ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΙΚΟΥΔΗΣ: «Νιώθω ευτυχής που φόρεσα τη φανέλα του ιστορικού Παναιγιαλείου»

Ο ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ ΓΚΟΛΚΙΠΕΡ ΕΚΑΝΕ ΜΟΝΟ ΦΙΛΟΥΣ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ

Στη συνέχεια των αφιερωμάτων σε ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν και είχαν σημαντική προσφορά στην ομάδα του Παναιγιαλείου, σήμερα παρουσιάζουμε τον Γιάννη Μπικούδη. Ο πανύψηλος (1.92) Κατερινιώτης τερματοφύλακας έπαιξε για τρία χρόνια στη «Μαύρη Θύελλα αφήνοντας το «στίγμα» του καθώς ξεχώρισε, όχι μόνο για την ποδοσφαιρική του αξία αλλά και για τον άψογο χαρακτήρα του. Σήμερα ζει στην Κατερίνη με την οικογένεια του και δύο δεκαετίες μετά την αποχώρησή του από το Αίγιο, θυμάται με νοσταλγία τα χρόνια που πέρασε στην ομάδα και στην πόλη που έκανε μόνο φίλους.

Ο Γιάννης Μπικούδης γεννήθηκε στην Κατερίνη στις 15 Ιουλίου 1967 και έκανε πολυετή καριέρα στα επαγγελματικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, κυριότερα στην Β΄ Εθνική κατηγορία.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην ομάδα της γενέτειρας του τον Πιερικό, με τη φανέλα του οποίου αγωνίστηκε από το 1987 μέχρι και το 1992, κάνοντας ντεμπούτο στα πρωταθλήματα της Β΄ Εθνικής και Α΄ Εθνικής. Ακολούθως έπαιξε στον Παναιτωλικό και το 1993 αποκτήθηκε από την Προοδευτική με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε 2 χρόνια στην Β΄ Εθνική. Στη συνέχεια έπαιξε μία χρονιά (1995-96) με τον Ιάλυσο Ρόδου στην Β΄ Εθνική και το 1996 επέστρεψε στην Προοδευτική, με την οποία αγωνίστηκε εκ νέου για 1 χρονιά (1996-97) στην Β΄ Εθνική, κερδίζοντας την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Ακολούθησε για μία χρονιά η Νίκη Βόλου (1997-98) και το 1998 μεταγράφηκε στον Παναιγιάλειο. Με την ομάδα του Αιγίου αγωνίστηκε συνολικά 3 χρονιές, κερδίζοντας αμέσως την άνοδο στην Β΄ Εθνική το 1999 και ακολούθως αγωνίστηκε 2 χρόνια στην Β΄ Εθνική. Το 2001 επέστρεψε στον Πιερικό με τον οποίο και τερμάτισε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία το 2003, έχοντας κατακτήσει το πρωτάθλημα Δ΄ Εθνικής τη χρονιά 2002-03 και αγωνιστεί στο μπαράζ ανόδου με τη Ρόδο στην Καισαριανή στις 21 Ιουνίου 2003.

Στην ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία αγωνίστηκε στην Α΄ Εθνική αποκλειστικά με τη φανέλα του Πιερικού. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ασχολείται ως προπονητής. Έχει εργαστεί ως βοηθός προπονητή αλλά και ως προπονητής τερματοφυλάκων και υπηρεσιακός προπονητής στον Πιερικό και επίσης προπονητής και προπονητής τερματοφυλάκων στον Εθνικό Κατερίνης. Επίσης έχει εργαστεί σαν προπονητής στον ποδοσφαιρικό σύλλογο γυναικών Πιερίδες Μούσες Κατερίνης.

Τι θυμάσαι πιο έντονα από την παρουσία σου στο Αίγιο και την ομάδα;

Είναι πολλά και έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη μου. Να ξεκινήσω από τον κόσμο, για τον οποίο είχα άποψη αφού είχα έρθει ως αντίπαλος στο Αίγιο. Το γήπεδο ήταν γεμάτο, μία κερκίδα με παλμό, μεγάλη αγάπη και αφοσίωση για την ομάδα και παράλληλα είχε απαιτήσεις από τους παίκτες. Το γνώρισα καλύτερα όταν ήρθα στο Αίγιο και πιστεύω ότι δημιουργήθηκε ένας δεσμός ανάμεσά μας. Έδινα πάντα τον καλύτερό μου εαυτό και αυτό εκτιμήθηκε από τους φιλάθλους. Αποτελώντας μέλος του Παναιγιαλείου, κατάλαβα επίσης πόσο σημαντικός σύλλογος είναι για το ελληνικό ποδόσφαιρο, γνώρισα καλύτερα και με λεπτομέρειες τη μεγάλη του ιστορία και το μεγαλείο του. Για τη σπουδαία ομάδα των δεκαετιών του 50 και του 60 και τους πολύ μεγάλους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στις τάξεις του. Νιώθω ευτυχής που φόρεσα και εγώ τη φανέλα του.

Και αγωνιστικά τι είναι αυτό που σου έχει μείνει περισσότερο;

Καλύτερη στιγμή ήταν ασφαλώς η άνοδος στη Β΄ Εθνική αλλά υπήρχαν και άλλα παιχνίδια που θυμάμαι. Το κλίμα ήταν ιδανικό, η ομάδα ήταν πολύ ισχυρή αλλά δυστυχώς τα οικονομικά προβλήματα που ακολούθησαν και είχαν ως αποτέλεσμα τον υποβιβασμό της ομάδας το 2002 για εξωαγωνιστικούς λόγους, μας πίκραναν όλους. Εγώ μπορεί να είχα αποχωρήσει την προηγούμενη χρονιά αλλά στεναχωρήθηκα πολύ. Και περισσότερο πίκρανε τον κόσμο, αφού παίκτες, προπονητές και παράγοντες έρχονται και παρέρχονται. Εγώ κρατώ τις όμορφες στιγμές που ήταν πολλές και τις θυμάμαι πάντα.

Πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια από το 2001. Επισκέφτηκες ξανά το Αίγιο από τότε; Διατηρείς επαφές με τους τότε συμπαίκτες σου;

Έχω έρθει βέβαια κάποιες φορές, αλλά έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία. Είναι και αρκετά μεγάλη η απόσταση, δεν είναι εύκολο σε συνδυασμό με τις πολλές υποχρεώσεις. Η αλήθεια είναι ότι το έχω επιθυμήσει το Αίγιο. Πέρασα τρία όμορφα χρόνια και έχω ευχάριστες αναμνήσεις. Σίγουρα θα έρθω πάλι. Ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο τα τελευταία χρόνια και επικοινωνώ με πρώην συμπαίκτες μου και φίλους που έκανα στο Αίγιο. Αλλά με κάποιους έχω και τηλεφωνική επικοινωνία. Αλλά για τον Παναιγιάλειο τα περισσότερα νέα τα μαθαίνω από έναν Κατερινιώτη, όσο και αν ακούγεται περίεργο. Από τον Βασίλη Τσακιρίδη φυσικά που εκτός από τον Πιερικό, είναι γνωστή η μεγάλη αγάπη που τρέφει και για τον Παναιγιάλειο. Ο δάσκαλος νομίζω είναι γνωστός σε όλο το Αίγιο για το ενδιαφέρον και την αγάπη που δείχνει προς την ομάδα.

Μίλησέ μας λίγο και για την προπονητική σου καριέρα από τη στιγμή που σταμάτησες το ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα

Τα τελευταία 2-3 χρόνια απέχω λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ήρθε και η πανδημία βέβαια από πέρυσι και ουσιαστικά έχει δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα. Στην αρχή εργάστηκα ως βοηθός στον Πιερικό ενώ κάθισα στον πάγκο και ως πρώτος προπονητής στην ομάδα. Δούλεψα ακόμη στον Θερμαϊκό Κορινού, ομάδα Α΄ τοπικού, στη Δ΄ Εθνική με τον Εθνικό Κατερίνης ενώ για ένα χρόνο ήμουν προπονητής στις Πιερίδες Μούσες, γνωρίζοντας εκ των έσω και το γυναικείο ποδόσφαιρο, γεγονός που αποτέλεσε μία ξεχωριστή εμπειρία. Εχω εργαστεί ακόμη στην Ακαδημία Πλαταμώνα και στην Ακαδημία του Αστέριου Γιώτσα. Εύχομαι να τελειώσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα όλο αυτό που περνάμε και η ζωή μας να επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς. Και όσο αφορά το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα, τον Σεπτέμβριο να ξεκινήσει η νέα σεζόν χωρίς προβλήματα και να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα.

Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος    Ομάδα
1987-1992   Πιερικός
1992-1993   Παναιτωλικός
1993-1995   Προοδευτική
1995-1996   Ιάλυσος
1996-1997   Προοδευτική
1997-1998   Νίκη Βόλου
1998-2001  Παναιγιάλειος
2001-2003 Πιερικός

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΙΚΟΥΔΗΣ · ΠΑΝΑΙΓΙΑΛΕΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΑ