background img
banner
banner

ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΥ: “Στην τέχνη οι ιδέες που μοιράζονται… πολλαπλασιάζονται”

Η ΑΙΓΙΩΤΙΣΣΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΜΑΓΕΥΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΜΕ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΤΗΣ

Είναι μια νέα και δραστήρια καλλιτέχνης, που δεν βρίσκεται καθόλου τυχαία… στο top των ταλαντούχων και εξελίξιμων ανθρώπων από την Αιγιάλεια, τα τελευταία χρόνια. Ένας ¨κινητήριος μοχλός¨ με βαθιές εσωτερικές αναζητήσεις. Μία δημιουργός της υποκριτικής που ξέρει να μοιράζεται και να συλλέγει, να μεταδίδει και να προσφέρει εμπειρίες. Πρόσφατα χειροκροτήθηκε από το κοινό του θεάτρου ¨Γ. Παππάς¨ στο ξεχωριστό έργο «Κωστής Παλαμάς – Οι μούσες που αγάπησα» πρωταγωνιστώντας στο σανίδι, δίπλα στον ηθοποιό Γρηγόρη Βαλτινό.

Κατέχει πτυχίο Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Θεσσαλονίκης. Διαθέτει επίσης, πτυχίο Θεάτρου από την Σχολή Καλών Τεχνών με ειδίκευση στην υποκριτική τέχνη, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Το 2018 έκανε το μεταπτυχιακό της, στο πρόγραμμα ¨Το Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο και η πρόσληψή του¨, του τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, του Πανεπιστημίου των Πατρών. Γνωρίζει Αγγλικά, Ισπανικά καθώς και την Ιταλική γλώσσα. Έχει καταφέρει να συμμετάσχει σε πλήθος θεατρικών παραστάσεων σε όλη την Ελλάδα και έχει παρακολουθήσει δεκάδες σεμινάρια υποκριτικής. Είναι εκπαιδευτικός Θεατρικής Αγωγής.

Η αλήθεια είναι πως… δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να πείσει κάποιος την Ιωάννα Στεφανάτου για μια συνέντευξη. Παρ’ όλα αυτά, το protionline.gr μπόρεσε και συνομίλησε μαζί της σε ένα μίνι – οδοιπορικό, ρωτώντας την για τις συνεργασίες της, τον κορωνοϊό, για το ερασιτεχνικό θέατρο σε τοπικό επίπεδο και βέβαια, για την εμφάνισή της στο πλευρό του Γ. Βαλτινού πριν από λίγες ημέρες. Ας δούμε τι θα δούμε… λοιπόν…

Ποιες οι καλύτερες συνεργασίες στην μέχρι τώρα πορεία στον χώρο;

Είναι μια ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα διαδρομή, με πολλές όμορφες συνεργασίες. Είχα συναντήσεις και επικοινωνίες με τόσους πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους… τόσους αλλιώτικους χαρακτήρες! Όλοι τους, με συνεχή κατάρτιση, επιμόρφωση και με την ίδια χαρά πάντοτε, έναν αμείωτο ενθουσιασμό για αυτό που κάνουν. Όλα όσα αποκαλύπτονται κάθε φορά μέσα από τις πρόβες και την μελέτη των χαρακτήρων, είναι για μένα βίωμα.

Ποιους ανθρώπους του χώρου έχετε ξεχωρίσει;

Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω κάποιες προσωπικότητες από αυτές, γιατί μοιραία, θα αδικούσα κάποιες άλλες. Κάθε συνεύρεση για μένα είναι μοναδική, σημαντική και ανεπανάληπτη. Άλλωστε, κάθε φορά που ξεκινούν πρόβες και από την πρώτη κιόλας ανάγνωση του εκάστοτε έργου, όλοι οι συνάδερφοι – συνεργάτες γίνονται αυτομάτως μέλη της θεατρικής μου ¨οικογένειας¨. Μαζί πορευόμαστε έπειτα, για να ανακαλύπτουμε το ¨πίσω κείμενο¨ ή το ¨πέρα από το κείμενο¨, δηλαδή πέρα από το προφανές και το ορατό πρώτο επίπεδο του έργου. Ευτυχώς, το θέατρο είναι ¨ομαδικό άθλημα¨ και έχω διδαχθεί πως οι ιδέες που μοιράζονται… πολλαπλασιάζονται. Όλοι για έναν κι ένας για όλους: Είναι το μότο μου!

Πώς ήταν η θεατρική συνύπαρξη προσφάτως με τον Γρηγόρη Βαλτινό;

Ήταν μια σπουδαία και αποκαλυπτική εμπειρία, όχι μόνο σε θεατρικό επίπεδο που αναμφίβολα αποτελεί μαθητεία κανονική – σεμινάριο θεάτρου δηλαδή… – αλλά μια δυνατή εμπειρία και σε ανθρώπινο επίπεδο. Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη από την φύση του ευγενικό και γενναιόδωρο. Θα τον χαρακτήριζα με καλή ενσυναίσθηση, όμορφο χιούμορ και καλοσύνη. Διαθέτει αστείρευτη ενέργεια και ενάργεια. Πρόκειται για έναν ¨ακάματο δουλευτή¨ που επιλέγει συνειδητά να έχει πάντα θετική διάθεση και στάση απέναντι στα πράγματα και στις καταστάσεις. Τον διακρίνει μια απίστευτη ηρεμία και υπομονή. Και βέβαια… μια ειλικρινή, έμπρακτη αγάπη και σεβασμό για όλους τους συνεργάτες του. Δεν είναι τυχαίο που έχει κερδίσει την εκτίμηση του κόσμου. Όλα είναι απόρροια δουλειάς και συνέπειας, ταλέντου και ήθους. Οι συμβουλές και οι οδηγίες του, οι παραινέσεις του, είναι πάντα πολύτιμες και ανεκτίμητες.

Πώς κρίνετε τις θεατρικές απόπειρες που πραγματοποιούνται σε επίπεδο Αιγιάλειας;

Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον όσες από αυτές προλαβαίνω να δω. Νομίζω πως γίνονται όμορφες και φιλότιμες προσπάθειες που πλουτίζουν τόσο τους συμμετέχοντες, όσο και το φιλοθεάμον κοινό της Αιγιάλειας. Αγαπάω το ερασιτεχνικό θέατρο όταν αυτό γίνεται με μεράκι, όταν η ομάδα προσεγγίζει τα κείμενα με ευγένεια. Έτσι, ¨συναντώνται¨ διαμέσου των χαρακτήρων ή των ρόλων του εκάστοτε έργου, μεταξύ τους. Αλλά πρωτίστως με τον ίδιο τους τον εαυτό. Πιστεύω στην παιδαγωγική αξία και την δύναμη του θεάτρου.

Πόσο εύκολο είναι το περιβάλλον που βιώνουμε και οι συνθήκες περιορισμού των πεπραγμένων της Τέχνης, για μία νέα ηθοποιό;

Γενικά σε όλους τους τομείς οι συνθήκες είναι δύσκολες και οι καταστάσεις πρωτόγνωρες. Προέχει φυσικά η διασφάλιση της δημόσιας υγείας, όλοι μας καλούμαστε να επιδείξουμε σύνεση, ψυχραιμία και αλληλεγγύη. Η ζωή δεν σταματά βέβαια! Οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε την καθημερινότητά μας και τις δράσεις μας. Να θεσπιστούν κανόνες και σαφείς οδηγίες, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως πρέπει να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Όπως για παράδειγμα… το ¨ανέκδοτο¨ ότι ο ιός στα αεροπλάνα δεν κολλάει, ενώ στα θέατρα κολλάει! Να τοποθετήσουμε λοιπόν στα θέατρα καθίσματα αεροπορικού τύπου και η λύση, ευρέθη! Ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε υπό τις παρούσες συνθήκες και σίγουρα να μην σταματήσουμε να ονειρευόμαστε. Η ουσία θεωρώ πως είναι να χαιρόμαστε το παρόν και να επενδύουμε στο μέλλον.

Ποια είναι τα σχέδια για αυτό;  Το μέλλον;

Γενικά δεν κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια. Θέτω κάποιους στόχους και κινούμαι προς αυτούς, δίχως φυσικά να είναι πάντα επιτεύξιμοι αυτοί. Ωστόσο η διαδρομή, η πρόθεση και η προσπάθεια αποφέρουν κέρδος και σίγουρα νέες εμπειρίες. Είναι σαν την ¨Ιθάκη¨ του Καβάφη – η γλυκιά παρηγοριά… – που κέρδος καλεί το ¨ωραίο ταξίδι¨. Συνήθως πορεύομαι περισσότερο με το συναίσθημα παρά με την λογική. Πλέον επιλέγω μόνο συνεργασίες που μου δίνουν χαρά, χώρο και χρόνο να συνυπάρχω και να συν-κινηθώ με τους άλλους.

Θεατρικές συμμετοχές σε παραστάσεις:

  • “Οι μούσες που αγάπησα” της Μ. Παναγιωτακοπούλου, σε σκηνοθεσία Γ. Βαλτινού «Πραξαγόρα ή Κάλεσμα στη μεταμφίεση» του Γιώργου Δίπλα σε σκηνοθεσία Περικλή Βασιλόπουλου
  • «Το πριμαρόλι της Ζωής» της Μαρίας Παναγιωτακοπούλου
  • «Κάποτε στο Αίγιο» σε σκηνοθεσία της Μαρίας Παναγιωτακοπούλου
  • «Αριστοφοινιάδα» σε κείμενο και σκηνοθεσία Μαρίας Παναγιωτακοπούλου
  • «Ναπολεοντία» του Ανδρέα Στάικου, σε σκηνοθεσία Αναστασίας Κουμίδου
  • «Σκύλος με σπίτι» της Γαλάτειας Σουρέλη Γρηγοριάδου Θέατρο Επίκεντρο, Πάτρα
  • «Οι Μικροαστοί» του Μαξίμ Γκόρκι, σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας
  • «Η Μόμο» του Μίχαελ Έντε σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας
  • «Η Τραπεζαρία» του Αλ. Γκέρνυ – Δ. Βούλτσου
  • «Καληνύχτα Μαργαρίτα» του Γερ. Σταύρου
  • «Ο Κύκλος με την Κιμωλία» του Μπ. Μπρεχτ
  • «40 και Κάποια Χρόνια Μποστ»
  • «Τα Δέντρα πεθαίνουν Όρθια» του Α. Κασσόνα – Θεατρική Ομάδα Αιγίου, του Κ. Κλάγκου.
  • «Η Νεράιδα» του Ζ. Ζιρωντού – Ομάδα Κρητών Θεσ/κης σκηνοθεσία Ι. Αιβάζογλου και Α. Πελτέκη
  • «Όπερα της Πεντάρας» του Μπ. Μπρεχτ – Θεατροδρόμιο Κοζάνης σκην Ν. Κέφαλλου
  • «Τρις εξαμαρτείν» του Αλέκου Σακελλάριου
  • «Ράφτης Κυριών» του Ζ. Φευντώ
  • «Γιατρός με το στανιό» του Μολιέρου
  • «Καραγκιόζης» ή «Λίγο από όλα» του Α. Μόλλα
  • «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία του Στ. Αμανατίδη
  • «Το Μπαλκόνι» του Ζ. Ζενέ σε σκηνοθεσία Δ. Κωνσταντινίδη

Κατηγορίες Άρθρου
ΠΡΟΣΩΠΑ

Σχετικα αρθρα


Τα σχόλια είναι κλειστά.

protionline.gr