ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΒΟΛΦΣΜΠΟΥΡΓΚ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Από μικρός στα γήπεδα ο γεννημένος τον Γενάρη του 2007 Σπύρος Σουλιώτης, ακολουθούσε στα γήπεδα τον πατέρα του Κώστα, ο οποίος αγωνιζόταν επίσης στη θέση του τερματοφύλακα, στα τοπικά πρωταθλήματα ΕΠΣ Αχαΐας.
Μην μπορώντας να κάνει διαφορετικά, ο Σπύρος σε μικρή ηλικία έφυγε με την οικογένειά του στο εξωτερικό, για να αναζητήσει πλέον σε μια άλλη χώρα την τύχη του στο αγαπημένο του άθλημα και να ζυγίσει τις δυνάμεις του σε άλλα επίπεδα.
Ο ίδιος μας εξηγεί πως ξεκίνησε από την Ελλάδα και το Αίγιο, για να φτάσει να επιλεγεί ανάμεσα σε πολλούς διεκδικητές την θέση του τερματοφύλακα στις Ακαδημίες της Βόλφσμπουργκ.
Σπύρο Σουλιώτη, συγχαρητήρια για την καταξιωμένη θέση που κέρδισες με το «σπαθί» σου, στην Κ14; της Βόλφσμπουργκ. Πως ξεκίνησες την ασχολία σου με το ποδόσφαιρο;
Κατά αρχάς να ευχαριστήσω τον πατέρα μου, που άθελά του ίσως, με έβαλε σε ένα δρόμο που μου άρεσε πολύ, που στην πορεία αποδείχθηκε το πλέον αγαπημένο μου χόμπι. Όταν έπαιζε τερματοφύλακας ο πατέρας μου, για μας ήταν μια οικογενειακή υπόθεση και υποχρέωση. Μας άρεσε να τον χειροκροτούμε – και πιστεύω και στον ίδιο – σε κάθε του επέμβαση, ήθελα πολύ να είμαι εγώ στη θέση του να συγχαίρουν εμένα οι θεατές. Η δική μου αρχή έγινε στην Ακαδημία Βασιλείου, έφυγα και συνέχισα στην Θύελλα Αιγίου αφού δεν υπήρχε ξεχωριστή προπόνηση τερματοφυλάκων, για να επιστρέψω αργότερα και πάλι στις εγκαταστάσεις Βασιλείου.
Πριν αναχωρήσεις για Γερμανία, ομάδες της Super League, είχαν δείξει ενδιαφέρον ενώ είχες προσκληθεί και στην Γερμανία;
Ναι. Αλήθεια είναι ότι στα 10 μου προσκλήθηκα να δοκιμαστώ κατά σειρά από τον Πανιώνιο και τον Παναθηναϊκό. Συνέχεια δεν υπήρξε αφού μετακομίσαμε για την Γερμανία. Τον Οκτώβριο του 2017 επιλέχθηκα και αμέσως έπαιξα σε ομάδα της πόλης που διαμένω. Την άνοιξη του 2018 με κάλεσαν στην Μικτή της περιοχής μου και ήρθα στην Ελλάδα για ένα δοκιμαστικό στον Ολυμπιακό.
Πέρυσι το καλοκαίρι με κάλεσαν στην Εθνική ομάδα του κρατιδίου της κάτω Σαξονίας και το ίδιο καλοκαίρι πήγα στην Βόλφσμπουργκ για δοκιμαστικές προπονήσεις. Τους άρεσα. Με έβαλαν να παίξω στα τουρνουά όλης της χρονιάς, για να με ενημερώσουν (με την ευχάριστη είδηση) τον Απρίλιο, ότι θα είμαι μόνιμα στην ομάδα.
Πλέον ανήκεις στην Βόλφσμπουργκ, πως αισθάνεσαι;
Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Δικαιώθηκαν οι κόποι μου και η ταλαιπωρία του πατέρα μου να με μεταφέρει σε μεγάλες αποστάσεις μέχρι να αναγνωριστεί η αξία μου.
Πολύ μεγάλος ο ανταγωνισμός, σε κάθε προπόνηση τα δίνω όλα, προσπαθώ να βελτιώνομαι και δεν σταματώ μόνο σ’ αυτά που κάνω στο γήπεδο, αφού συνεχίζω με ατομικές προπονήσεις.
Έχω τώρα μπροστά μου μια μεγάλη ευκαιρία. Ευχαριστώ όλους αυτούς που πίστεψαν και εξακολουθούν να πιστεύουν στις δυνατότητές μου. Δεν αποθαρρύνομαι από την μόνιμη αύξηση ευθυνών, αντίθετα για μένα αποτελούν μια πρόκληση, ένα στοίχημα με τον εαυτό μου.
Εκτός από την οικογένειά σου, ποιοι άλλοι σε βοήθησαν να ξεχωρίζεις ως τερματοφύλακας, αναδεικνύοντας το έμφυτο όπως αποδεικνύεται ταλέντο σου; Τι θα ήθελες να τους μεταφέρεις;
Στην Ελλάδα έβαλα τις σωστές βάσεις. Στην χώρα μας υπάρχουν πολλοί καλοί προπονητές, απλά στην Γερμανία υπάρχει πρόοδος στο σύστημα και στην επιστήμη θα έλεγα του ποδοσφαίρου.
Χωρίς να παρεξηγηθώ, από το Αίγιο έχω ξεχωρίσει τον Γιάννη Μπαλτιμά, τον ευχαριστώ πολύ για όλα όσα έχει κάνει για μένα, με ικανοποιεί πολύ που ακόμα ενδιαφέρεται για την εξέλιξή μου και επικοινωνεί με τον πατέρα μου και μένα. Επίσης θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους μου έδωσαν πράγματα για να μάθω, καλή ψυχολογία για να έχω διάρκεια, πίστη στον εαυτό μου και τις δυνατότητές μου.
Αυτό τον καιρό ταλαιπωρείσαι από έναν τραυματισμό. Πως συνέβη; Πόσο θα μείνεις εκτός δράσης;
Δυστυχώς για μένα αυτό το διάστημα είμαι τραυματίας κι αν όλα πάνε καλά, θα παραμείνω εκτός δράσης 6 με 8 εβδομάδες. Σε μια έξοδο που επιχείρησα, ο αντίπαλος πάτησε το χέρι μου, με αποτέλεσμα να σπάσει το δάχτυλο μου. Το άσχημο είναι ότι θα χάσω ένα πολύ σημαντικό τουρνουά. Δεν έχω παρ’ όλα αυτά σταματήσει τις προπονήσεις. Κάνω στο γυμναστήριο ατομικό πρόγραμμα με εξειδικευμένο γυμναστή και πιστεύω ότι σε λίγο καιρό θα επιστρέψω πάλι δυνατός.
Μέχρι που μπορεί να τεθούν οι στόχοι σου; Τι είναι αυτό που ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Πρώτος στόχος μου είναι η διαρκή βελτίωση να γίνομαι καλύτερος μετά από κάθε προπόνηση. Να μην αφήνω χαμένη καμιά ευκαιρία που προσφέρεται για την πρόοδό μου. Όνειρό μου φυσικά είναι να ασχοληθώ επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, η Γερμανία μέχρι τώρα μου δίνει τις ευκαιρίες που ζητώ, αφού δουλεύω σκληρά κι έτσι θα συνεχίσω. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.
Τι νοσταλγείς από το Αίγιο;
Εκτός από σημεία που μου επιστρέφουν πολλές αναμνήσεις, τον πολυαγαπημένο μου παππού Σπύρο Σουλιώτη και τη γιαγιά, τους φίλους μου, του δασκάλους μου και φυσικά ποτέ δεν ξεχνώ να επισκεφτώ τον Γιάννη Μπαλτιμά.
