ΕΠΩΦΕΛΗΘΗΚΑΝ ΜΕ 1.350.000 ΕΥΡΩ – ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ… ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Ο αριθμός των Αιγιαλέων νέων αγροτών τα τελευταία χρόνια θεωρείται σημαντικός, ο αγώνας όμως που απαιτείται ώστε να «στηθεί και να σταθεί» μία αγροτική καλλιέργεια, είναι διαρκής και δύσκολος.
Ο δρόμος προς το κτήμα μόνο σπαρμένος με… ροδοπέταλα δεν είναι, αφού οι δυσκολίες γίνονται ολοένα και περισσότερες. Επί το πλείστον, οι χαρακτηρισμένοι «νέοι αγρότες» της Αιγιάλειας, είναι παιδιά παλαιών αγροτών, έχουν μάθει τη γη και την δουλεύουν από μικροί. Το πρόγραμμα αποτελεί γι’ αυτούς ένα βοήθημα, είτε για να αγοράσουν περισσότερη γη, είτε για να φτιάξουν υποδομές και να επενδύσουν σε νέα προϊόντα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία που κατέστησε γνωστά στο Protionline.gr η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Από το πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014- 2020 και το Υπομέτρο 6.1 Εγκατάσταση Νέων Γεωργών, οι ενταγμένοι νέοι αγρότες στον δήμο Αιγιαλείας το 2018 ανέρχονται σε 70 και το συνολικό ποσό ανέρχεται σε 1.350.000 ευρώ. Στην Περιφερειακή Ενότητα Αχαΐας, οι νέοι αγρότες είναι 415 με συνολική επιδότηση 8.315.000 ευρώ, ενώ σε επίπεδο Δυτικής Ελλάδας εντάχθηκαν 1.734, λαμβάνοντας 33.470.500 ευρώ. Στην Αιγιάλεια, οι ενταγμένοι άνδρες στο πρόγραμμα είναι 49 (935.000 ευρώ) και οι γυναίκες 21 (414.500 ευρώ).
Ικανοποιήθηκε το σύνολο των αιτούντων που πληρούσαν προϋποθέσεις
Η στήριξη του πρωτογενούς τομέα αποτελεί στρατηγική επιλογή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος και κρίσιμη παράμετρος για την παραγωγική ανασυγκρότηση της περιοχής. Μέσα στο 2018 η Περιφέρεια κατάφερε, εξασφαλίζοντας επιπλέον πόρους και δρομολογώντας στοχευμένες παρεμβάσεις, να δημιουργήσει ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον στον πρωτογενή τομέα και να ενισχύσει τους παραγωγούς, με συγκεκριμένες δράσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στο 2018, η Περιφέρεια διεκδίκησε και εξασφάλισε 10 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον πόρους με το Πρόγραμμα «Εγκατάσταση Νέων Γεωργών», ικανοποιώντας το σύνολο των νέων αγροτών που πληρούσαν τις προϋποθέσεις.
Ειδικότερα, η αρχική πίστωση που είχε εγκριθεί για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ήταν 24.700.000 ευρώ, ποσό το οποίο δεν κάλυπτε το σύνολο των δικαιούχων που πληρούσε τις προϋποθέσεις. Προκειμένου να ικανοποιηθεί το σύνολο των αιτημάτων, οι πιέσεις ήταν διαρκείς, με αποτέλεσμα να εγκρίνεται τμηματική ενίσχυση της αρχικής πίστωσης, και εν τέλει το πρόγραμμα να κλείσει με 33.470.500 ευρώ. Πέραν από τις στοχευμένες δράσεις του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης, βαρύτητα δόθηκε στη συνεργασία, στην αλληλεγγύη και στην ενίσχυση της αγροτικής επιχειρηματικότητας με την εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων που διέπουν το αγροτικό μάρκετινγκ. Με πρωτοβουλία της Περιφέρειας δημιουργήθηκε η Αγροδιατροφική Σύμπραξη, η οποία αποτελεί το «όχημα» για να γίνει πράξη η ανάδειξη του αγροδιατροφικού πλούτου της περιοχής.
Ως έναν διαρκή αγώνα χαρακτηρίζουν στo Protionline.gr την ενασχόλισή τους με την καλλιέργεια της γης, νέοι άνθρωποι που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα, διαπιστώνοντας πως οι δυσκολίες ήταν πολλές, ακόμη κι όταν ξεπεράστηκε η γραφειοκρατία. Κάποιοι από αυτούς επένδυσαν, έκαναν αγορές, προχώρησαν σε αναδιάρθρωση, αύξησαν τον κλήρο τους, όμως, κατά τα λεγόμενά τους, ο μόχθος είναι δυσανάλογος των απολαβών. Παρόλα αυτά, στην Αιγιάλεια της ανεργίας, έχουν από κάπου να πιαστούν…
Πιο εύκολα παλιότερα για τους νέους αγρότες…
Το κατά πόσο είναι εύκολο ή όχι για κάποιον αγρότη να καταφέρει να αντεπεξέλθει στις σημερινές εποχές, είναι κάτι που μόνο όποιος ασχολείται με αυτό μπορεί να πει με ακρίβεια. To Protionline.gr μίλησε με έναν εκ των νέων αγροτών. Ο Αντώνης Παλιοθόδωρος, 34 ετών σήμερα, είναι «νέος αγρότης» από το 2005, δηλαδή από τα 20 του χρόνια. Με το ποσό των 19.000 ευρώ είχε αγοράσει τότε 30 στρέμματα γης (25 στρέμματα σταφίδα και 5 στρέμματα ελιές) τα οποία προστέθηκαν σε αυτά που καλλιεργούσε με τον πατέρα του, δηλαδή συνολικά 70 στρέμματα σταφίδα, ελιές και αμπέλια.
Ο ίδιος, μιλώντας στo Protionline.gr για το πρόγραμμα, αναφέρει: ΄΄Πολλά χρήματα του προγράμματος χάνονται στην πορεία εξαιτίας των εξόδων για την υποβολή της πρότασης. Το πρόγραμμα ήταν μεν καλό και ιδίως εκείνη την εποχή. Στην συνέχεια όμως και έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, τα αγροτικά εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί, εν αντιθέσει με τα έξοδα παραγωγής, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα το κέρδος να είναι δυσανάλογο του κόπου. Στα αρνητικά συγκαταλέγεται το γεγονός ότι ο κλήρος είναι διάσπαρτος και δεν μπορεί να κάνει κανείς μηχανική καλλιέργεια. Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το ότι οι περισσότερες καλλιέργειες είναι παλιές και λόγω του μεγάλου κόστους, υπάρχει αδυναμία αναμπέλωσης, άρα δεν υπάρχει μεγάλη απόδοση, με αποτέλεσμα π.χ. στην σταφίδα, να υπάρχει μείωση παραγωγής΄΄.
Ο κ. Παλιοθόδωρος αναφέρεται και στο υψηλό κόστος παραγωγής. ΄΄Εμείς σαν παραγωγοί λαμβάνουμε χρήματα 3- 4 φορές το χρόνο και όλο αυτό απαιτεί να δίδεται έμφαση στην σωστή διαχείριση και πάλι μένουν πολύ λίγα. Διότι παλιότερα οι αγρότες δεν είχαν τόσα λειτουργικά έξοδα και υποχρεώσεις. Π.χ. δεν είχαν εφορία, ΕΦΚΑ, ενώ και τα καύσιμα ήταν πολύ φθηνότερα. Για παράδειγμα, σήμερα ένα αγροτικό αυτοκίνητο με 50 ευρώ πετρέλαιο γεμίζει μέχρι τη μέση όταν στην προ ευρώ εποχή γέμιζε με 13.000 δραχμές΄΄, αναφέρει χαρακτηριστικά.
Συμπερασματικά αναφέρει πως τα προγράμματα βοηθούν πλην όμως, αυτό που χρειάζεται είναι να δοθεί ώθηση στον αγροτικό τομέα από το ίδιο το κράτος καθώς και κίνητρα σε νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με την γη και να παράξουν τον πλούτο της χώρας.
