ΑΙΓΙΑΛΕΙΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΛΕΙΨΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ
Από τις 4 Μαΐου έχει ξεκινήσει η άρση των περιοριστικών μέτρων που υπήρχε λόγω του κορωνοϊού. Το επιβλητικό «μένουμε σπίτι» για τον καθένα, υπήρξε και ήταν διαφορετικό μέσα του για το πώς το βίωσε ή το τι του έλλειψε περισσότερο τους σχεδόν δύο μήνες που διήρκεσε. Σε ένα ¨μίνι¨ και διαφορετικό… οδοιπορικό το protionline.gr ρώτησε κάποιους πολίτες της Αιγιάλειας, να απαντήσουν όσο πιο αυθόρμητα γίνεται, ακαριαία, για το ποια είναι η πρώτη τους σκέψη, γι’ αυτό. Οι απαντήσεις ποικίλουν… και εμφανίζουν την ¨εικόνα¨ του εγκλεισμού σε πολλές διαστάσεις.
«Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έκανες στις 4 Μαΐου; Τι σου έλειψε πιο πολύ στον εγκλεισμό σου μέσα στο σπίτι, όσο υπήρχε έξω ο απειλητικός κορωνοϊός; Κατά την ¨απελευθέρωσή¨ σου τώρα, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που ήθελες να κάνεις;»
Μερικές φορές η απλότητα των πραγμάτων… δεν είναι πάντοτε και η αυτονόητη. Το σίγουρο είναι πως αυτό που συνολικά επικράτησε στις απαντήσεις των ¨καλεσμένων¨ τoυ protionline.gr είναι ότι αυτά τα απλά και καθημερινά πράγματα, όταν τα έχει κάποιος στο «κάθε μέρα» ίσως κάπου, τα ξεχνάει πόσο σημαντικά είναι κιόλας.
Νίκος Μανέτας – (Ηχητικές εγκαταστάσεις – Dj)
«Νομίζω πως είναι πολύ συγκεκριμένο αυτό που έχω ανάγκη περισσότερο στην ¨μετά καραντίνα¨ εποχή: Να δουλεύω. Και το αναφέρω αυτό, γιατί εκτός ότι αυτός είναι ο τρόπος επιβίωσης και συντήρησης μου σε οικονομικό επίπεδο, είναι και το απόλυτο ¨μεράκι¨ μου. Αυτός ουσιαστικά είναι ο τρόπος που ζω και… τον αγαπώ αυτόν τον τρόπο. Η μουσική, ο ήχος, τα φώτα, η όλη διαδικασία να στηθεί μια πετυχημένη μουσική βραδιά… είναι εκτός από βίωμα, ταυτόχρονα και το χόμπι μου και αυτό που με γεμίζει. Μου έχει λείψει το να μπω στο αμάξι και να ξέρω πως θα μετακινηθώ οπουδήποτε για να καλύψω ένα μουσικό γεγονός με την δουλειά μου. Είναι ο τρόπος ζωής μου. Στην εποχή της καραντίνας συμμετείχα σε διάφορες διαδικτυακές εκδηλώσεις και ενέργειες, μα δεν είναι το ίδιο. Άλλο να είσαι σε μια οθόνη μπροστά, άλλο να το ζεις…». Ο κ. Μανέτας καλύπτει ενεργά ηχητικές μουσικές εκδηλώσεις πάσης φύσεως.
Σοφία Σιδηρά – Παπαδοπούλου – (Ιατρός)
«Όσο διαρκούσε η καραντίνα δεν μπορώ να πω ότι μου έλειψαν και πολλά πράγματα. Τα παιδιά μου τα έχω, τον άντρα μου τον έχω, στο ιατρείο μου πήγαινα ορισμένες ώρες της ημέρας σχεδόν καθημερινά, τα διαδικτυακά μαθήματα κυτταρολογίας τα συνέχιζα και με τους πελάτες μου είχα συχνή επικοινωνία. Αυτά δεν μου έλειψαν, όχι. Μονάχα ένα, ήταν αυτό που μου έλειψε πάρα πολύ: Να πάρω την κολλητή μου φίλη και να καθίσουμε για έναν καφέ, τετ–ατ–τετ να τα πούμε. Ναι, αυτό το θέλω πάρα πολύ! Να καθίσουμε, να μιλήσουμε σε κάποια καφετέρια και να πούμε τα δικά μας! Αυτό μου ήρθε ακαριαία, σαν πρώτη σκέψη. Επίσης μου έλειψε και η εκκλησία. Όχι τόσο να παρακολουθήσω μια λειτουργία αφού ούτως ή άλλως ο εκκλησιασμός μου δεν σταμάτησε. Τώρα που η καραντίνα τελείωσε αυτά είναι που θα κάνω πρώτα από όλα. Και κυρίως… ο καφές με την κολλητή μου!» Η κ. Σιδηρά – Παπαδοπούλου είναι γιατρός,
κυτταρολόγος στο Αίγιο.
Φίλιππος Φιλίππου – (Γυμναστής)
«Αυτό που μου έλειψε περισσότερο και το περιμένω πώς και πώς, είναι ένα ποτό έξω σε κάποιο μαγαζί με την παρέα μου. Να πάω με τους φίλους μου σε ένα χώρο και να πιούμε ποτά ή να φάμε σε κάποιο εστιατόριο. Δεν μου έλειψε ο καθημερινός καφές ή βόλτα. Αναπολώ την βραδινή μου έξοδο κάπου, με ωραία μουσική, καλό φαγητό και την παρέα μου… όλοι μαζί και όχι το ¨επιβλητικό¨ ανά λίγα άτομα, λόγω του κορωνοϊού. Δεν μου έλειψε κάτι άλλο ουσιαστικά αυτό τα διάστημα των τελευταίων δύο μηνών. Με το που θα ανοίξουν οι επιχειρήσεις, τα καταστήματα και τα μπαρ… αυτό θα είναι και το πρώτο πράγμα που θα κάνω στα σίγουρα». Ο κ. Φιλίππου είναι καθηγητής φυσικής αγωγής στο 2ο δημοτικό σχολείο Ακράτας.
Θεώνη Τρίγγα – (Ελεύθερη επαγγελματίας)
«Θα ήθελα να καθίσω στο σπίτι μου!!! Μου έχει λείψει πολύ αυτό. Από τότε που ξεκίνησε η πανδημία του κορωνοϊού, αυτό κυριαρχεί μέσα μου. Την εποχή της καραντίνας εμείς δεν κλείσαμε ούτε μία ημέρα. Έπρεπε να προσαρμοστούμε όλοι στις νέες ειδικές συνθήκες: Μάσκες, διατήρηση αποστάσεων των πελατών, γάντια, πολύ συχνή καθαριότητα και διεύρυνση ωραρίου. Αυτό έκανε την δουλειά μας ακόμα πιο δύσκολη. Ειλικρινά, το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω, είναι να μείνω στο σπίτι μου και να μπορέσω να ξεκουραστώ. Σε κάποιους κλάδους επαγγελματιών όπως εγώ, «απελευθέρωση εγκλεισμού» και «επιστροφή στην κανονικότητα» δεν υπήρξε ποτέ. Η απάντησή μου στο ερώτημα αυτό λοιπόν, είναι πως αυτό που μου έλλειψε πολύ, είναι το «μένουμε στο σπίτι!!!». Η κ. Τρίγγα διαθέτει κατάστημα τροφίμων στην Καλλιθέα Αιγίου.
Λεωνίδας Καΐσης – (Μουσικός)
«Μου έχει λείψει να πάω για δουλειά. Ο κορωνοϊός και η καραντίνα ήρθαν ξαφνικά. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες όλος ο κόσμος αναγκάστηκε να αλλάξει τον τρόπο ζωής του. Προσωπικά και σε επαγγελματικό επίπεδο, όλα κόπηκαν «μαχαίρι». Τα πάντα, κάθε live που υπήρχε. Αυτό ήταν δύσκολο και για τον οικονομικό τομέα που τα έξοδα που υπάρχουν τρέχουν, μα και μέσα μου ψυχολογικά. Περιμένω πώς και πώς να ανοίξουν πάλι οι επιχειρήσεις και οι μουσικές βραδιές, περιμένω ο κόσμος να βγαίνει άφοβα έξω. Τώρα το καλοκαίρι να επιλέγει καταστήματα, ταβέρνες και μαγαζιά που έχουν ορχήστρες. Περιμένω τις μουσικές εκδηλώσεις, τα πανηγύρια και τις λαϊκές βραδιές. Όλα τα άλλα βρίσκονται». Ο κ. Καϊσης είναι επαγγελματίας μουσικός
και δάσκαλος μπουζουκιού.
Μαρία Τσώνη – (Νηπιαγωγός)
«Βίωσα αυτόν τον υποχρεωτικά επιβαλλόμενο εγκλεισμό στο σπίτι, σχεδόν όπως όλοι μας. Βασικά δεν μπορώ να πω ότι μου έλλειψε πάρα πολύ κάτι, οι βόλτες ή κάποια έξοδος. Θεωρώ πως για κάποιους ανθρώπους το «μένουμε στο σπίτι» ίσως να ήταν και μια ανάγκη τους, που τελικά ήρθε από ακούσιο τρόπο. Προσωπικά αυτό που μου έλλειψε πιο πολύ και ακόμα μου λείπει δυστυχώς, είναι να αγκαλιάσω τα «παιδιά» μου. Η καραντίνα, μας ήρθε πολύ απότομα και κλείνοντας η κυβέρνηση τα σχολεία, δεν πρόλαβα να αποχαιρετίσω τους μαθητές μου. Πραγματικά αυτό που θέλω πιο πολύ είναι να τα αγκαλιάσω ένα – ένα τα παιδιά, να τα δω και να μιλήσουμε. Αυτό το συναίσθημα υπερισχύει μέσα μου και δεν αλλάζει. Τώρα που ανοίγουν τα σχολεία, το μόνο που θέλω, είναι να υπάρξουν έστω και λίγες ημέρες μαθημάτων, για να μπορέσω να τα ¨χορτάσω¨ λιγάκι». Η κ. Τσώνη είναι εκπαιδευτικός, προϊσταμένη του νηπιαγωγείου Αιγείρας.
Ευθύμιος Φαλτάκας – (Ποιητής)
«Είμαι ολιγαρκής σαν άνθρωπος και σαν προσωπικότητα. Δεν μπορώ να πω ότι μου έλειψε κάτι πάρα πολύ όσο διαρκούσε η καραντίνα. Απλά να αναφέρω, ότι η σκέψη πως ενδεχομένως υπήρχε «δόλος» από κάποιους… για να συμβεί όλο αυτό το σκηνικό με την πανδημία και τελικά τον εγκλεισμό του κόσμου στα σπίτια του, είναι κάτι που με ενόχλησε και με πείραξε. Πιστεύω πως κάποιοι βρήκαν την ¨χρυσή ευκαιρία¨ έτσι, να περάσουν μέτρα ή να κάνουν κινήσεις εκ του ασφαλούς. Κάποιοι μιλούν και λένε ότι όλο αυτό, ίσως να «στήθηκε» από τους άρχοντες των κυβερνήσεων για να περάσουν στον κόσμο μέτρα, δίχως να διαμαρτυρηθεί. Αυτός, είναι ο προβληματισμός μου όσον αφορά τον κορωνοϊό.
Τους τελευταίους δύο μήνες ήμουν σε μια κατάσταση αιθαλομίχλης. Αυτή η ιστορία με την πανδημία ήδη μου έχει ¨γεννήσει¨ έμπνευση για δημιουργία.
Παίρνω από παντού καθημερινά, πολλά ερεθίσματα.
Όταν κάτι με «τρυπάει» και μου δίνει την αφορμή να γράψω, ο μόνος δρόμος μου είναι να το πράξω για να ¨επουλώσω¨ αυτήν την πληγή». Ο κ. Φαλτάκας είναι συνταξιούχος, λογοτέχνης και ποιητής.
