-Γράφει ο ΠΑΝ. ΒΑΓΙΑΣ Φιλόλογος- Δημοσιογράφος-
Μια μικρή βόλτα να κάνει κάποιος στο κέντρο της πόλης του Αιγίου είναι αρκετή για να αντιληφθεί πόσο βρώμικοι, από διάφορα γκράφιτι, είναι οι τοίχοι των κτιρίων. Τα γκράφιτι όμως, η ζωγραφική δηλαδή των δρόμων, είναι μια σύγχρονη τέχνη και όχι μια ατελείωτη μουτζούρα, όπως στη δική μας περίπτωση. Φέρνω στο νου μου τετράδια μαθητών να είναι γεμάτα από μουτζούρες, γεγονός που καταστρέφει και την εικόνα ενός γραπτού αλλά και την ποιότητα του λόγου. Το ίδιο καταστροφικό είναι το αποτέλεσμα και στην περίπτωση των πόλεων. Τοίχοι, περιφράξεις, κολώνες, παγκάκια, πάρκα, ακόμα και δέντρα έχουν παραδοθεί στο έλεος νεαρών (συνήθως), που έχουν βαλθεί να χαλάσουν την εικόνα τους αλλά και την αισθητική μας. Παντού βλέπεις ακατανόητα σχέδια ή μηνύματα, ποδοσφαιρικά ή αθλητικά σύμβολα, διάφορες βωμολοχίες μέχρι και κομματικά συνθήματα!
Ούτε υποψία τέχνης ή εξυπνάδας δεν υπάρχει σε όλα αυτά, παρά μόνο μια άθλια εικόνα που μας προσβάλλει όλους ως πολίτες. Και η οικονομική ζημιά όμως είναι μεγάλη καθώς οι ιδιοκτήτες είναι υποχρεωμένοι να χρεώνονται την ασυδοσία των νεαρών με τα σπρέϋ. Οι ίδιοι οι δράστες είναι βέβαιο ότι προτιμούν να μουτζουρώνουν τα σπίτια των άλλων και σίγουρα όχι το δικό τους! Ακόμα και διατηρητέα νεοκλασικά κτίρια στο κέντρο του Αιγίου έχουν βεβηλωθεί από τη μανία των σπρέϋ. Τα πρωτεία στη μουτζούρα κατέχουν με διαφορά τα συνθήματα για την ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης μας. Κάποιοι οπαδοί του Παναιγιάλειου προσπαθούν να μας… υπενθυμίζουν ποια είναι η τοπική μας ομάδα, γράφοντας και σχεδιάζοντας παντού το όνομά της. Ακόμα και στις κολώνες του ηλεκτροφωτισμού στην παραλιακή ζώνη του Αιγίου!
Δε χρειάζεται να αναφέρω πώς ονομάζεται εκείνος που με το ζόρι παλεύει να επιβάλει το δικό του «θέλω» στους άλλους. Και διαχωρίζω από αυτούς τους βάνδαλους, όλους εκείνους τους καλλιτέχνες των δρόμων που κοσμούν τις πόλεις με υπέροχες ζωγραφιές. Η εικόνα του Σαρλώ που εμφανίστηκε παλιότερα σε γωνιές του Αιγίου ίσως αποτελεί μια τέτοια εκδοχή. Κάτι όμως πρέπει να γίνει με τους «επαγγελματίες» της μουτζούρας. Στο Δήμο Αθηναίων καθαρίζεται συστηματικά το κέντρο από τις βρωμιές των τοίχων. Στην Πάτρα φιλοξενούνται καλαίσθητα γκράφιτι σε μεγάλες τσιμεντένιες επιφάνειες σπιτιών. Τα πρόστιμα δεν είναι λύση. Μήπως και στην πόλη μας θα έπρεπε να παραχωρηθούν χώροι έκφρασης και δημιουργίας σε όσους κατέχουν την τέχνη της ζωγραφικής;
Όλα αυτά είναι στο μυαλό και του αρμόδιου Αντιδημάρχου Νίκου Καραΐσκου, που μου δήλωσε ότι είναι πολύ προβληματισμένος με όσους συνεχίζουν να βρωμίζουν την εικόνα της πόλης. Σχεδιάζει παρεμβάσεις στους νέους ηλεκτρολογικούς πίνακες των δρόμων αλλά και δράσεις που θα αφορούν την πρόληψη αρνητικών συμπεριφορών. Μιλώντας μαζί του του πρότεινα ότι θα μπορούσαν να ζωγραφιστούν σε μεγάλες επιφάνειες της πόλης μορφές ηρώων του 1821. Δήλωσε θετικός προσθέτοντας ότι θα ήταν ωραίο να αποτυπωθούν και αξιοθέατα του Δήμου Αιγιαλείας. Λύσεις υπάρχουν και θα προωθηθούν. Μέχρι τότε μήπως οι ιδιοκτήτες, σε συνεργασία με το Δήμο, να έπαιρναν το πινέλο στο χέρι για να καλυφθεί έστω προσωρινά η βρωμιά των τοίχων;
Η καλή εικόνα της πόλης είναι θέμα συνείδησης αλλά και αισθητικής. Το αποδεικνύουν οι δυο φωτογραφίες με τις όψεις σημαντικών κτιρίων: η τραγική εικόνα της Φιλαρμονικής αλλά και το κτίριο- στολίδι της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Στην υποτιθέμενη ερώτηση σίγουρα επιλέγουμε όλοι το δεύτερο παράδειγμα. Τώρα που η πόλη μας και ο Δήμος έχουν ξεφορτωθεί το μεγάλο πρόβλημα των σκουπιδιών και τώρα που το αστικό περιβάλλον είναι προτεραιότητα για όλους μας, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να παρέμβουμε δραστικά ενάντια στη «λογική της μουτζούρας». Το Αίγιο αξίζει μια καλύτερη και πιο καθαρή εικόνα. Είναι θέμα πολιτισμού και μας αφορά όλους.
