-Της Γλυκερίας Παπακωνσταντίνου, Απόφοιτης, υποψήφιας Πανελλαδικών εξετάσεων-
Αντίστροφη μέτρηση, άγχος, πίεση, κλάματα, βράδια χωρίς ύπνο, ατελείωτο διάβασμα, μπήκαμε στην τελική ευθεία, γονείς και παιδιά αγωνιούν για την μεγάλη μέρα, την ημέρα έναρξης των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Όλοι νομίζουν ότι έχουμε ανάγκη να ακούμε συνέχεια «Καλή Επιτυχία», «Μην αγχώνεσαι», «Θα τα καταφέρεις» και όλες αυτές τις τετριμμένες εκφράσεις που λένε σε τέτοιες περιπτώσεις. Είναι δύσκολο να καταλάβουν ότι αυτά μας αγχώνουν περισσότερο, θέλουν να συμμετάσχουν και αυτοί με τον τρόπο τους στον αγώνα μας. Ίσως αυτοί να αγωνιούν περισσότερο και από εμάς. Το κάνουν όμως από αγάπη και συμπόνια.
Το θέμα όμως είναι άλλο, τα πράγματα είναι απλά. Οι Πανελλήνιες είναι απλώς ένα σκαλοπάτι για τον κόσμο του πανεπιστημίου, είναι απλώς μια εξέταση και εξετάσεις θα περάσουμε πολλές στην ζωή μας.
Οι εξετάσεις είναι παντού. Και αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι ότι δεν είναι αυτές που μας καθορίζουν στην ζωή μας, δεν είναι αυτές που θα μας πουν τι μπορούμε να γίνουμε, τι μπορούμε να κάνουμε και τι όχι. Μπορούμε να ονειρευόμαστε και να προσπαθούμε μέχρι το τέλος και για πάντα.
Μπορούμε να θέτουμε όποιον στόχο εμείς θέλουμε και να γυρνάμε τον κόσμο ανάποδα για να τον πετύχουμε!
Από προσωπική εμπειρία σας λέω ότι η ζωή δεν τελειώνει μετά τις Πανελλαδικές. Για την ακρίβεια μετά από αυτές ξεκινά. Είτε περάσετε, είτε όχι θα έχετε βγει πιο δυνατοί από αυτό, θα έχετε ωριμάσει χωρίς καν να το καταλάβετε και ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Και αν χρειαστεί να δώσετε για δεύτερη χρονιά, όπως εγώ, και τι με αυτό;
Δεν σημαίνει ότι είστε αποτυχημένοι ή δεν μπορείτε να έχετε μέλλον, πιστέψτε με ξέρω τι σκέφτεστε σχεδόν όλοι σας: Τι θα πει ο κόσμος, τι θα πουν οι άλλοι, οι φίλοι μας, οι γείτονες, πως θα κάνουμε περήφανους τους γονείς μας;
Το ξέρω γιατί και εγώ από αυτήν την φάση πέρασα και φέτος ξαναπερνάω.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι όλο αυτό το κάνουμε για εμάς. Ο περίγυρος πάντα θα μας κρίνει, πάντα θα είναι αυστηρός μαζί μας, μην ασχολείστε όμως γιατί όταν σας δουν να πετυχαίνετε θα το ξεπεράσουν. Ανάμεσά μας κρύβεται ένας καλλιτέχνης ή και ένας αθλητής, όλοι έχουμε ταλέντα που μπορούν να ξεπεράσουν κάθε πανεπιστήμιο.
Είναι στο χέρι σας, στο χέρι μας να ζήσουμε την ζωάρα που επακολουθεί μετά από όλο αυτό, δεν είναι ούτε στο χέρι του διορθωτή, ή του καθηγητή, ή των γονιών μας.
Στο δικό μας χέρι είναι!
Όσοι διαβάζετε αυτό μπορεί να μην με ξέρετε ή μπορεί και να μην είστε μαθητές, αν είστε γονείς στηρίξτε τα παιδιά σας, μείνετε δίπλα τους όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, να είστε περήφανοι πάντα για αυτά ακόμα και αν δεν γίνουν αυτό που ονειρεύεστε.
Αν εσύ που το διαβάζεις είσαι μαθητής, να έχεις πίστη στον εαυτό σου, να τον εμπιστεύεσαι , να πας στις εξετάσεις με αυτοπεποίθηση και τσαμπουκά.
Να σκέφτεσαι μόνο τα θετικά, να είσαι χαρούμενος και να νιώθεις ευγνώμων που κατάφερες να φτάσεις ως εδώ.
Δώσε τον καλύτερό σου εαυτό και να θυμάσαι: Η ζωή είναι πέρα και έξω από τις Πανελλήνιες και είναι πολύ όμορφη!
Όλοι οι κόποι μας και όλες μας οι προσπάθειες σύντομα θα ανταμειφθούν! Φτάνουμε στο τέλος μην τα παρατήσουμε τώρα! Όλα θα πάνε καλά και αν δεν πάνε…. θα τα πάμε εμείς!
Ραντεβού στην παραλία!
Καλή επιτυχία στην γενιά του ’02 και σε όσους δίνουν για ακόμα μια φορά!
