background img
banner
banner

Τα φλαμίνγκος που μαγεύουν…

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Γέμισε φέτος με φλαμίνγκος η Αλυκή! Αλλά φέτος δεν ξεράθηκε καθόλου η λίμνη, δίπλα στην -πιο δημοφιλή πια – παραλία του Δήμου Αιγιαλείας.
Έγραφα και πέρυσι – όχι στην φιλόξενη «ΠΡΩΤΗ»-, κατά σύμπτωση την ίδια ημερομηνία σχεδόν, για την έλευση των υπέροχων αυτών πουλιών, που Σεπτέμβριο μήνα είχαν φτάσει. Αλλά φέτος, καθώς η λίμνη είχε νερό, ολόκληρο το καλοκαίρι – εγώ πρώτη φορά το… έζησα αυτό αφού πάντα τον Ιούλιο το μεγαλύτερο τμήμα της ξεραινόταν, φαίνεται οι πολλές βροχές του Ιουνίου είναι η αιτία – τα φλαμίνγκος αποφάσισαν από τότε να… εγκατασταθούν εκεί. Και επί δύο μήνες και πλέον, μας συντροφεύουν ευχάριστα πολύ, εμάς και τους παραθεριστές, με τη μοναδική ομορφιά τους και βεβαίως με τις… θεϊκές πτήσεις τους, πέριξ της λίμνης, πάνω από τον αιγιώτικο κόλπο! «Μαγευτικές πτήσεις στην Αλυκή», ήταν ο τίτλος του περσινού κειμένου μου.
Κατά «παράκληση» μιας παρέας επισκεπτών από την Πάτρα, όλων γνωστών και μη… εξαιρετέων, που δεν πρόλαβαν να τα δουν τα πετάνε, γιατί φέτος έχουν περιορίσει τις πτήσεις εκτός της λίμνης, αφού με το πολύ νερό βρίσκονται και εκεί (μέσα σε αυτή δηλαδή όχι μόνον στη θάλασσα) την τροφή τους, «αναγράφω» ένα απόσπασμα γι’ αυτές τις πτήσεις που με… μαγεύουν! Και όχι μόνον εμένα.
«Ένα μεγάλο σμήνος πουλιών με ροζ χρώμα σε μέρος των φτερών… εμφανίστηκε σε μία… περίεργη διάταξη. Αρχικά, εκτός από 4-5 που πέταγαν ως αρχηγοί πιο ψηλά, τα υπόλοιπα ήταν «εφ’ ενός ζυγού». Σαν πολύχρωμη γιρλάντα έμοιαζαν, πότε άσπρο και πότε μαύρο- καφετί- κίτρινο και ροζ- κόκκινο το χρώμα τους, ανάλογα με την κίνησή τους και τον ήλιο που έπεφτε πάνω τους το απομεσήμερο. Υπερθέαμα! Σιγά – σιγά από το κυρίως «σώμα» του σμήνους αποσπάστηκαν μερικά ακόμα και έκαναν ένα δεύτερο… στρώμα κάτω από τους αρχηγούς και τα υπόλοιπα επέμειναν στο ίδιο στυλ πτήσης… Τη φορά αυτή – αργότερα δηλαδή- δεν πήγαν προς τη Ρούμελη, αλλά δυτικότερα, προς… Πάτρα, όμως πάλι μέχρι τη «μέση» της θάλασσας. Στην επιστροφή έκαναν πάλι έναν άψογο σχηματισμό, σε δύο γκρουπ ισόποσα… και κινήσεις με θαυμαστή ακρίβεια! Περίτεχνο το ανάποδο πέταγμά τους, οι πιλότοι των αεροπορικών επιδείξεων σίγουρα θα ζήλευαν, άλλωστε το αεροπλάνο μιμήθηκε το πουλί (εγώ λέω τα «φλαμίνγκος»). Και ο συγχρονισμός, ο αυτοματισμός τού πετάγματος, μοναδικός, τέλειος! Σαν σκηνή από ταινία του Θ. Αγγελόπουλου, με τον υπέροχο εκείνο διευθυντή φωτογραφίας (Αρβανίτη) έμοιαζαν!».
Όσοι «πιστοί», Αχαιοί και μη, προσέλθετε! Θα τα δείτε νότια της λίμνης, πολύ κοντά στο δρόμο! Κυρίως εκεί «στέκονται» φέτος και… μαγεύουν! Όλους νομίζω…


Κατηγορίες Άρθρου
ΑΠΟΨΗ

Σχετικα αρθρα


Τα σχόλια είναι κλειστά.

protionline.gr