ΣΤΙΣ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ‘‘ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΡΙΜΑΡΟΛΙΑ 2020’’
Η Παναγιώτα Καλλιμάνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αίγιο. Είναι παντρεμένη και μητέρα δίδυμων τριών ετών. Είναι μόνιμος κάτοικος Παρισιού, μα ουσιαστικά έχει δύο ¨πατρίδες¨ καθώς οι επαγγελματικές υποχρεώσεις της, ειδικά τα τρία τελευταία έτη, την υποχρεώνουν να είναι συνεχώς με… μια βαλίτσα στο χέρι, Αθήνα – Παρίσι. Ο Covid-19 και το lock down την ανάγκασαν να ακυρώσει μια πολύ μεγάλη σειρά παραστάσεων που ετοίμαζε, σε Γαλλία και Αθήνα ταυτόχρονα. Το ερχόμενο Σάββατο εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Αιγιάλεια, στον τόπο που γεννήθηκε, σε ένα ιδιαίτερο έργο με υψηλές απαιτήσεις, καθώς απευθύνεται αποκλειστικά σε μωρά, ηλικίας έως 2 ετών!
Ποια είναι η Παναγιώτα Καλλιμάνη
Ξεκίνησε να μαθαίνει χορό στην σχολή της Όλγας Μαράντη, σε πολύ μικρή ηλικία. Η πρώτη της δασκάλα, ήταν και αυτή… που κατάφερε να “περάσει” και να μεταλαμπαδεύσει στην μικρή τότε Παναγιώτα την αγάπη και το πάθος για τον χορό και την τέχνη. Στα 18 χρόνια της, φεύγει για την Γαλλία προκειμένου να σπουδάσει και να εξελιχθεί σε αυτό που ονειρεύτηκε. Το 1994 ξεκινάει τις σπουδές της στο “Centre de dance international de Rosella Hightower” στις Κάννες της Γαλλίας. Ολοκληρώνει τις σπουδές της στο “Centre de danse Contemporaine d’Angers” όπου εκεί, καλλιτεχνικοί διευθυντές του σχολείου είναι οι χορογράφοι Joelle Βouvier και Regis Οbadia.
Η συνεργασία της με τον Josef Nadj και κορυφαία άλλα ονόματα
Εμφανίζεται με τους Joelle Βouvier και Regis Οbadia στα έργα “Les Chiens” ,”Fureur”, “De l’Amour” και ”L’oiseau Loup”. Από το 2002 και μετά, ξεκινά και με άλλες ομάδες χορού συνεργασία, κυρίως σε περιοδείες στην Ευρώπη. Το 2006 συναντά τον Josef Nadj και δουλεύουν στα έργα «Poussière de soleils», «Asobu» και «Cherry Brandy».
Το 2009 δημιουργεί με άλλους γνωστούς χορευτές την κολεκτίβα «The Plant Collective» και παρουσιάζουν τα έργα “Trente” και “Double Take” με βάση την Γαλλία, αλλά παρουσιάζεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Από το 2014 ασχολείται αποκλειστικά με τις δικές της χορογραφίες. Ύστερα, εμφανίζεται στα έργα: “Contreplongées”(2014), “Mam Mam Un Diner Magique”(2016), Arrêt Sur Image”(2017) και λίγο πριν την εμφάνιση του κορωνοϊού, το 2019 στο “Allez viens…” σε μια παράσταση με οκτώ καταξιωμένους ηθοποιούς στο Εθνικό θέατρο Αθηνών.
Κανείς προφήτης στον τόπο του…
Οι δημιουργίες της παρουσιάζονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Παράλληλα, έχοντας πια το δίπλωμα της καθηγήτριας, παραδίδει μαθήματα και σεμινάρια χορού σε δεκάδες πόλεις της Γαλλίας και της Ελλάδας μα και σε άλλα μέρη σε όλη Ευρώπη. Έχει φιλική σχέση και άψογη συνεργασία με τον κορυφαίο χορευτή – χορογράφο Josef Nadj, ο οποίος λογίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στον συγκεκριμένο χώρο τα τελευταία 40 χρόνια. Στρέφεται στη δημιουργία δικών της παραστάσεων και έργων, είτε στο εξωτερικό είτε στην Ελλάδα. Όλες οι δουλειές στηρίζονται στην φαντασία, το ταλέντο και πρωτίστως στην αμέριστη αγάπη για την τέχνη του χορού και της κίνησης. Η Παναγιώτα Καλλιμάνη είναι άλλη μια περίπτωση Αιγιώτισσας… που μετουσιώνει το σοφό και αιώνιο ρητό “κανένας προφήτης στον τόπο του…”.
To protionline.gr μίλησε με την καταξιωμένη χορογράφο, η οποία είναι γόνος της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας Καλλιμάνη. Παρουσιάζει το έργο της και το τι πρόκειται να δει το κοινό της Αιγιάλειας στις 19 Σεπτεμβρίου…
Πώς προέκυψαν οι παραστάσεις στις 19 Σεπτεμβρίου; Περί τίνος πρόκειται; Η εμφάνισή σας στο “Φεστιβάλ Πριμαρόλια” τι περιλαμβάνει;
«Ήρθα σε επικοινωνία με την “Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών” η οποία μου έκανε αυτή την πρόταση συνεργασίας. Αφορά μια μικρή περιοδεία στην περιφέρεια. Πριν από μια πενταετία, είχαμε κάνει μια παράσταση με τον αρχιμουσικό Σταυρό Γασπαράτο και βάσει αυτού προέκυψε αυτό. Πρόκειται για δράση που απευθύνεται αποκλειστικά, σε μωράκια. Δηλαδή είναι ένα έργο που αναφέρεται και επιδιώκει να μαγνητίσει μωρά, με σκοπό να μπορέσει να αποσπάσει την προσοχή τους για 20 συνεχή λεπτά.
Με ενδιαφέρει πολύ να δω πώς μπορεί να ανταποκριθεί ένα μωράκι σε κάτι τέτοιο και αυτό ήταν και το βασικό μου κίνητρο. Πήρα κατεύθυνση ως και από παιδοψυχολόγους για να μπορώ να ολοκληρώσω την μελέτη μου περί της σωστής προσέγγισης ενός μωρού, σε κάτι τέτοιο».
Το τελευταίο διάστημα που εμφανίζεστε; Πόσο επηρέασε τη δράση σας η πανδημία;
«Δυστυχώς ο κορωνοϊός ακύρωσε όλα όσα είχαμε προγραμματίσει με την ομάδα μου. Αυτός ο ιός είναι ζημία για την τέχνη. Το τελευταίο διάστημα βρίσκομαι στην Αθήνα και από εκεί προετοιμάζομαι για τα επόμενα βήματά μου, αλλά η βάση μου είναι στο Παρίσι. Οι τελευταίες μου δουλειές ήταν με την ομάδα μου στο ¨Φεστιβάλ Αθηνών¨ και στο ¨Εθνικό θέατρο¨ και με την “Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών”.
Τα επόμενα βήματα μου, δυστυχώς, θα καθοριστούν σύμφωνα με την εξέλιξη της πανδημίας. Είμαι σε συνεχή επικοινωνία με το γραφείο παραγωγής στο Παρίσι και αυτήν την ώρα προετοιμαζόμαστε τι μέλλει γενέσθαι, ποια είναι τα βήματα μετά».
Ποιοι καλλιτέχνες σας επηρέασαν; Ποιοι ήταν τα πρότυπα και το αρχικό κίνητρο να ασχοληθείτε με την τέχνη του χορού;
«Η Γαλλία τις δεκαετίες του ’80 και ’90 υπήρξε η ¨Μέκκα¨ της τέχνης μου. Τα περισσότερα παγκοσμίου φήμης ονόματα στον χορό, ξεπηδούν κυρίως εκείνη την εποχή στην Γαλλία.
Τα έζησα από κοντά και επηρεάστηκα βαθιά από τεχνοτροπίες και έργα. Στις αρχές τις δεκαετίας του ’90 το θέατρο και ο χορός, μεσουρανούσαν στο Παρίσι. Γρήγορα αυτή η κουλτούρα μεταδόθηκε σε όλη την Ευρώπη. Το αποτέλεσμα ήταν να επηρεαστεί ένα πλήθος χορευτών και ανθρώπων του θεάτρου και της τέχνης από αυτό όλο, να ξεπηδήσουν απίστευτα ταλέντα που στην σύγχρονη εποχή κρίνονται καταξιωμένοι και άψογοι στην δουλειά τους. Έτσι κάπως… επηρεάστηκα και εγώ, τότε. Επηρεάστηκα πάρα πολύ από την Γερμανίδα χορεύτρια Pina Bausch και τον Josef Nadj, τους οποίους θεωρώ και μεγάλα πρότυπά μου. Δούλεψα με προσήλωση και επιμονή.
Κατάφερα με την ομάδα μου τα τελευταία χρόνια να ¨δέσουμε¨ και να παρουσιάσουμε την δράση μας σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, μα και πέρα από αυτή. Η χορογραφία είναι το ύψιστο πάθος που δεν στερεύει ποτέ μέσα μου».
