ΤΟΥΣ ΒΕΒΑΙΩΣΑΝ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΓΙΑ ΑΣΚΟΠΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΠΑΡΟΤΙ ΔΙΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟΝ… ΔΡΟΜΟ
Την ώρα που όλοι, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, προσπαθούν να παραμείνουν στα σπίτια τους για να προστατευτούν από την απειλή του κορωνοϊού, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν «πού την κεφαλήν κλίναι». Το κρύο έχει αρχίσει να γίνεται αισθητό τις νύχτες του Νοέμβρη ενώ τα μικρόβια που θέτουν την υγεία τους σε κίνδυνο, μπορεί να είναι παντού. Και μέσα σε όλα αυτά, καλούνται να πληρώσουν τα 300 ευρώ της κλήσης για άσκοπη μετακίνηση…
Η περίπτωσή τους είναι λίγο πολύ γνωστή στους περίοικους της πλατείας Φανερωμένης. Ο κ. Σπύρος αλλά και ο Βασίλης είναι δύο άνθρωποι που για διάφορους λόγους, είτε ατυχίας είτε κακών επιλογών, έχουν φτάσει σε σημείο να δημιουργούν πρόχειρα παραπήγματα για να μπορέσουν να περάσουν τη νύχτα. Η ζωή στον δρόμο, ακόμη και στο σχετικά ήσυχο Αίγιο κρύβει κινδύνους και απειλές. Οι άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους αγωνιούν για την υγειονομική απειλή, πλην όμως νιώθουν μια ασφάλεια. Αρκεί βέβαια πού και πού να… κοιτάζουν και από το παράθυρο…
Ο κ. Σπύρος κατάγεται από τα Μελίσσια. Είναι σε διάσταση με τη σύζυγό του και έχει δύο παιδιά. Οι συγκυρίες τον ανάγκασαν να ζει στον δρόμο. Όπως ο ίδιος αναφέρει στo protionline.gr, ΄΄τον πρώτο καιρό από τις αρχές του 2019 έμενα στην ύπαιθρο σε χωριά. Στη συνέχεια περνούσα τις νύχτες μου στα παγκάκια της πλατείας Φανερωμένης. Εδώ και ένα χρόνο έχω βάλει ένα στρώμα και κοιμάμαι στην πινακωτή πολυκατοικίας που είναι στα μπετά. Ευτυχώς ο ιδιοκτήτης παρότι γνωρίζει ότι μένω εκεί, δεν με έχει διώξει, είναι καλός άνθρωπος. Όμως δεν προστατεύομαι από πουθενά. Η πολυκατοικία είναι ανοιχτή, το κρύο είναι αφόρητο και οι συνθήκες άθλιες. Πρόσφατα έκανα μία επέμβαση στο νοσοκομείο του Ρίου και μου δημιουργήθηκε οίδημα στο πρόσωπο. Όμως σε γενικές γραμμές δεν έχω προβλήματα υγείας. Δεν είμαι κακοποιός ούτε ναρκομανής. Η ζωή με οδήγησε εδώ΄΄.
Αδυνατεί να βρει εργασία
49 ετών σήμερα, όπως ο ίδιος εξομολογείται, αδυνατεί να βρει δουλειά. ΄΄Στο παρελθόν είχα δουλέψει για δέκα χρόνια στο βενζινάδικο στην εθνική οδό, στη συνέχεια για δύο χρόνια στον δήμο Αιγίου αλλά και ως συμβασιούχος στη ΔΕΗ΄΄, αναφέρει. Στο ερώτημα εάν θα ήταν ικανοποιημένος να του προσφέρει κάποιος εργασία σήμερα, απαντά: ΄΄Βέβαια, μια δουλειά είναι αυτό που θέλω. Μια δουλειά και μια στέγη. Ένα δωμάτιο. Αρκεί να είναι κλειστό, να μην κρυώνω΄΄. Πώς όμως τρέφεται ένας άνθρωπος χωρίς πόρους; ΄΄Στην πρώτη καραντίνα υπήρχε μέριμνα από την Πρόνοια του δήμου, τώρα τίποτα. Πήγαινα στο «Στέκι της αγάπης» ωστόσο όταν ζήτησα να πάρω το φαγητό μαζί μου για να έχω να φάω και το βράδυ, μου είπαν πως δεν μου ξαναδίνουν φαγητό γενικώς. Κάθε Κυριακή πηγαίνω στο Φιλόπτωχο της εκκλησίας των Ταξιαρχών και τρώω. Ρούχα παίρνω από την Κοινωνική Ιματιοθήκη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό΄΄, αναφέρει.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πριν τρεις μέρες, στον κ. Σπύρο βεβαιώθηκε παράβαση για άσκοπη μετακίνηση και καλείται να καταβάλει 300 ευρώ πρόστιμο. ΄΄Πώς να βρει ένας άστεγος βεβαίωση; Πού μπορώ να πάω για να μην με γράφουν;΄΄, αναφέρει, ζητώντας τη μέριμνα της πολιτείας για περιπτώσεις σαν αυτόν.
Δεν είναι ο μόνος…
Στην ημιτελή πολυκατοικία της οδού Δεσποτοπούλων όμως δεν βρίσκει καταφύγιο μόνο ο κ. Σπύρος. Ο Βασίλης, αρκετά νεότερος σε ηλικία, είναι κι αυτός χωρίς στέγη και έχει δημιουργήσει εκεί τη δική του γωνιά. Η ζωή, όπως φαίνεται, σε πολλούς παίζει το δικό της παιχνίδι. «Πιόνια» ή «παίκτες» όμως όλοι αξίζουν τη δική τους προσοχή σε αυτή την παράξενη σκακιέρα.
Όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν, μπορούν να καλέσουν στο τηλ. 6993078067.
