ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ ΤΟ ΑΙΓΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ… ΧΑΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ
Η μη λήψη μέτρων για την υποστήριξη των εγχώριων προϊόντων, σε συνδυασμό με κακές τακτικές από σχεδόν όλους τους εμπλεκόμενους, οδηγούν το πάλαι ποτέ ισχυρό προϊόν της Αιγιάλειας, το λεμόνι, σε δύσκολες ατραπούς. Η τιμή… κατρακύλησε ήδη στα 25 λεπτά το κιλό και παρότι η παραγωγή είναι αισθητά μειωμένη σε σχέση με πέρυσι, η προσφορά είναι πολύ μεγαλύτερη της ζήτησης. Μάλιστα, η φετινή θεωρείται ως μία από τις χειρότερες χρονιές για το προϊόν, με παραγωγούς και εμπόρους να έχουν περιέλθει σε ιδιαίτερα δεινή θέση και το μέλλον του προϊόντος στην περιοχή να προδιαγράφεται δυσοίωνο.
Αθρόες εισαγωγές τουρκικών λεμονιών
Κύκλοι της αγοράς καταγγέλλουν έντονες πιέσεις από εισαγωγές μεγάλων ποσοτήτων λεμονιού από την Τουρκία σε πολύ χαμηλές τιμές, λόγω και της υποτίμησης της τουρκικής λίρας, με αποτέλεσμα η εγχώρια παραγωγή να μένει στα αζήτητα ή να «εκβιάζονται» ιδιαίτερα χαμηλές τιμές. Επιπλέον, φέτος κάποιοι έσπευσαν να προχωρήσουν σε πρόωρη συγκομιδή. ΄΄Πέφτουν όλοι να κόψουν νωρίς λεμόνι, το στέλνουν στην Αθήνα και τα νησιά, όμως μόλις τελειώσει ο τουρισμός, οι περισσότερες ποσότητες δεν απορροφούνται΄΄, αναφέρει έμπορος –ιδιοκτήτης συσκευαστηρίου στo Protionline.gr , παρατηρώντας πως φέτος οι ποσότητες λεμονιού Αιγιάλειας στην Βόρεια Ελλάδα, είναι μηδενικές!
΄΄Η μεγαλύτερη «πληγή» για το λεμόνι της περιοχής είναι τα εισαγόμενα λεμόνια από την Τουρκία, ιδιαίτερα φέτος με την υποτίμηση της λίρας. Επιπλέον, οι ντόπιοι παραγωγοί δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τους ξένους, καθώς έχουν πολλαπλάσια έξοδα για το κόστος παραγωγής…΄΄, σημειώνει ακόμη ο ίδιος έμπορος και παραγωγός, κάνοντας γνωστό ότι στα εισαγόμενα, το κόστος παραγωγής είναι στο ¼ της εγχώριας…
Όπως αναφέρει στο Protionline.gr ο πρόεδρος του Ανεξάρτητου Αγροτικού Συλλόγου Αιγιάλειας Τριαντάφυλλος Λουκόπουλος, ο οποίος είναι και ταμίας στον Συνεταιρισμό Τεμένης, ΄΄τα εισαγόμενα λεμόνια από όλη τη γη που έρχονται στη χώρα μας και ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα, κάνουν μεγάλη ζημιά. Ειδικότερα στη Βόρεια Ελλάδα, από τη Λάρισα και πάνω, οι έμποροι «Μακεδόνες» προτιμούν την εισαγωγή από την Τουρκία παρά τα ελληνικά λεμόνια. Κι αν τα προηγούμενα χρόνια ανέφεραν ότι τα προτιμούν λόγω χαμηλότερων τιμών, τώρα πια δεν έχουν δικαιολογία, διότι τα δικά μας έχουν φτάσει τα 30 λεπτά το κιλό΄΄. Να σημειωθεί ότι η αρνητική αυτή κατάσταση για τα λεμόνια της Αιγιάλειας, είναι εξακριβωμένη και από εμπόρους του Αιγίου που έστελναν όλα χρόνια το προϊόν σε καταστήματα της λαχαναγοράς της Θεσσαλονίκης, όμως φέτος δεν τους έχει ζητηθεί ούτε… κιλό.
Αδράνεια του κράτους
Κι όλα αυτά ενώ επανειλημμένως έχει ζητηθεί από το κράτος και από τον τοπικό σύλλογο, η λήψη μέτρων για την διαφύλαξη και υποστήριξη του εγχώριου προϊόντος, χωρίς όμως την παραμικρή μέριμνα… Ήταν δε χαρακτηριστική η πρόταση του Α.Α.Σ.Α. που εκτίμησε ότι με 30 λεπτά το κιλό, είναι επιτακτική ανάγκη η παύση συγκομιδής για 10 ημέρες… Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι εάν το αρμόδιο υπουργείο πάρει στα χέρια του την υπόθεση των εισαγωγών, εφόσον το θελήσει, μπορεί να… τελειώσει το τουρκικό λεμόνι σε μια νύχτα με τους μηχανισμούς ελέγχου.
΄΄Το κράτος είναι ανύπαρκτο. Δεν ενδιαφέρεται ή αδυνατεί να υποστηρίξει το δικό μας προϊόν. Προσωπικά έχω πάει με τον Σύλλογο στο υπουργείο και ο υπουργός καθώς και ο υφυπουργός, έταξαν μεν, ωστόσο δεν είδαμε το παραμικρό. Άλλωστε όλες οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα, μας θυμούνται στις εκλογές΄΄, σημειώνει ο κ. Λουκόπουλος.
Η… ελεύθερη πτώση της τιμής
Να σημειωθεί ότι φέτος, η τιμή του προϊόντος ξεκίνησε στα 60 λεπτά το κιλό περίπου στις 10 Σεπτεμβρίου όπου άρχισε η συγκομιδή, διατιθέμενο δέκα λεπτά λιγότερο από πέρυσι. Στις 10 Οκτωβρίου είχε πέσει στα 45 λεπτά, ενώ πλέον οι έμποροι το παίρνουν 25 λεπτά… ΄΄Στον Συνεταιρισμό Τέμενης το παίρνουμε στα 30 λεπτά. Ακόμη δεν έχει φύγει η μισή παραγωγή και έχει χαθεί η τιμή του προϊόντος. Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίσσονται κάθε χρόνο και χειρότερα. Κι αυτό ενώ φέτος η παραγωγή είναι περίπου η μισή από πέρυσι, ενώ το προϊόν αναπτύσσεται αργά λόγω της ανομβρίας. Εάν είχε μεγαλώσει όλο, κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν΄΄, ανέφερε ακόμη ο πρόεδρος του Α.Α.Σ.Α., αναρωτώμενος «πώς είναι δυνατόν να πιστεύουν κάποιοι πως αν ρίξουν την τιμή θα καταφέρουν να πουλήσουν»…
Όλοι χαμένοι με… μηδενικές τιμές
΄΄Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, είναι τα λεγόμενα «μαύρα», για τα οποία ευθύνονται και οι παραγωγοί΄΄, επισημαίνει ακόμη ο κ. Λουκόπουλος, αποδίδοντας ευθύνες και σε εμπόρους: ΄΄Υπάρχει και η κακή διαχείριση από ορισμένους εμπόρους, οι οποίοι κάνουν μεγαλύτερη συγκομιδή από αυτή που χρειάζονται. Στο τέλος όμως, προκειμένου να διώξουν τα λεμόνια από πάνω τους, αρχίζουν τις προσφορές «σκοτώνοντας» το προϊόν και προσπαθώντας ο ένας να πάρει το μαγαζί του άλλου στην αγορά. Εξευτελίζουν τις τιμές, κάνουν ζημιά και στους εαυτούς τους. Όμως και οι παραγωγοί, όταν κατρακυλάει η τιμή, δεν χρειάζεται να τρέχουν πίσω από τους εμπόρους για να κόψουν λεμόνια. Ας τους αφήσουμε μία φορά και λίγο άδειους, να το δοκιμάσουμε και αυτό. Άλλωστε, με μηδενικές τιμές μόνο χάνουν. Δεν κερδίζει κανείς΄΄, τονίζει χαρακτηριστικά.
Επιπλέον, ο κ. Λουκόπουλος εκτιμά πως ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Όπως λέει, ΄΄άλλη μία χρονιά πήγε χαμένη για τους παραγωγούς, τους εμπόρους και γενικότερα για την οικονομία του Αιγίου. Το προϊόν μπορεί να ζήσει οικογένειες ακόμη, παρά τις πολλές δυσκολίες, όμως πρέπει να βοηθήσουμε όλοι΄΄…
