-ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ-
Αύγουστος, ο αυτοκράτωρ του καλοκαιριού. Κυριαρχεί πάνω στους άλλους μήνες και στους ανθρώπους, που τον βλέπουν επιβλητικό, με το «στέμμα» του θέρους στο κεφάλι του.
Φέτος όμως όλοι κοιτούν το …ξίφος του! Έχει κάτι παράξενα δοντάκια στην κόψη του, σαν …κεφαλάκια του κορωνοϊού μοιάζουν, κι όλοι (;) σπεύδουν …τρομαγμένοι, να φορέσουν τις μάσκες των λοιμωξιολόγων!
Αντί κύματος θαλάσσης …ήρθε το δεύτερο κύμα της πανδημίας ή τουλάχιστον αχνοφαίνεται σαν την μπλε γραμμή που σχηματίζει ο μαΐστρος όταν ξεκινήσει από την Ρούμελη για να ξεσπάσει στις ακτές της Αχαΐας. Και όχι μόνο.
Ο πιο πολύς κόσμος κάνει κανονικά τις προγραμματισμένες διακοπές του αλλά όσο τα μέτρα σκληραίνουν όλο και λιγότεροι, αποφασίζουν να πάνε διακοπές, όπως έκαναν πολλοί, μετά τις 20 Αυγούστου που …φτηναίνουν τα καταλύματα. Πού να πάνε; Στην Πάρο, χωρίς μπαρ; Να βγουν στις 8 για ποτό, όταν πριν τέτοια ώρα …ξάπλωναν μετά το ντους του μπάνιου στην θάλασσα, για να βγουν στις 11, στις 12-12.30 οι πιο νέοι; Διακοπές είναι αυτές για τους Έλληνες;
Γι’ αυτό, τούτο τον …τον Δεκαπενταύγουστο αυξήθηκαν οι «σορτσάκηδες» στις πόλεις! Συγγνώμη που θα το …πω, θα το γράψω, αλλά φέτος οι ….αντιαισθητικές βερμούδες κάτω από τα γόνατα, με τις φαρδιές τσέπες κατάφορτες και κάτι κακόγουστες σαγιονάρες με τα άκοπα πολλές φορές νύχια των ανδρικών ποδιών πλήθυναν. Τουλάχιστον αυξήθηκαν και τα «καυτά» σορτς των γυναικών (βέβαια σε ορισμένες περιπτώσεις πάντα ξεχειλίζουν και πάλι τα κρέατα…). Αλλά, τέλος πάντων, άλλο το γυναικείο κορμί με πιο …ελαφρά ρούχα, τουλάχιστον σ’ αυτό ο Αύγουστος είναι πάντα ακαταμάχητος.
Φέτος όμως τον πολιόρκησαν τα …στρατεύματα του αόρατου εχθρού, κι αυτός και οι δυστυχείς υπήκοοί του κλείσθηκαν στα τείχη του φόβου με όπλο την «μάσκα». Άνθρωποι που άλλοτε έβλεπες το ξένοιαστο χαμόγελο τους, κυκλοφορούν με καλυμμένο το στόμα, σκυθρωποί, με το βλέμμα όχι ανέμελο. Και μερικοί και με τα μάτια σχεδόν …καλυμμένα! Κάποιοι περπατούν κρυφοκοιτάζοντας δίπλα τους τον άλλο, μασκοφόροι έτοιμοι προς …μάχη. Αλλά με ποιόν;
Κι αν τύχει αυτός ο άλλος και δεν φoράει μάσκα, η ανησυχία μεγαλώνει, πάει η ανεμελιά του Αυγούστου.
Φέτος, το «Αύγουστε καλέ μου μήνα…» πήγε …περίπατο! Στα «λιμάνια» του κορωνοϊού…
