background img
banner
banner

“Η πυγμαχία με γοήτευε από παιδί”

Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΟΥΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΠΥΓΜΑΧΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΦΟΡΕΣΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣΗΜΟ!

Στις 11 Φεβρουαρίου του 1928, ένας δημοσιογράφος της εφημερίδας “Εσπερινή” είχε επισκεφτεί τον Σύνδεσμο Πυγμάχων Αθηνών, που βρισκόταν στην οδό Χαλκοκονδύλη και είχε 80 μέλη, μεταξύ των οποίων και οι τρεις πρώτες γυναίκες μποξέρ. Την επομένη, η εφημερίδα, με τίτλο “ΤΡΕΜΕ ΑΝΔΡΙΚΟΝ ΦΥΛΟΝ!” έκανε αναφορά για “μια επιδημία που απειλεί τας Αθήνας”, όπως έγραψε χιουμοριστικά. “Οι γυναίκες άρχισαν να μαθαίνουν μποξ”!
Μεταξύ των ανδρών αθλητών προπονούνταν λοιπόν και τρεις γυναίκες, οι πρώτες Ελληνίδες μποξέρ. Ήταν οι Κοέν, Αντωνοπούλου και η ηθοποιός Κούλα Γκιουζέπε για τις οποίες ο προπονητής τους, ο Γεωργιάδης, είχε μόνο επαίνους: “Μπορώ να σας πω ότι είναι οι καλύτεροι μαθηταί! Σωστά ξεφτέρια στο μποξ!”.
Από τότε “κύλησε πολύ νερό στ΄ αυλάκι” και οι γυναίκες πλέον (εδώ και δεκαετίες) αγωνίζονται με μεγάλη επιτυχία και διακρίνονται (και) στα δυναμικά αθλήματα.
Για το Αίγιο και την Αιγιάλεια γενικότερα, η πρώτη γυναίκα πυγμάχος που ασχολήθηκε ενεργά με την πυγμαχία και έκανε αίσθηση με τις επιτυχίες της, είναι η Γεωργία Μπούλη. Μέλος τού ΑΤΛΑΝΤΑ ΑΙΓΙΟΥ, αγωνιζόταν στα 45 και 48 κιλά (και δύο φορές στα 51) και – μεταξύ άλλων – αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρωταθλήτρια Ελλάδας!
Γεννημένη στο Αίγιο στις 22/8/1978, είναι μητέρα δύο αγοριών 10 και 8 ετών, διαζευγμένη και σήμερα ασκεί το επάγγελμα της ιδιωτικής σεκιούριτι.

Γεωργία ποιοί ήταν οι λόγοι που σε ώθησαν στην πυγμαχία;

Το 1988 σε ηλικία 9 χρονών, μετά από έναν αγώνα δρόμου 6.000μ. στο Αίγιο, με είδε ο Γιώργος Γρίβας και πρότεινε στους γονείς μου να με γράψουν στον Άτλαντα. Ξεκίνησα όμως μετά από 3 χρόνια, αρχικά με ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ κάνοντας παράλληλα στίβο και ποδηλασία μέχρι που ο σύλλογος μπήκε δυναμικά στην πυγμαχία (1991). Παρακολουθούσα από την άκρη του ριγκ τους αθλητές, μελετώντας την τεχνική μέχρι που έπεισα τον κ. Γρίβα να με αφήνει να προπονούμαι κι εγώ. Με αγόρια βέβαια. Δεν υπήρχε γυναικεία πυγμαχία και τα χρόνια περνούσαν κάνοντας στίβο περισσότερο, μέχρι που το 1997 μάθαμε ότι θα συσταθεί Εθνική ομάδα γυναικών στην πυγμαχία μετά από αγώνες κυπέλλου που θα γίνονταν. Κατέκτησα την 1η θέση και έγινα η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα που κλήθηκα στην Εθνική ομάδα. Στην κατηγορία μου βέβαια, στα 45 κιλά. Με λίγα λόγια με ώθησε η γοητεία που μου άσκησε και μετέπειτα η αγάπη για την πυγμαχία. Με γοήτευε από παιδί αυτό το άθλημα.

Θα θέλαμε να εστιάσεις σε κάποιες από τις πιο σημαντικές διακρίσεις σου.

Το 1997 ήμουν πρώτη στο κύπελλο Ελλάδας που έγινε στα Ιωάννινα, 2η στο διεθνές τουρνουά “Τοφάλεια” της Πάτρας και 3η στο κύπελλο “Ακρόπολις” στην Αθήνα. Την επόμενη χρονιά αναδείχθηκα πρωταθλήτρια Ελλάδας για πρώτη φορά στην Πάτρα, για να ακολουθήσουν άλλα τρία χρυσά σε πανελλήνια πρωταθλήματα. Το 1999 στην Αθήνα, το 2001 στην Κοζάνη και το 2003 πάλι στην Αθήνα. Επίσης το 1998 ήμουν πάλι 2η στα “Τοφάλεια”. Αποτέλεσα για 5 χρόνια ενεργό μέλος της Εθνικής ομάδας.

Ποιοί άνθρωποι, που πορεύτηκαν μαζί σου αγωνιστικά, είναι που θέλεις να ευχαριστήσεις;

Πρώτα θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο του Άτλαντα, κ. Γιώργο Γρίβα. Χωρίς εκείνον ίσως να μην είχα έρθει ποτέ σε επαφή με την πυγμαχία, να μην είχα αυτές τις διακρίσεις και όλα αυτά τα υπέροχα χρόνια που πέρασα ως αθλήτρια. Τους προπονητές του συλλόγου, Νίκο Λιβέρη, Σωτήρη Μαράτο, Σάκη Παπαδόπουλο, Παναγιώτη Καραγκούνια και φυσικά τον προπονητή τής καρδιάς μου, Νίκο Πλέα (σημερινό προπονητή της Παναχαϊκής) που με πολύ υπομονή με έφτασε στην Εθνική. Επίσης, τον συναθλητή μου και σημερινό προπονητή Αντώνη Τσινάκη, που ποτέ δεν έλειπε από δίπλα μου στους αγώνες και η βοήθειά του ήταν πολύτιμη και στις προπονήσεις.

Με τον προπονητή Νίκο Πλέα (με την κόκκινη φόρμα), συναθλητές της και τους κ.κ. Καβούνη και Γρίβα στην Πάτρα

Θέλεις να πάρεις θέση για το θέμα που προέκυψε με τον ΑΤΛΑΝΤΑ; Για την έξωση με την οποία απειλείται από τον δήμο από το γυμναστήριο που χρησιμοποιεί;

Μακάρι να μη γίνει τελικά. Αυτός ο μικρός σύλλογος με τη μεγάλη ιστορία και “καπετάνιο” τον Γιώργο Γρίβα κατάφερε πολλές φορές να νικήσει υπερσύγχρονα μεγαθήρια της Αθήνας, της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης. Με λιγοστούς πόρους από κάποιους φορείς και με προσωπικούς του κ. Γρίβα. Από τότε που πάτησα το πόδι μου στο σύλλογο, ποτέ δεν πλήρωσα για τον εξοπλισμό και τις μετακινήσεις που κάναμε σε όλη την Ελλάδα. Για όλα τα αθλήματα. Ποτέ. Και δεν αποτελούσε εξαίρεση για μένα, με όλους έτσι γινόταν. Δεν ήταν πλούσιος, αλλά ήθελε να έχουν τα πάντα οι αθλητές του. Ζήτησε να μη πληρώνει τουλάχιστον ενοίκιο και έτσι έγινε για πολλά χρόνια, όταν στεγάστηκε στην αποθήκη της παραλίας. Η δημοτική αρχή θα πρέπει, όχι μόνο να μη προχωρήσει σε έξωση αλλά να εκσυγχρονήσει το γυμναστήριο.

Γνωρίζεις αν υπάρχουν κορίτσια με ταλέντο στην πυγμαχία σήμερα στην Αιγιάλεια;

Δεν γνωρίζω συγκεκριμένα κορίτσια, όμως μπορώ να ξεχωρίσω ποια θα μπορούσαν να κάνουν πρωταθλητισμό στην πυγμαχία και στο Αίγιο έχουμε αρκετά. Ο Παναγιώτης Τσάμης, Μεσογειονίκης και πολλές φορές πρωταθλητής Ελλάδος, με δίπλωμα προπονητή, κάνει προπόνηση σε παιδιά στο δρόμο και στην αυλή του σπιτιού του, γιατί – δυστυχώς – δεν του παραχωρούν μια αίθουσα, έχει από ότι εχω δει, και κορίτσια.

Η γνώμη σου για την Γεωργία Καραφλού που πρόσφατα κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στο kick boxing σε παγκόσμιο πρωτάθλημα;

Την αγαπωωώ! Δεν την ξέρω από κοντά, όμως η νίκη της είναι τεράστια! Είμαι και εγώ μία μεγάλη θαυμάστριά της! Είναι ένα υπέροχο παιδί, σπουδαία αθλήτρια που αν συνεχίσει αυτό που κάνει, όπως το κάνει, μπορούμε να ελπίζουμε και σε ολυμπιακό μετάλλιο!

Το πρώτο της μετάλλιο σε ηλικία 9 ετών

Σκέφτηκες ποτέ να γίνεις προπονήτρια όταν σταμάτησες ή δεν είναι τόσο συνηθισμένο για γυναίκες;

Υπάρχουν πολλές προπονήτριες σε όλη την Ελλάδα. Ξεκίνησα να γίνω προπονήτρια πηγαίνοντας στη σχολή αλλά τελικά μια λοίμωξη του αναπνευστικού με κράτησε αρκετές ημέρες στο νοσοκομείο με αποτέλεσμα να κοπώ από απουσίες. Είναι στα σχέδιά μου στο άμεσο μέλλον.

Ποια συμβουλή δίνεις σε κάποια κορίτσια που σκέπτονται να ασχοληθούν με την πυγμαχία και για κάποιους λόγους διστάζουν;

Τη συμβουλή τη δίνω αρχικά στους γονείς και μετά στα κορίτσια. Η πυγμαχία είναι ένα υπέροχο Άθλημα που πλέον και στις γυναίκες έχει γίνει ολυμπιακό. Είναι ένα άθλημα με αυστηρούς κανόνες και πειθαρχία. Θεωρώ ότι, όταν αυτοί οι κανόνες εφαρμόζονται, δεν έχουν να φοβούνται τίποτα!

Με τον Αντώνη Τσινάκη και τον προπονητή τους Νίκο Λιβέρη

Η πλούσια τροπαιοθήκη της


Διαβάστε περισσότερα:
Κατηγορίες Άρθρου
ΑΘΛΗΤΙΚΑ · ΠΡΟΣΩΠΑ

Σχετικα αρθρα


Τα σχόλια είναι κλειστά.

protionline.gr