Διανύει ήδη την τέταρτη δεκαετία της στον καλλιτεχνικό χώρο. Είναι ένας ¨άνθρωπος¨ του θεάτρου και της τηλεόρασης με μεγάλο υποκριτικό και αστείρευτα δημιουργικό ταλέντο, που δεν συμβιβάστηκε ποτέ και ούτε έκανε… ¨καλλιτεχνικές παραχωρήσεις¨ στην διαδρομή της.
Η Αιγιώτισσα ηθοποιός δεν ρίχνει εύκολα ¨νερό στο κρασί¨ της σε ό,τι δεν την γεμίζει ή την ευχαριστεί. Γιατί πολύ απλά… η υποκριτική της ικανότητα, αυτό προστάζει. Η Καίτη Κωνσταντίνου τελειώνει το 1986 την Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και ταυτόχρονα την Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης. Λογίζεται πως μετέχει στην ¨χρυσή γενιά¨ των ταλαντούχων ηθοποιών που ¨ξεπηδούν¨ την δεκαετία του ’90. Και σύντομα, αυτό το αποδεικνύει. Η πρώτη της επίσημη τηλεοπτική εμφάνιση έρχεται το 1992, στο επικό σήριαλ του Mega ¨Οι φρουροί της Αχαΐας¨ ενώ λίγα χρόνια αργότερα, γίνεται ευρέως γνωστή από την ερμηνεία της στον ρόλο της ¨Σωσώς Παπαδήμα¨, στα αξεπέραστα ¨Εγκλήματα¨. Έχει εμφανιστεί σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, καθώς και σε ταινίες του κινηματογράφου.
Το νέο κωμικό σήριαλ της ΕΡΤ1… η «Τούρτα της μαμάς»
Συμμετέχει αυτή την εποχή σε ένα νέο, αρκετά ευρηματικό σενάριο, με αξιόλογη σκηνοθεσία και σκηνογραφία, που οι ήρωες ¨μπλέκονται¨ μεταξύ τους σε ξεκαρδιστικές και απρόβλεπτες καταστάσεις. Το καστ των ηθοποιών στην «Τούρτα της μαμάς» είναι και το δυνατό ¨χαρτί¨ της κωμικής σειράς της ΕΡΤ1, καθώς εκτός της ¨δικής μας¨ Καίτη Κωνσταντίνου, πρωταγωνιστούν επίσης οι Χρύσα Ρώπα, Μαρία Γεωργιάδου, Κώστας Κόκλας, Αλέξανδρος Ρήγας, Ιωάννα Πηλιχού και πολλοί ακόμα, δοκιμασμένοι μα και ανερχόμενοι ηθοποιοί.
To protionline.gr φιλοξενεί σήμερα την κ. Κωνσταντίνου σε μια μίνι – συνέντευξη, ρωτώντας την για την συμμετοχή της στο χιουμοριστικό σήριαλ της Ελληνικής Τηλεόρασης που ξεκίνησε και προβάλλεται αυτές τις μέρες, για τον τόπο καταγωγής της και πόσο της λείπει, για την επιδημία του κορωνοϊού και αν αυτή έχει επηρεάσει την δουλειά της και πολλά άλλα ακόμα. Εκείνη… αρκετά δεκτική και άκρως φιλική, δέχτηκε να συμμετέχει σε αυτή την μικρή συζήτηση, που αξίζει τον κόπο να προσεχθεί και να διαβαστεί:
Είχατε πάρα πολύ καιρό να εμφανιστείτε σε κάποιο τηλεοπτικό σήριαλ. Πείτε μας για την ¨τούρτα της μαμάς¨. Πώς προέκυψε;
Βρίσκομαι σε ένα σήριαλ της τηλεόρασης ύστερα από μια πολυετή απουσία μου. Αισθάνομαι τυχερή γιατί συμμετέχω σε ένα εξαιρετικό σενάριο, που ¨βγάζει¨ αρκετό γέλιο. Είναι ουσιαστικά μια… σουρεάλ καθημερινή ιστορία, μέσα από την εικόνα μιας… σουρεάλ καθημερινής οικογένειας και τις καταστάσεις που βιώνουν μεταξύ τους. Οι Αποστόλου – Ρήγας είναι σε μια πάρα πολύ δημιουργική φάση τους σεναριακά και αισθάνομαι τυχερή που συνεργάζομαι μαζί τους και προτάθηκα. Πρόκειται για ένα καστ εξαιρετικών ηθοποιών και βγάζουμε ένα καλό αποτέλεσμα. Το χαιρόμαστε πολύ στα γυρίσματα, υπάρχει υπέροχο κλίμα. Βέβαια είναι κουραστικό… καθώς τα γυρίσματα είναι κάθε μέρα και για πολλές ώρες, αλλά αξίζει τον κόπο. Όσοι τηλεθεατές δεν έτυχε να δουν μέχρι τώρα την «Τούρτα της μαμάς», ας κάνουν έναν κόπο. Αισθάνομαι χαρά που ¨συνυπάρχω¨ τηλεοπτικά με άξιους συναδέλφους, ειδικά με τον Κώστα Κόκλα. Έπειτα από χρόνια, είμαστε πάλι μαζί.
Κατά πόσο έχει επηρεάσει τον χώρο σας η επιδημία που… επιμένει;
Η ιστορία του κορωνοϊού τα άλλαξε όλα. Άλλαξε νοοτροπίες, άλλαξε συνθήκες και ματιές. Στην σειρά που παίζω, κάνουμε τεστ ανίχνευσης συνεχώς όλοι ανεξαιρέτως, προκειμένου να υπάρχει ασφάλεια και γνώση. Τις τελευταίες μέρες αυξήθηκαν θεαματικά τα κρούσματα και αυτό φέρνει και ανησυχία και αμηχανία. Το βλέπω στην καθημερινότητα που ζω… τα πράγματα δεν είναι καλά. Αυτό νιώθω και αυτό βιώνω. Η απομόνωση των ανθρώπων μεταξύ τους θα κορυφωθεί. Και αυτό, είναι το πιο τραγικό από όλα. Είναι ιδιαίτερα λυπηρό.
Λείπει από τον κόσμο το βασικό στοιχείο: Η συμμετοχή του στο θέατρο λόγω κορωνοϊού…
Δεν νομίζω ότι θα βγούμε πολύ εύκολα από αυτό που ζούμε τώρα. Τα πράγματα είναι άσχημα για όλο τον κόσμο. Οι ηθοποιοί και οι μουσικοί, οι καλλιτέχνες γενικότερα, είναι κλάδοι που κατά την γνώμη μου έχουν την πιο δραματικά αρνητική εξέλιξη στην εργασία τους, έχουν πληγεί στον ύψιστο βαθμό και οικονομικά και ηθικά. Ο Έλληνας είχε μάθει να ζει και να ¨ακολουθεί¨ την τέχνη, με όποια μορφή και αν εκφράζεται αυτή. Τα θέατρα τώρα είναι άδεια. Τα περιοριστικά μέτρα για την υγειονομική ασφάλεια του κόσμου είναι τόσα πολλά, που και όσοι λίγοι βρίσκονται να παρακολουθήσουν κάποια παράσταση, δεν το… χαίρονται πια. Δεν ξέρω πώς μπορεί να αλλάξει. Πώς θα μπορούσε να αντιδράσει ο κόσμος σε αυτό που ζούμε; Εγώ τουλάχιστον, δεν ξέρω τι να κάνω. Εκείνο που εύχομαι μόνο, είναι να παραμείνουμε όλοι ¨ενεργοί¨ και παρόντες στις εξελίξεις. Να μείνουμε τελικά δυνατοί.
Είσαστε πολλά χρόνια στον καλλιτεχνικό χώρο. Δεν θα την έλεγε κάποιος και… ¨μικρή διαδρομή¨ αυτή! Τι σας έχει δώσει όμως μέχρι τώρα; Τι σας έχει αφήσει;
Δεν μπορώ να κάνω ¨απολογισμό¨ της παρουσίας μου ως τώρα στον χώρο. Αισθάνομαι ενεργή και ότι κάθε φορά, είναι και ένα νέο ξεκίνημα, μια καινούρια και μοναδική πρόκληση. Όλα αυτά τα χρόνια ήμουν και είμαι παρούσα στον καλλιτεχνικό – θεατρικό χώρο και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό. Ήταν τύχη; Ήταν οι προσωπικές μου επιλογές; Δεν το ξέρω αυτό. Αυτό που ξέρω είναι πως έχω περάσει μαγικές στιγμές σε αυτόν τον εξαιρετικό χώρο της υποκριτικής και έχω λάβει από αυτόν πολλά πράγματα. Είμαι από τους ανθρώπους που κάνουν πολύ αυστηρές επιλογές συνεργασιών. Είναι απαράβατος προσωπικός μου ¨όρος¨ κάθε συμμετοχή, σε όποιο έργο ή παράσταση μου προταθεί, αυτό να συμβαδίζει και να συνάδει με την ψυχή μου. Αυτή την δουλειά δεν θα μπορούσα να την κάνω και να την ακολουθώ εάν η ψυχή μου δεν ¨βαδίζει¨ με την εκάστοτε παρουσία μου. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση.
…ακόμα και αν χρειάστηκε να απέχετε για μεγάλο χρονικό διάστημα;
Έχει συμβεί και αυτό… ναι! Έχει γίνει να περάσει πάρα πολύς καιρός και να μην έχω δουλέψει. Ήταν ηθελημένα, γιατί δεν με ¨κάλυπταν¨ κάποιες προτάσεις. Δεν ήταν εγώ. Συμβιβασμοί έχουν γίνει βέβαια, σίγουρα… αλλά αν αυτά τα δύο τα ¨ζυγίσω¨ μέσα μου νοητά, θα έλεγα πως είναι πιο πολλές οι δουλειές που έχω αρνηθεί, παρά εκείνες που έχω συμβιβαστεί. Δεν με ενδιαφέρει να υπάρχω σε αυτόν τον χώρο απλά… για να υπάρχω. Δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Ο στόχος είναι κάθε φορά να ¨παίρνω¨ εμπειρίες, να δίνω το καλύτερο που μπορώ. Είναι η προσφορά μου σε όσους δέχονται να την λάβουν αυτήν… μα πάνω από όλα, στον εαυτό μου.
Έρχεστε συχνά στον τόπο καταγωγής σας; Πώς νιώθετε ¨μέσα¨ σας αυτό το μέρος;
Η Αιγιάλεια είναι ο αγαπημένος μου προορισμός. Η Ροδοδάφνη εξάλλου είναι… το χωριό μου! Η Άκολη είναι ένα μέρος που με γεμίζει. Βρίσκομαι πολύ συχνά, γιατί ζει η μητέρα μου στην Ροδοδάφνη. Έχω φίλους και αγαπημένους ανθρώπους να δω, όποτε πηγαίνω.
Είναι το σπίτι μου. Περνάω πολύ όμορφα και κάθε φορά νιώθω ότι είμαι ειλικρινά καλά, όταν βρίσκομαι στο χωριό. Είναι η ¨ζεστασιά¨ μου. Ο χώρος μου. Δεν μπορώ να πω ότι μου λείπει γιατί βρίσκομαι συχνά. Με το πρώτο ¨κενό¨… μπαίνω στο αυτοκίνητο και έρχομαι!
