ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΈΚΦΡΑΣΗ ΑΙΓΙΟΥ «ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ»
Κάθε φορά και πιο «δυνατή», ανατρεπτική, επίκαιρη η Θεατρική Έκφραση Αιγίου. Γροθιά στο στομάχι το έργο που ανεβάζει φέτος η θεατρική ομάδα, το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το τριήμερο 30, 31 και 1η Απριλίου, στο «Πολύκεντρο», ενώ συνεχίζεται Σάββατο 6-Κυριακή 7, Δευτέρα 8 Απριλίου και Σάββατο 13, Κυριακή 14, και Δευτέρα 15 Απριλίου. Η παράσταση «Τα γενέθλια της Ιφιγένειας», που βασίζεται στο εξαιρετικό θεατρικό κείμενο του μέλους της Θ.Ε.Α. Σπύρου Γεωργίου, αποτελεί έναν αντικατοπτρισμό της σύγχρονης κοινωνίας, θέτει ερωτήματα που έχουμε ξεχάσει να υποβάλλουμε, αποκαλύπτει αλήθειες που πονούν, σκιαγραφεί χαρακτήρες που διαμορφώνονται μέσα από τη σκληρότητα της κρίσης, της προσφυγιάς, της απελπισίας… Είναι ένα έργο που δεν πρέπει να χάσει αλλά ούτε και να ξεχάσει κανείς!
Η ιστορία ξεδιπλώνεται με έναν ρεαλισμό που πονάει. Στα μάτια των θεατών φτάνουν οι συνθήκες του καταυλισμού προσφύγων του Ελληνικού, «φωτογραφίζεται» ο πόνος του ξεριζωμένου, τα κενά, οι αποστάσεις και οι ακραίες συμπεριφορές, αποτελέσματα της κρίσης και όχι μόνο… Μία οικογένεια διχασμένη, δυο φίλες δεμένες αλλά τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, ένα χωρισμένο ζευγάρι από πείσμα, η τρίτη ηλικία που παραγκωνίζεται, το μίσος και η βία, «παιδιά» της απόγνωσης, της εμμονής ή της παράνοιας;
Σημαντικός ο ρόλος της Θ.Ε.Α. στην κοινωνία!
Από όπου κι αν εξετάσει κανείς αυτή την παράσταση, θα διαπιστώσει την σπουδαιότητα του ρόλου πλέον της Θεατρικής Έκφρασης στην κοινωνία. Δεν είναι μόνο ότι κάνει θέατρο, συμβάλει στον Πολιτισμό, προσφέρει ψυχαγωγία. Η επιλογή των έργων που ανεβάζει κάθε φορά ξεπερνούν τις προσδοκίες του κοινού που την… ακολουθούν πιστά, ενώ σκηνοθέτης και ηθοποιοί προσφέρουν απανωτές εκπλήξεις που δύσκολα συναντά κανείς στα καλύτερα θέατρα.
Εν προκειμένω, η σκηνοθεσία της Βαρβάρας Σεφέρη είναι συγκλονιστική. Ο τρόπος που παρουσιάζονται οι φιγούρες των προσφύγων, ανατριχιαστικός. Η επανάληψη των φράσεων, η μία πάνω στην άλλη, θυμίζει κάτι από αρχαία τραγωδία. Άλλωστε, κάθε πρόσωπο της ιστορίας κουβαλά μία τραγικότητα, ένα προσωπικό δράμα. Για τις ερμηνείες τι να πει κανείς; Από το πρωταγωνιστικό δίδυμο (Υρώ Καραμανόγλου, Αγγέλικα Αλεξανδροπούλου), μέχρι τον παππού (Νάσο Λιβάνη) αλλά, τον εξαγριωμένο και βίαιο Στέφανο (Θεόδωρο Μανεσιώτη) και όλους τους υπόλοιπους φαίνεται σαν οι ρόλοι να είναι προέκτασή τους. Άριστες και οι μουσικές επιλογές.
Παρουσιάζεται λοιπόν, μία εξαμελής οικογένεια και η ιστορία της μέσα στους αιώνες, με αφορμή τα γενέθλια της Ιφιγένειας. Η Ιφιγένεια, ακολουθώντας τον αρχαίο μύθο, θυσιάζεται και εγκαταλείποντας τις πολυπόθητες σπουδές στο Παρίσι εργάζεται πια σε έναν καταυλισμό προσφύγων στην Αθήνα. Την ημέρα των γενεθλίων της οι άνθρωποί της-αυτοί που αγαπά -θα έρθουν πάλι κοντά μετά από πολύ καιρό. Όλοι κάτι έχουν να πουν ακόμη κι ο παππούς που φαινομενικά τα έχει χαμένα. Μέσα σε ένα διαμέρισμα κάπου στην πλατεία Βικτωρίας, σε διάστημα περίπου δυο ωρών, θα ακουστούν πολλές αλήθειες για όλους εκείνους που φτάνει μια ώρα στη ζωή τους να μιλήσουν για τη φυγή, τη δική τους ή των άλλων.
Ο ίδιος ο Σπύρος Γεωργίου γράφει για το έργο: «Από την οικονομική κρίση στην κρίση της κοινωνίας, της οικογένειας, των ανθρωπίνων σχέσεων, των αρχών, των πεποιθήσεων κ αι των χιλιάδων προσφύγων που πλημμύρισαν τα νησιά του Αιγαίου. Όλα αυτά με αναστάτωσαν, με ενέπνευσαν και η γραφή μου πήρε αυτόματα θεατρική μορφή. Το θεατρικό έργο «Τα γενέθλια της Ιφιγένειας» γράφτηκε από μένα αλλά ολοκληρώθηκε με τη συμβολή όλων των ανθρώπων της Θ.Ε.Α., που το αγκάλιασαν με ενθουσιασμό και αγάπη. Που είδαν μέσα από τα μάτια μου και συναισθάνθηκαν όσα ένιωσα γράφοντάς το γιατί και οι ίδιο βίωναν παρόμοιες καταστάσεις, ψάχνοντας απαντήσεις. Η θεατρική μας ομάδα επειδή είμαστε κι εμείς μέρος της κοινωνίας, αποφασίσαμε να το παρουσιάσουμε, να το μοιραστούμε μαζί σας΄΄.
΄΄Αναρωτιέμαι πόσες φορές όλοι εμείς ακολουθούμε τη φυγή ακούσια ή εκούσια… από εκείνα που δεν μας αρέσουν… που δεν μας καλύπτουν… που δεν μας «πάνε»… και πόσες φορές βολευόμαστε με όλα εκείνα που είναι λίγα και μικρά αντί να κάνουμε το άλμα που – υποθέτω – μας αναλογεί΄΄, αναφέρει η σκηνοθέτης της παράστασης, Βαρβάρα Σεφέρη, προσθέτοντας: ΄΄Η Θ.Ε.Α. και φέτος καταπιάνεται με εμάς τους ανθρώπους «που λέμε το ναι και το όχι» κατά τον Αλεξανδρινό αγαπημένο ποιητή… με εμάς που κάνουμε σκέψεις, παίρνουμε αποφάσεις, διαμορφώνουμε ιδέες και ιδεολογίες σε έναν αέναο αγώνα που τον σηματοδοτούν θυσίες και όνειρα για τη ζωή. Χρόνια πολλά Ιφιγένεια΄΄.
Ηθοποιοί και συντελεστές
Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Ιφιγένεια: Υρώ Καραμανόγλου, Ελένη: Αγγέλικα Αλεξανδροπούλου, Δημήτρης: Γιώργος Σεφέρης, παππούς: Νάσος Λιβάνης, Ρωμανός: Γιώργος Παπαδόπουλος, Ευγενία: Μαρία Αγιάννη, Στέφανος: Θεόδωρος Μανεσιώτης, Άνθρωποι της φυγής: Μιχάλης Γεωργίου, Βιβή Κλώτσα, Πόπη Μανεσιώτη, Διονυσία Τζόβολου, Κάτια Φάκου.
Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Σεφέρη, Σκηνικά: Γιώργος Σεφέρης, Φωτισμοί: Κώστας Αυλωνίτης- Σπύρος Ρηγόπουλος, Επιμέλεια κίνησης: Σεφέρη Βαρβάρα-Εύα Παπαγιαννακοπούλου(Σχολή χορού Bella’s), Ενδυματολογική Επιμέλεια: Κωνσταντίνα Βαλλιανάτου-Κάτια Φάκου, Μουσικές Επιλογές: Βαρβάρα Σεφέρη-Υρώ Καραμανόγλου-Εύη Χρόνη, Χειρισμός ήχου: Εύη Χρόνη, Βοηθός Σκηνοθέτη: Σοφία Βασιλείου, Φωτογράφιση: Νίκος Ζησιμόπουλος – Χρύσα Κουνινιώτη, Φωτογραφίες πρόβας: Βίκυ Τζουρά, Τεχνική Ομάδα: Γιώργος Σεφέρης- Σπύρος Γεωργίου -Θεόδωρος Μανεσιώτης. Το τραγούδι μελοποιήθηκε από το Βασίλη Ζωιτόπουλο. Ομάδα υποστήριξης: Βάσω Αναγνωστοπούλου, Κατερίνα Ασπρούκου, Κωνσταντίνα Βαλλιανάτου, Γιώργος Κορομπίλης, Ανδρέας Παλαιολόγος, Κατερίνα Ροδοπούλου, Ευαγγελία Σεφέρη.
