Ο 48ΧΡΟΝΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΙ ΤΑ ΡΕΚΟΡ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΝΕΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ
Η περίπτωση του Γιώργου Ιατρόπουλου του ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΥ είναι, αν όχι μοναδική, σίγουρα ασυνήθιστη και από εκείνες που σπάνια μπορούμε να συναντήσουμε στον αθλητικό χώρο. Ο γιγαντόσωμος (1.87) αθλητής ξεκίνησε τις ρίψεις στα 37(!) του χρόνια και μέσα σε μία δεκαετία έχει να επιδείξει διακρίσεις όχι μόνο σε πανελλήνιο, αλλά ακόμη και σε διεθνές επίπεδο. Σήμερα στα 48 του συνεχίζει να αγωνίζεται και να καταρρίπτει τα ρεκόρ του και ήδη προετοιμάζεται για το Πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού Στίβου που θα γίνει τον ερχόμενο μήνα. Και δεν εννοούμε πρωτάθλημα βετεράνων, αλλά το… κανονικό Πανελλήνιο πρωτάθλημα στο οποίο έχει φτάσει τρεις φορές στον τελικό, με πιο πρόσφατη το 2019 στον ανοιχτό στίβο.
Ο Γιώργος Ιατρόπουλος (γεν.στο Αίγιο 28 Μαίου 1972) πέτυχε το 2019 στη σφαιροβολία νέο ατομικό ρεκόρ κλειστού στίβου σε ημερίδα στο κλειστό προπονητήριο του Αγίου Κοσμά, με 14,50μ. Επίδοση που είναι η 5η καλύτερη στον κόσμο για βετεράνους αθλητές άνω των 45 ετών (Μ45)! Ακόμη, στους βαλκανικούς βετεράνων το 2015 στη Θεσσαλονίκη ήταν 1ος στον δίσκο και 3ος στη σφαίρα! Θυμίζουμε, ότι κατέχει το ρεκόρ συλλόγου και στον ανοικτό στίβο με 14.83 στο ίδιο αγώνισμα αλλά και στη δισκοβολία με 44.67 , τη σφυροβολία με 40.32 αλλά και στο ακόντιο με 31.50. Είναι απόφοιτος ΤΕΦΑΑ Αθηνών και προπονητής βόλεϊ. Προπονείται μόνος του και πραγματοποιεί προπονητικές βολές σε κτήμα(!) αφού στο Αίγιο δεν υπάρχει προπονητήριο ρίψεων. Το ερώτημα που τίθεται στην ξεχωριστή περίπτωση του Γιώργου Ιατρόπουλου είναι: Πόσο πιο ψηλά θα είχε φτάσει αν ξεκινούσε τις ρίψεις σε μικρότερη ηλικία και αν διέθετε περισσότερα μέσα για την προπόνησή του;
Γιώργο μετά από πολλά χρόνια στο βόλευ πως αποφάσισες να ασχοληθείς με τις ρίψεις; Και τι σε ώθησε να ξεκινήσεις τον αθλητισμό;
Εκτός από την αγάπη μου για τον αθλητισμό από μικρή ηλικία, με ώθησαν η αγάπη και η στήριξη από τους γονείς και τα αδέλφια μου. Ξεκίνησα σε ηλικία 15 χρονών στην ΕΦΑ με το βόλευ, το οποίο βέβαια δεν έχω εγκαταλείψει καθώς τα τελευταία τρία χρόνια είμαι προπονητής στα τμήματα υποδομών του Α.Ο. Αιγιαλέων. Παλαιότερα ήμουν και προπονητής στη Δόξα Αιγίου. Όσο αφορά στον στίβο και πιο συγκεκριμένα τις ρίψεις, με παρότρυναν ο Νίκος Ηλιόπουλος, πρόεδρος σήμερα του Α.Ο. Αιγιαλέων και ο προπονητής του Αθηνόδωρου, Νίκος Τσιοφύλας. Λόγω της σωματοδομής μου και της δύναμης, πίστευαν ότι μπορώ να ασχοληθώ με επιτυχία και έτσι το αποφάσισα. Στα 37 μου χρόνια.
Πες μας κάποιες από τις διακρίσεις σου
Έχω προκριθεί στον τελικό της σφαιροβολίας σε τρία Πανελλήνια πρωταθλήματα και επίσης σε τέσσερα βαλκανικά πρωταθλήματα Βετεράνων αθλητών (2010, 12, 14, 19), όπου το 2015 ανέβηκα στο βάθρο, στη Θεσσαλονίκη. Ήμουν πρώτος στη δισκοβολία και τρίτος στη σφαιροβολία. Για το 2019 πέτυχα την καλύτερη επίδοση στον κόσμο στη σφαίρα στην κατηγορία Μ45 ενώ κατέχω τα ρεκόρ συλλόγου (Αθηνόδωρου) και στις τέσσερις ρίψεις. Τα οποία είναι και ρεκόρ Αιγιάλειας σε σφαίρα, δίσκο και σφύρα. Εκτός δηλαδή από το ακόντιο.
Και συνεχίζεις να θέτεις στόχους. Ποιοι είναι επόμενοι;
Αρχικά το Πανελλήνιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου που θα γίνει τον Φεβρουάριο και στη συνέχεια το καλοκαίρι, στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου. Και στις δύο διοργανώσεις θα προσπαθήσω για μία ακόμη φορά να προκριθώ στον τελικό που αποτελεί μεγάλη επιτυχία. Μέσα στους στόχους μου είναι να συνεχίσω να βελτιώνω όσο μπορώ τις ατομικές μου επιδόσεις. Είμαι σε καλή κατάσταση, νιώθω δυνατός και πάντα πρέπει να θέτεις στόχους και να προσπαθείς να τους πετύχεις.
Μέχρι πότε σκοπεύεις να αγωνίζεσαι; Έχεις θέσει κάποιο όριο;
Ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής και νομίζω πως δεν έχει ηλικιακά όρια. Όταν κάτι το θέλεις και σου αρέσει, δεν μπορεί να σου βάλει κανείς εμπόδια και συνεχίζεις όσο αντέχεις. Είναι “μικρόβιο” που δύσκολα μπορείς να αποχωριστείς. Είμαι στον χώρο από 15 χρονών και θα συνεχίσω όσο μου το επιτρέπουν οι δυνάμεις μου γιατί είναι δύσκολο να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από τον αθλητισμό και τους στίβους. Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι χαίρομαι για τα 11 ανίψια μου που τα βλέπω να προοδεύουν τόσο πολύ δημιουργώντας μια παράδοση της οικογένειας στον αθλητισμό. Ήδη αρκετά είναι πρωταθλητές στις κατηγορίες τους. Και προοδεύουν παράλληλα και στη ζωή και τις σπουδές τους, γεγονός που με κάνει ακόμη πιο υπερήφανο.
Η Αιγιάλεια με τον ΑΘΗΝΟΔΩΡΟ ζει τα τελευταία χρόνια και πάλι σημαντικές στιγμές στο στίβο. Που το αποδίδεις;
Στο τρίπτυχο “διοίκηση, προπονητές και αθλητές” που στον Αθηνόδωρο δουλεύουν με πάθος και μεράκι για τον στίβο. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια με αγάπη για τον αθλητισμό. Υπάρχουν αρκετά ταλέντα που στον σύλλογο αξιοποιούνται ιδανικά, σε συνδυασμό με τη δική τους μεγάλη προσπάθεια, αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα γενικότερα, το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αρκετοί δεν συνεχίζουν τον πρωταθλητισμό μετά τα 18 τους λόγω σπουδών γιατί απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και πολλές θυσίες για να μπορέσουν να συνδυάσουν και τα δύο. Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω και δημόσια τον κ. Απόστολο Θανασούλια, για όλα αυτά τα χρόνια που μου έχει παραχωρήσει το κτήμα του και μπορώ να προπονούμαι.