“Μου ταιριάζουν οι ρόλοι που έχουν πολλά κρυμμένα συναισθήματα”

Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΚΑΛΗ ΔΕΝ “ΦΟΒΑΤΑΙ” ΝΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΕΙ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ

Το θέατρο είναι από τις αρχαιότερες μορφές τέχνης και εμφανίζεται για πρώτη φορά στην αρχαία Αθήνα. Ιστορίες ακούγονται μπροστά σε κοινό και οι ιστορίες αυτές έχουν μουσική, λόγο και χορό. Από τότε μέχρι σήμερα, η θεατρική τέχνη αναπτύχθηκε, άλλαξε, εμπλουτίστηκε και προσφέρει πλούσιες εμπειρίες σε θεατές και εμπλεκομένους. Αποτελεί σίγουρα μία από τις ωραιότερες ασχολίες που θα μπορούσε να έχει ένας άνθρωπος.

Σήμερα φιλοξενούμε μια ιδιαίτερα ταλαντούχο εκπρόσωπο του θεατρικού χώρου, η οποία μας μιλάει για την πορεία της μέχρι σήμερα αλλά και τα σχέδια που έχει για το άμεσο μέλλον. Η Κατερίνα Σακκαλή είναι μια περίπτωση ηθοποιού που τραβά το ενδιαφέρον του θεατή από την πρώτη στιγμή που θα ανέβει στη σκηνή. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα (και ανάλογα με τον ρόλο) πριν ακόμη ξεκινήσει να μιλάει και αυτό είναι χαρακτηριστικό ιδιαίτερα ταλαντούχων ηθοποιών που μπορούν και συνδυάζουν ιδανικά τον λόγο με την κίνηση και την εκφραστικότητα. Έχει παίξει σε περισσότερα από 30 θεατρικά έργα (περίπου 300 παραστάσεις) από το 1996 μέχρι σήμερα.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αίγιο και μένει εδώ από επιλογή, όπως μας λέει. Μία πόλη που αγαπά, δεν την αλλάζει με καμία άλλη και δύσκολα μπορεί να αποχωριστεί. Η ενασχόλησή της με το θέατρο ξεκίνησε από το σχολείο το 1996 όταν και εντάχθηκε στη θεατρική ομάδα με σκηνοθέτη τον Κώστα Κλάγκο. Μετά το σχολείο συνέχισε με ερμηνείες στη θεατρική ομάδα της ΕΦΑ, αλλά και των Αποφοίτων.
Στα τέλη του 2015 και μετά από πρόσκληση τού πολύ καλού της φίλου Τόλη Κοκκινόπουλου, ξεκίνησε συνεργασία με τη θεατρική ομάδα “Καρτέλ” και πλέον άνοιξε μια νέα “σελίδα”, όπου έχει να αναμετρηθεί με πιο δύσκολους και ιδιαίτερα απαιτητικούς ρόλους.

Και από ότι γνωρίζω αυτή η νέα προσπάθεια βρήκε και μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο.

Σίγουρα αναμετρήθηκα με πολύ δύσκολους ρόλους και έργα αλλά αυτό είναι κάτι που δεν με “φοβίζει”. Καθώς επίσης και με μία σκηνοθεσία μελετημένη στην κάθε της λεπτομέρεια. Η προσπάθεια αυτή πραγματικά ανταμείφθηκε από την παρουσία του κόσμου σε παραστάσεις που δώσαμε σε Αίγιο, Αθήνα και Πάτρα καθώς και στους 30ους Πανελλήνιους Θεατρικούς Αγώνες του Δήμου Ζωγράφου, όπου για το ρόλο τής “Μίσαλ” στο έργο τού Μάρτιν Μακ Ντονά “Μαξιλαρενιος”, πήρα το βραβείο 1ου γυναικείου ρόλου. Η συνεργασία μου με τη θεατρική ομάδα “Καρτέλ” αλλά, κυρίως, η σκηνοθετική ευφυΐα τού Τόλη Κοκκινόπουλου με εξελίσσει και στην πορεία θα παρουσιάσουμε ακόμη καλύτερες παραστάσεις.

Κατερίνα, σου άρεσε από μικρή το Θέατρο ή τυχαία ξεκίνησες το 1996 την ενασχόλησή σου με τη θεατρική ομάδα του σχολείου;

Εντελώς τυχαία και ήταν μία εξέλιξη που ποτέ δεν περίμενα. Ήξερα ότι υπάρχει θεατρική ομάδα στο σχολείο και πάντα μου άρεσε να αποτελώ μέρος μιας ομάδας. Και το θέατρο, εκτός των άλλων, καλλιεργεί την ομαδικότητα αλλά και την πειθαρχία. Σκέφτηκα λοιπόν πως θα μπορούσα να δοκιμάσω τις δυνατότητές μου. Φυσικά τότε δεν μπορούσα να προβλέψω τη συνέχεια και ότι το θέατρο θα γίνει κομμάτι του εαυτού μου.

Πώς είναι η αίσθηση τού να πρέπει να αφήσεις κάθε συναίσθημα σου, κάθε σκέψη σου στα καμαρίνια για να βγεις στη σκηνή;

Δεν υπάρχει τίποτα δικό μου από τη στιγμή που θα βγω στη σκηνή, αλλά και νωρίτερα, από τα καμαρίνια ακόμη. Εκείνη τη στιγμή η Κατερίνα δεν υπάρχει, παρά μόνο η ηρωίδα που καλούμαι να ερμηνεύσω. Όλα τα συναισθήματα είναι δικά της. Μόλις ανοίξουν τα φώτα και η μουσική αρχίζει να παίζει, ξεχνάς τα πάντα από την ιδιωτική σου ζωή, πρέπει να μπεις στο χαρακτήρα του ήρωα που ερμηνεύεις, να σκέφτεσαι σαν αυτόν ώστε να μπορέσεις να το περάσεις στον κόσμο.

Σε έχουμε δει και σε κωμικούς και σε δραματικούς ρόλους. Ποιοι πιστεύεις ότι σου ταιριάζουν περισσότερο;

Πιστεύω ότι μου ταιριάζουν οι ρόλοι που έχουν πολλά κρυμμένα συναισθήματα. Όλοι οι ρόλοι περιέχουν και το κωμικό και το δραματικό στοιχείο, όπως γίνεται και στη ζωή με όλους τους ανθρώπους. Οπότε, δεν θεωρώ ότι κάτι μου ταιριάζει περισσότερο ή λιγότερο. Σίγουρα είναι και τα δύο είδη πολύ δύσκολα και απαιτητικά. Μία δραματική σκηνή μπορεί να σε καθηλώσει, να σε κάνει να προβληματιστείς, να σε συγκινήσει. Από την άλλη, χρειάζεται να διαθέτει μεγάλο ταλέντο ένας σεναριογράφος και ένας ηθοποιός για να σε κάνουν να γελάσεις.

Ποιες συνεργασίες μέχρι τώρα ξεχωρίζεις και συνετέλεσαν στην εξέλιξή σου;

Την εξέλιξή μου έχει καθορίσει η συνεργασία μου με τον Τόλη Κοκκινόπουλο. Ο τρόπος που σκηνοθετεί και η ματιά του με έχουν κάνει να σκέφτομαι πολύ πιο απλά. Και αυτό είναι και το πιο δύσκολο. Επίσης, η εμπιστοσύνη που μου δείχνει μου έχει δώσει μία επιπλέον αυτοπεποίθηση, με αποτέλεσμα να “φοβάμαι” λιγότερο κάποιους ρόλους. Ο σκηνοθέτης έχει το πλεονέκτημα να βλέπει πράγματα που οι ηθοποιοί πολλές φορές δεν μπορούν να δουν. Φυσικά τις θεατρικές μου βάσεις έχει βάλει, χρόνια πριν, ο Κώστας Κλάγκος.

Στο Αίγιο και την Αιγιάλεια γενικότερα, το θέατρο βρίσκεται σε άνθηση τα τελευταία χρόνια και υπάρχουν αρκετοί ερασιτέχνες ηθοποιοί που ξεχωρίζουν. Που νομίζεις ότι οφείλεται αυτό;

Νομίζω ότι οφείλεται στην ανάγκη κάποιων να εκφράσουν τα συναισθήματά τους μέσα από κάποια μορφή τέχνης, στην προκειμένη περίπτωση εκείνη του θεάτρου. Εκεί ακριβώς όμως, κατά την άποψή μου, γεννάται ένα πρόβλημα. Στο θέατρο καλούμαστε να αναδείξουμε τα συναισθήματα των ηρώων που θα υποδυθούμε στο εκάστοτε έργο και όχι τα δικά μας. Εμείς, απλά δανείζουμε το πρόσωπό μας.Τώρα, για το ότι υπάρχουν πολλές ομάδες, εμένα μου αρέσει γιατί έτσι βλέπουμε πολλές διαφορετικές ερμηνείες, σκηνοθεσίες και ρεπερτόριο ικανό να καλύψει όλα τα γούστα.

Με τι άλλο ασχολείσαι στον ελεύθερο χρόνο σου; Ποια είναι τα χόμπι σου;

Το μόνο χόμπι που έχω είναι το θέατρο και ότι συνδέεται με αυτό. Δηλαδή διάβασμα, ταινίες, μουσική καθώς και η προσεκτική παρατήρηση των γύρω μου. Για μεγάλο διάστημα μάλιστα πριν ανεβάσουμε κάποιο έργο, δεν υπάρχει καθόλου ελεύθερος χρόνος. Είναι σχεδόν η μοναδική μου ασχολία με πολύ διάβασμα του ρόλου και καθημερινές πρόβες.

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον, τόσο τα προσωπικά όσο και της θεατρικής ομάδας “Καρτέλ”; Έχει προγραμματιστεί η επόμενη παράσταση;

Τα θεατρικά μελλοντικά μου σχέδια αφορούν τους “Καρτέλ” και την επόμενη παραγωγή μας που θα ανέβει στην Πάτρα στις 3 Μαίου 2019. Το έργο και το θέατρο θα γίνουν γνωστά στο κοινό μας μέσα από τη σελίδα μας στο facebook. Η στήριξη και η συμμετοχή τού κόσμου μας δίνει τη δύναμη ώστε να “ανοίξουμε τα φτερά” και στη νέα δουλειά μας, για να “ταξιδέψει” όσο περισσότερο γίνεται. Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την εφημερίδα για τη φιλοξενία και εσένα προσωπικά Θοδωρή, για την προβολή που κάνετε σε κάθε αξιόλογη προσπάθεια ομαδική ή ατομική, που γίνεται στην πόλη μας…

 

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΚΑΛΗ ΠΡΟΣΩΠΑ