ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΤΣΑΝΑΚΗ ΣΤΟΥΣ 34ους ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ
«Χρώμα»… Αιγιάλειας απέκτησε το… μυστηριακό περιβάλλον των Δελφών το περασμένο Σαββατοκύριακο. Η συμμετοχή του Αιγιώτη ποιητή Γιώργου Κατσανάκη στους 34ους Πανελλήνιους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών έφερε τιμητική διάκριση για το ποίημά του «Τα βόλια του βασιλιά». Πρόκειται για ένα ποίημα αφύπνισης για τους «αδυνάτους» που ενδεχομένως δεν έχουν αντιληφθεί τη δύναμή τους. Πρέπει όμως να είναι σε ετοιμότητα και να φέρουν εις πέρας τη βαριά αποστολή να σώσουν τον κόσμο… Η απονομή στον ταλαντούχο Αιγιώτη ποιητή όπως και στους υπόλοιπους διακριθέντες, έγινε σε ειδική εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.
Τα βόλια του βασιλιά
Τελειώσανε του βασιλιά τα βόλια στην φαρέτρα
Κι η δύναμη υποταγής νιώθει να του ξεφεύγει
Πως θα γυρνά τώρα γυμνός πως θα εξουσιάζει
Οι πιστικοί σαν σκύβουνε τα μάτια δεν θα κλείνουν
Λοξά τριγύρω θα κοιτούν άλλον να προσκυνήσουν
Ποιος τόλμησε και κοίταξε στα αδειανά κασόνια
Κι είδε την ένδεια παντού τα άσφαιρα κανόνια
Εκτός κι αν ήτανε παιδί με αγαθό το βλέμμα
Πριν το συμφέρον δια παντός τυφλώσει την ματιά του
Τώρα διατάζουν τράπεζες αχόρταγες φαγάνες
Που το μεδούλι σου ρουφούν το αίμα μέσα -μέσα
Τάχα φρουροί του χρήματος φυλάνε σε κρυψώνα
Του κόσμου το περίσσευμα θυρίδες στα υπόγεια
Μα τώρα που ψηφιακά νομίσματα φυτρώνουν
Τι να φυλάνε άραγε εξόν από τα μάτια
Μην τύχει και ξεστραβωθούν της γης οι κολασμένοι
Και δουν στα κούφια μέγαρα ναούς της εξουσίας
Πως κατοικούν αδίσταχτα κτήνη υποκρισίας
Ίσως να ΄ρθεί κάποιο πρωί ένα αδάμαστο πουλί
Την μάσκα να σου πάρει
Του φόβου δώρο από παιδί να είσαι αιχμάλωτος στη γη
Να τρέμεις σαν το ψάρι
Τότε θα πρέπει μαχητής του καναπέ να σηκωθείς
Στου δρόμους να ανταμώσεις
Τα νιάτα και η ομορφιά που πιάνουν δρόμους και στενά
Τα στήθη σου να ορθώσεις
Σικάγο , Γκντάνσκ και Τιε Αν Μεν το καθεστώς όπως κι αν λεν
Τα βόλια του να λιώσεις
Έχεις στα σπλάχνα σου σπορά του Προμηθέα την φωτιά
Αποστολή να σώσεις.
Επίσης, το “protionline.gr” δημοσιεύει σήμερα ένα νέο ποίημα του Αιγιώτη ποιητή, το οποίο αξίζει να διαβαστεί…
Λέξεις
Θα διατάξω πια τις λέξεις
Να ξεχάσουν τι σημαίνουν
Θα διατάξω και τα μάτια
Να μην βλέπουν κι υποφέρουν
Θα αδειάσω τα όνειρα μου
Απ΄ την έγνοια του για εσένα
Και θα πείσω την καρδιά μου
Να αγαπάει μόνο εμένα
Είπα και θα το κρατήσω
Να ορίζω την ζωή μου
Τα παλιά πια να τα σβήσω
Να μην σ΄ έχω πια μαζί μου
Είπα και το ξαναλέω
Μα οι λέξεις δεν μ΄ ακούνε
Δεν σε θέλω σου φωνάζω
Σ΄ αγαπάω εννοούνε
Και τα μάτια κι αν δεν βλέπουν
Έχουν μπρος τους την μορφή σου
Και τα όνειρα πιστεύουν
Πάντα θα τα ζουν μαζί σου
