ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ – ΜΑΚΡΙΑ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ Ο ΑΙΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ
Ο 35χρονος σήμερα Αιγιώτης διαιτητής Γιώργος Παπαδόπουλος, έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρος της διαιτησίας το 2008, έχοντας νωρίτερα παίξει ποδόσφαιρο 8 χρόνια στην ΑΕ Αιγίου και στην Μικτή Αχαΐας με την διάκριση του τελικού της ΕΠΣ Αχαΐας με την αντίστοιχη της Ηπείρου, το 2003. Θαύμαζε και είχε σαν πρότυπο τους Ροσέτι, Κλάτεμπεργκ και τώρα τον Γάλλο Τουρπέν. Από τους Έλληνες τον Κύρο Βασσάρα και τώρα τον Τάσο Παπαπέτρου.
Αν και δεν είχε τη σύμφωνη γνώμη του αείμνηστου πατέρα του, ο οποίος σε κάθε παιχνίδι τα …έβαζε με τους διαιτητές, διεύθυνε το πρώτο του παιχνίδι στα Βαλιμήτικα (Δάφνες – Καλάβρυτα) το Νοέμβρη του 2008. Σήμερα στo protionline.gr μιλά για την σταδιοδρομία του, αλλά και την καραντίνα στο ποδόσφαιρο.
Κάθε δυο χρόνια ανέβαινες και μια κατηγορία. έπειτα από καλές παρουσίες και καλές συστάσεις από τους παρατηρητές διαιτησίας στα παιχνίδια των Εθνικών κατηγοριών, έφτασες να σφυρίζεις στην Β΄ Εθνική. Πως είδες αυτή τη διαδρομή σου;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα πρόβλημα στην άνοδο των κατηγοριών. Θυμάμαι ότι ύστερα από δυο χρόνια θητείας μου στο τοπικό πρωτάθλημα, αξιολογήθηκα κι έπαιξα Δ΄ Εθνική το πρώτο μου παιχνίδι (10-10-2010) Αστέρας Αμαλιάδας – Πάμισος Μεσσήνης 3-0 με τον πρώην παίκτη και προπονητή του Παναιγιάλειου Χρήστο Παρασκευόπουλο, να είναι αρχηγός των νικητών.
Μου αρέσει και αφοσιώνομαι σε αυτό που κάνω, γι’ αυτό διαβάζω και προπονούμαι εντατικά. Είχα παράλληλα την τύχη να έχω καλούς εκπαιδευτές όπως τον Χρυσόστομο Μάνθο, ο οποίος κατά τη γνώμη μου ήταν και είναι από τους κορυφαίους Έλληνες εκπαιδευτές διαιτησίας ποδοσφαίρου.
Σαν σημαντικό μου πλεονέκτημα θα ανέφερα ότι σε διάστημα οκτώ ετών στα επαγγελματικά πρωταθλήματα, ποτέ δεν είχα κακή απόδοση και οι συστάσεις από τους παρατηρητές ήσαν οι καλύτερες. Αν και σε νεαρή ηλικία (29 ετών) στην Β΄ Εθνική, ύστερα από τις καλές παρουσίες μου, είχα τοποθετηθεί ανάμεσα από τις 12 υποψηφιότητες ταλέντων για την Α΄ Εθνική. Συμμετείχα επίσης σε παιδικό τουρνουά της UEFA στην Στοκχόλμη.
Τι λοιπόν δεν πήγε καλά και δεν έπαιξες στην Α’ Εθνική κατηγορία;
Έπειτα από μια πολύ καλή χρονιά παρουσίας στα εθνικά πρωταθλήματα 2017-18 και με πολύ καλή απόδοση στις αγωνιστικές δοκιμασίες της ΚΕΔ, ήμουν αισιόδοξος ότι θα πραγματοποιούσα τον μεγάλο μου στόχο, το όνειρο κάθε διαιτητή που κοιτάζει ψηλά. Όπως στη ζωή υπάρχουν κάποιες αδικίες, έτσι συμβαίνει και στον χώρο του ποδόσφαιρου. Γνώρισα την δυσάρεστη έκπληξη και μαζί μου η Επιτροπή Διαιτησίας και η διοίκηση της ΕΠΣ Αχαΐας που με στήριζε και πίστευε πολύ σε μένα. Γι’ αυτή την άδικη απόφαση, ποτέ δεν πήραμε κάποια εξήγηση.
Έχεις ξεχωρίσει κάποιους αγώνες στην καριέρα σου;
Για μένα όλοι οι αγώνες είναι σημαντικοί. Πάντα όμως οι τελικοί έχουν την δική τους αίγλη. Θα ξεχώριζα τον τελικό των Special Olympics το 2011 ανάμεσα στην Κόστα Ρίκα και το Μαρόκο, τον τελικό της ΕΠΣ Αχαΐας το 2015: Άρης Πατρών – Ατρόμητος τον τελικό Football League Νέων: Απόλλων Αθήνας – Τρίκαλα 5-4 στα πέναλτι, τον τελικό Κ19 Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ και τον περυσινό τελικό Super Cup Αχαΐας, Ατρόμητος Π. – Θύελλα Πατρών. Γενικά επειδή έχω επιλεγεί σε πολλούς τελικούς και μπαράζ, έχω σφυρίξει σπουδαία και σημαντικά παιχνίδια στην καριέρα μου.
Ξεκίνησες και παραμένεις τώρα στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα
Από το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα έφτασα ψηλά. Το ποδόσφαιρο είναι το ίδιο σε όλα τα πρωταθλήματα, με τους ίδιους κανόνες. Παντού παίζουν 22 παίκτες με μια μπάλα, ανεξάρτητα την κατηγορία. Με την ίδια σοβαρότητα διεύθυνα ένα παιχνίδι επαγγελματικής κατηγορίας και ένα ερασιτεχνικής. Για τον λόγο αυτό και για την αγάπη μου στη διαιτησία, εξακολουθώ να αγωνίζομαι στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις στη διαιτησία σου, με την καραντίνα να υποχρεώνει σε διακοπή τα πρωταθλήματα που λειτουργείς;
Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές από όλους αυτούς που συμπληρώνουν τα ποδοσφαιρικά τμήματα. Η απραξία μας αφήνει όλους πίσω και σ’ αυτό που αγαπάμε και στα πρόσθετα οικονομικά έσοδα.
Προσωπικά μου λείπει πολύ το σαββατοκύριακο της κανονικότητας, με τους ορισμούς μου σε παιχνίδια που έκρυβαν εντάσεις, πάθος, ανταγωνισμό.
Ακόμα η έντονη προετοιμασία με την σκληρή προπόνηση, την οποία δεν έχω σταματήσει. Παρακολουθούσα από κοντά και ζούσα τα συναισθήματα των αντιπάλων. Νίκη, ήττα, ατυχία, με μια λέξη μου λείπει ο αθλητισμός.
Η πανδημία έχει στερήσει πολλά στον αθλητισμό και στην υγεία των συνανθρώπων μας, που είναι το σημαντικότερο αγαθό. Αλλά ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο είναι επίσης υγεία και πιστεύω ότι μπορούν να συμβαδίσουν με κάποια αυστηρά και ασφαλή πρωτόκολλα.
Σ’ αυτή την εποχή της απραξίας, τι γίνεται με τους διαιτητές του νομού μας;
Η εκπαίδευση συνεχίζεται κανονικά στους Αχαιούς διαιτητές. Έπειτα από πρωτοβουλία των υπεύθυνων εκπαίδευσης, Χρυσόστομου Μάνθου και Κώστα Μεσάζου και την στήριξη της Επιτροπής Διαιτησίας, γίνονται εκπαιδευτικά μαθήματα κάθε Δευτέρα, μέσα από την ηλεκτρονική πλατφόρμα ZOOM. Είχαμε την χαρά μέσα απ’ αυτή την πλατφόρμα να λειτουργήσει σχολή διαιτησίας, από την οποία εκπαιδεύτηκαν και εξετάστηκαν 19 νέοι διαιτητές. Επίσης και οι προπονήσεις συνεχίζονται σε ατομικό επίπεδο.
Πως σε αντιμετωπίζουν οι ομάδες και γενικά ποια είναι η συμπεριφορά των φιλάθλων στο πρόσωπό σου;
Τα πρώτα χρόνια της παρουσίας μου στα γήπεδα ήταν δύσκολα. Η αντιμετώπιση δεν ήταν ιδιαίτερα καλή. Όμως μέσα από εμπειρίες, από αγώνες, από λάθη και διευθύνοντας σημαντικούς αγώνες, εθνικού και τοπικού πρωταθλήματος και ερχόμενος στο σήμερα, μπορώ να πω ότι δέχομαι τον σεβασμό των πρωταγωνιστών του αθλήματος που είναι οι ποδοσφαιριστές, καθώς επίσης των προπονητών και των παραγόντων, που κρατούν ζωντανό το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.
Όσο για τους φιλάθλους, είναι μέρος του παιχνιδιού, τους θέλουμε στα γήπεδα και το αισθανθήκαμε για τα καλά τώρα με την απαγόρευση της πανδημίας. Μετά το τέλος του κάθε αγώνα, οι φίλαθλοι με αντιμετωπίζουν με σεβασμό. Η συμβουλή μου προς αυτούς είναι με την παρουσία του στο γήπεδο, καλύτερο θα είναι να απολαμβάνει το θέαμα, παρά να ασχολείται με τις αποφάσεις του διαιτητή.
Τον ερχόμενο Μάη ακολουθούν οι εκλογές στον Σύνδεσμο Διαιτητών Αχαΐας, θα είσαι ανάμεσα στις υποψηφιότητες;
Πιστεύω ότι ύστερα από μια μακροχρόνια πορεία στον χώρο της διαιτησίας, είμαι πλέον σε θέση να προσφέρω και από ένα διοικητικό πόστο. Κατόπιν πρότασης του κ. Άγγελου Αποστολόπουλου, ώριμης σκέψης και κοινής φιλοσοφίας, θα είμαι υποψήφιος στο ψηφοδέλτιό του.
Τι θα ήθελες να προσθέσεις σαν επίλογο;
Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πολλοί μοναχικοί ρόλοι που αποτέλεσαν πηγή φιλολογικής έμπνευσης: Του δεξιού εξτρέμ (ποιητικό έργο του Φερνάντο Ατσιτελι), Του κεντροεπιθετικού (διηγήθηκε ο Σοριανο), Του τερματοφύλακα που έγινε διάσημος από τον Ντίνο Τζοφ – Τζιτζι Μπουφον. Αλλά πραγματικά μόνος, είναι ο διαιτητής! Χωρίς τον διαιτητή το ποδόσφαιρο δεν θα είχε έννοια: Είναι εφικτό να παίζεις χωρίς δεξί εξτρέμ, χωρίς κεντροεπιθετικό, όχι όμως δίχως Τον άνθρωπο που τρέχει, τρέχει και τρέχει χωρίς να ακουμπάει ποτέ την μπάλα, χωρίς να σκοράρει και χωρίς να μπορεί να δεχτεί ούτε μια φορά, ένα ειλικρινές χειροκρότημα. Ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. Ενα χειροκρότημα που να σου φέρει ανατριχίλα.!
