήμερα υπόσχεται τη ταχεία εξέλιξη των έργων ολοκλήρωσης του ΧΥΤΑ. Σημειώνω ότι δέχθηκα φραστική και σωματική επίθεση μέρους των κατοίκων των Καμαρών, όταν προεκλογικά, τους ενημέρωνα για το συγκεκριμένο έργο.
Βέβαια για να μαστε δίκαιοι, συμπεριφορά του συμπαθούς ήρωα του θεάτρου σκιών επέδειξαν και οι προ Καλλικράτη δημοτικοί άρχοντες Συμπολιτείας και Ερινεού. Είχαν ομόφωνα υποστηρίξει ,αν έχω σωστή ενημέρωση, την κατασκευή του ΧΥΤΑ στη θέση Παπανικολού ,αλλά προεκλογικά το 2014, σώπασαν.Τώρα όμως πού ο ΧΥΤΑ θα ολοκληρωθεί,(απόφαση ΣΤΕ), πάλι σωπαίνουν.
Επειδή οι συμπεριφορές αυτές έχουν κουράσει το λαό της Αιγιάλειας, εδώ και πολλά χρόνια, εκφράζω την άποψη της ανάγκης εθελουσίας αποχώρησης από τα κοινά του τόπου μας, όλων όσων δεν άφησαν δημιουργικό στίγμα και καθιέρωσαν την ενασχόληση τους με τα δημοτικά, ως επάγγελμα.
Εύχομαι και προτείνω να συνταχθούν, όσοι σοβαροί και επαγγελματικά επιτυχημένοι συμπολίτες, που μέχρι τώρα διάφορα ορατά η και σκοτεινά εμπόδια τους απέτρεπαν, μαζί με όσους ασχολούνται επιτυχώς με τα κοινά, να δημιουργήσουν ένα φιλοαιγιώτικο μέτωπο. Μακριά από κομματικά Στέφανα και με αποποίηση όποιας αμοιβής από τον δήμο. Ν ασχοληθούν με τον τόπο μας, με μοναδικό όρκο την πρόοδο αυτής της ευλογημένης περιοχής και με οράματα για το μέλλον των παιδιών μας.
Έτσι το θέατρο σκιών θ αποτελούν μια ωραία ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων και όχι εφιάλτη του παρόντος και του μέλλοντός μας.
