Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΠΑΛΛΑΞΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΪΟ
Η προσευχή και η ευλογία του Κυρίου ήταν το «φάρμακο» με το οποίο ο Μητροπολίτης πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος πέρασε τον κορωνοϊό σχετικά ανώδυνα και ανάρρωσε γρήγορα, χωρίς να χρειαστεί να νοσηλευτεί. Στο προσωπικό του ιστολόγιο έκανε χθες γνωστή την καλή κατάσταση της υγείας του, μοιράζοντας αισιοδοξία σε όσους νοσούν αλλά και σε αυτούς που φοβούνται τις επιπτώσεις του ιού. Επιπλέον, έδωσε στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα του τεστ που πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα, το οποίο ήταν αρνητικό στον covid-19.
Όπως επισημαίνει ο Μητροπολίτης, ΄΄με την μεσιτεία της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Αγίου Νεκταρίου, του Οποίου το Παρεκκλήσιον είναι ακριβώς δίπλα μας, έλαβε τέλος η μικρή περιπέτεια της υγείας μου. Είχα προσβληθή από τον Κορωνοϊό!
Ο Κύριος με ελέησε! Με εθεράπευσε χωρίς την περιπέτεια της εισαγωγής μου στο Νοσοκομείο! Δοξάζω και ανυμνώ τo Άγιον Όνομά Του, πρός Τον Οποίον δεν έπαυσα να μονολογώ την ευχήν: «Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν»! Ευγνωμονώ την Παναγία μας, προς την Οποίαν παρακλητικώς προσευχόμενος, επισφράγιζα πάντοτε την προσευχήν μου με τα λόγια: «Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι. Μήτερ του Θεού φύλαξόν με υπό την σκέπην Σου». Καθημερινώς εδιάβαζα, και συνεχίζω να διαβάζω, τους ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ στην Παναγία μας και να επαναλαμβάνω το «Χαίρε Νύμφη, Ανύμφευτε»! Καθημερινώς επίσης εδιάβαζα, και συνεχίζω να διαβάζω, την ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ προς τον Άγιον Νεκτάριον! «Εν οδύναις καί πόνοις, και θλιβεραίς μάστιξι, Πάτερ την ζωήν μου ανύων, προς Σε κατέφυγον. Μη ουν παρίδης με, αλλά τη Σή επισκέψει, εκ των συνεχόντων μοι δεινών απάλλαξον»! Τέλος, καθημερινώς το μόνιμον φάρμακον, που έπινα και συνεχίζω να πίνω με πολλήν ευλάβειαν, ήταν και είναι ο Μεγάλος Αγιασμός!΄΄
Συμπερασματικά, ο κ. Αμβρόσιος σημειώνει: ΄΄Ο Κύριος, λοιπόν, «επέβλεψεν επ εμοί των αμαρτωλώ και αθλίω», με ηλέησε και με εθεράπευσε. «Είη το Όνομα Κυρίου ευλογημένον». Ταπεινά υποκλίνομαι και ομολογώ την ευεργεσίαν΄΄.
Οι άνθρωποι που του συμπαραστάθηκαν
Τέλος εκφράζει την ευγνωμοσύνη του ως εξής: ΄΄Από της θέσεως ταύτης εκφράζω την ευγνωμοσύνην μου: Πρός τον φίλτατον Διάδοχόν μου, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ, διά τήν αμέριστον καθημερινήν μέριμναν και φροντίδα του προς την ελαχιστότητά μου. Προς τον Πανοσ. Αρχιμ. π. Γερβάσιον Ιωακειμίδην καί τήν Κυρίαν Νικολίτσαν Τσαλπατούρου, διά την θυσιαστικήν προς με αγάπην τους! Άφησαν τα πάντα και αφοσιώθηκαν στη διακονία μου με περισσήν στοργήν, ιστάμενοι συνεχώς δίπλα μου επί δύο εβδομάδες! Πρός την Αδελφήν Αικατερίναν, την Ιατρόν και Δρα της Ιατρικής, της Ιεράς Μονής Βερίνου, διά το αμέριστον ενδιαφέρον της και διά την παροχήν των πολυτίμων ιατρικών υπηρεσιών της προς την ελαχιστότητά μου. Προς τον Ελλογιμώτατον Καθηγητήν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Μάρκον Μαραγκόν, ο οποίος με πολλήν αγάπην με εδέχθη στο Νοσοκομείο του Ρίου, ασχολήθηκε μαζί μου επιμελώς, μου έδωσε τις κατάλληλες οδηγίες και συμβουλές και δεν έπαυσε να ενδιαφέρεται διά την ελαχιστότητά μου.
Προς την Γερόντισσαν Επιστήμην και την Αδελφότητα της Ιεράς Μονή Βερίνου διά το αμέριστον ενδιαφέρον τους και την θερμήν υπέρ εμού προσευχήν των. Προς τους αγαπητούς μοι Συνεργάτες κ.κ. Αθανάσιον Μπιλάλην, Σαράντην Μουτσάτσον, Τάκην Παπαγεωργίου, Γεώργιον Πανούτσον, Μιχαήλ Μπέσκον και Δημήτριον Μάντζιον, διά το συνεχές ενδιαφέρον τους και τις πολύτιμες υπηρεσίες των. Πρός τους αγαπητούς μοι Πατέρες – κληρικούς, οι οποίοι με τα αλλεπάλληλα τηλεφωνήματά τους δεν έπαυσαν να ερωτούν δια την πορείαν της υγείας μου. Προς τα πλήθη των εκλεκτών εν Κυρίω αδελφών, ανδρών τε και γυναικών, που με τα επαναλαμβανόμενα τηλεφωνήματά τους εξεδήλωναν καθημερινώς την αγάπην των προς εμέ τον ανάξιον. Η υγεία μου δεν μου επέτρεπε να απαντήσω προσωπικώς στα τηλεφωνήματά τους. Ζητώ την εκ μέρους των κατανόησιν. Πρoς την Κυρίαν Έφην Νικολοπούλου και το Επιτελείον των Συνεργατών της στο Εργαστήριο IntraLab διά την πολλήν καλωσύνην και την ευγένειαν της ψυχής των κατά την διάρκειαν των τεστ κλπ. Προς τους εξ αίματος συγγενείς μου, οι οποίοι μου συμπα-ρεστάθησαν, και, τέλος, προς το ανώνυμον εκείνο πλήθος των ευσεβών ανθρώπων, οι οποίοι με περιέλαβον στην προσευχή τους και εδέοντο υπέρ της ταχείας αναρρώσεώς μου εκφράζω επίσης την βαθυτάτην ευγνωμοσύνην μου΄΄.
