ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΣΤO PROTIONLINE.GR Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΙΛΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ 200 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Αν θα μπορούσε κανείς να ιεραρχήσει τα σπουδαία επιτεύγματα των τελευταίων χρόνων για την Αιγιάλεια, θα κατέτασσε στην πρώτη θέση την αναγνώριση της συμβολής της Μυστικής Συνέλευσης της Βοστίτσας στην Επανάσταση του 1821 και την καθιέρωση της 26ης Ιανουαρίου ως ημέρας τοπικής εορτής. Πολλά οφείλει η Αιγιάλεια στην ιστορικό και φιλόλογο Βάνα Μπεντεβή, που με έργο ζωής και προσφορά ψυχής κατάφερε να επιτύχει σπουδαίο στόχο, αναδεικνύοντας την ιστορικότητα του Αιγίου και χαράσσοντας δρόμους φωτός προς το μέλλον. Πρόσωπο επίκαιρο (και όχι μόνο λόγω της συμπλήρωσης των 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης ενάντια στον τουρκικό ζυγό που τόσο έχει μελετήσει) αλλά κυρίως γιατί μέσα από τη συνεχή έρευνα και τη σωστή αξιολόγηση ιστορικών πηγών, καταφέρνει να φέρνει στο φως όλο και περισσότερες πτυχές της εποχής εκείνης και των γεγονότων που έμελλαν να διαμορφώσουν τον ρου της ιστορίας.
Η Βάνα Μπεντεβή ανοίγει τα χαρτιά της αλλά και την καρδιά της στο protionline.gr, για όλες τις “μάχες” που έδωσε και τον δικό της αγώνα που δικαιώνεται από την ίδια την ιστορία. Άλλωστε, η ίδια η αναγνώριση της Μυστικής Συνέλευσης της Βοστίτσας από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας το 2017 και από το πανελλήνιο, δίνουν μία ηχηρή απάντηση σε όσους αμφισβήτησαν ή υποτίμησαν το έργο της. Όπως η ίδια ανέδειξε την τοπική ιστορία, έτσι κι αυτή την κατατάσσει στα σπουδαία πρόσωπα της Αιγιάλειας των τελευταίων χρόνων, αποτελώντας φάρο φωτεινό για τους νεότερους, μαθητές της και μη.
Λίγα λόγια για την Βάνα Μπεντεβή
Υπήρξε επί 36 χρόνια στο χώρο της εκπαίδευσης ως φιλόλογος. Για πολλά έτη, ήταν υποδιευθύντρια και μετέπειτα διευθύντρια του 2ου Λυκείου Αιγίου, ενώ επίσης έχει χρηματίσει στην ΚΕΓΕ για 4 χρόνια. Είναι παντρεμένη 45 συναπτά έτη και έχει δύο παιδιά. Εκτός από φιλόλογος και κριτικός λογοτεχνίας, έχει αρθρογραφήσει σε περιοδικά όπως η “Βίβλος” και η “Νέα Εστία” ενώ είναι πρόεδρος της ΙΛΕΑ και υπεύθυνη για τις εκδηλώσεις της επετείου για τα 200 από την επανάσταση του 1821. Η ίδια, δηλώνει ότι έχει σαν χόμπι την ραπτική και την μαγειρική, ενώ δηλώνει φανατική τηλεορασόφιλη με προτίμηση στις ¨Άγριες Μέλισσες¨. Αγαπημένοι της δημιουργοί δε, είναι οι Χωμενίδης, Ξανθούλης, Θωμόπουλος, Σαχτούρης, Πατρίκιος, ενώ από τους παλαιότερους οι Κάλβος, Παλαμάς, Ελύτης και Σολωμός.
Αν πριν από μία πενταετία σας περιέγραφαν τις συνθήκες που σήμερα καλούμαστε να εορτάσουμε τα 200 χρόνια, τι θα λέγατε; Πόσο δικαιώνει τις προσπάθειες αλλά και τις προσδοκίες το να τιμηθεί κάτι τόσο σημαντικό σε εκδηλώσεις μέσω του διαδικτύου;
Οπωσδήποτε οι απανταχού Έλληνες προετοιμαζόμασταν χρόνια, ώστε να είμαστε έτοιμοι να γιορτάσουμε το 2021. Πλήθος εκδηλώσεων προγραμμάτιζαν οι αυτοδιοικητικοί και δημόσιοι φορείς, καθώς και όλοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι της χώρας. Και οι προσδοκίες ήσαν πολύ μεγάλες, ενώ όλοι εργαζόμασταν με ενθουσιασμό, με ιδέες… πολλές ιδέες…
Και ύστερα ήρθε ο κορωνοϊός! Και τα πάντα ανατράπηκαν! Σίγουρα, δεν θα δικαιωθούν πλέον οι προσπάθειες όλων μας και η σημαντικότερη στιγμή της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας δεν θα τιμηθεί καθώς της πρέπει. Αλλά δεν θα χάσει ούτε τη σημασία της, ούτε την επισημότητά της. Άλλωστε οι διαδικτυακές δράσεις (ομιλίες, μουσικοχορευτικά, θεατρικά) θα είναι σοβαρές και υψηλού επιπέδου, σίγουρα. Θα κυκλοφορήσουν δε και σοβαρές επετειακές εκδόσεις Λευκωμάτων και ημερολογίων. Ετοιμάζονται ακόμα και ψηφιακά μουσεία.
Κατά τη γνώμη σας, η Αιγιάλεια έχει το «μερίδιο» που της αναλογεί στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις; Δίνεται η απαιτούμενη βαρύτητα εκεί όπου… άναψε η φλόγα της Επανάστασης;
Η Αιγιάλεια έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Επανάσταση του ‘21, καθώς εδώ – στο Αγρίδι – ο Νικόλαος Σολιώτης έριξε τις πρώτες τουφεκιές του Αγώνα στις 14 και στις 16 του Μάρτη. Εδώ άρχισε πρώτα ο Αγώνας της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Το Αίγιο είναι η πρώτη πόλη που ελευθερώθηκε και εδώ υψώθηκε η πρώτη Σημαία του Αγώνα από τον Ανδρέα Λόντο (η κόκκινη με μαύρο Σταυρό), στις 21 του Μάρτη του 1821.
Μα και εδώ… στη Βοστίτσα, συνήλθε η σπουδαία «Μυστική Συνέλευση», τον Ιανουάριο του 1821, όπου και πάρθηκε η μεγάλη απόφαση να οργανώσουν την έναρξη του Αγώνα, «να το βαρέσουν στο λεβέντικο». Είναι το πρώτο πολιτικό γεγονός στην ιστορία της Νεότερης Ελλάδας. Έχει λοιπόν πολλές «πρωτιές» ο τόπος μας και είναι επόμενο να δίνεται η βαρύτητα που αρμόζει στα γεγονότα και στις εκδηλώσεις. Και δίνεται, από όσο γνωρίζω και από μέρους του δήμου και της ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α. και από πολιτιστικούς φορείς ανάλογη βαρύτητα. Αλλά η ατυχής συγκυρία που ζούμε, δεν επιτρέπει πολλά πράγματα.
Ας υποθέσουμε ότι ο κορωνοϊός συνεχιστεί και ζούμε με τις υπάρχουσες συνθήκες. Πώς θα «καταλάβουν» οι Αιγιαλείς τη σπουδαιότητα της επετείου;
Σίγουρα θα γίνουν πράγματα, προσαρμοσμένα βέβαια στην κατάσταση και στις δυσμενείς συνθήκες που ζούμε. Οι Αιγιαλείς συνειδητοποιούν ότι είναι η μεγαλύτερη Εθνική μας Γιορτή και τη «νιώθουν» όπως όλοι οι Έλληνες. Όμως, είναι σίγουρο, ότι θα λείπει «ο παλμός», ο ενθουσιασμός, η ιδιαίτερη συγκίνηση, που εμπνέει η 200ή Εθνική μας επέτειος, που απαιτεί πανηγυρισμούς και εξάρσεις του εθνικού μας φρονήματος. Όσο για τις δράσεις σε επίπεδο Περιφέρειας ή εκ μέρους του δήμου, σίγουρα ετοιμάζονται σπουδαία πράγματα.
Υπάρχουν προγραμματισμένες εκδηλώσεις από την Ιστορική Λαογραφική Εταιρεία Αιγιαλείας;
Οι δράσεις στον δήμο σχετικά με τους εορτασμούς των Εθνικών μας επετείων, διακρίνονται στην… προ της ΙΛΕΑ εποχή και στην… επί της ΙΛΕΑ εποχή. Εμείς λοιπόν, προγραμματίσαμε από πολύ νωρίς σημαντικές δράσεις. Οπωσδήποτε θα ανεβάζαμε τη θεατρική παράσταση «Η Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας». Θα παρουσιάζαμε μεγαλειώδη παράσταση την 25η Μαρτίου με τίτλο «Το Πανόραμα του 1821», όπου παρουσιάζονται όλοι οι αγώνες και οι θυσίες των Ελλήνων μέσα από την τέχνη (ζωγραφική, λογοτεχνία, τραγούδι, χορός, μουσική), σε συνεργασία βέβαια με άλλους πολιτιστικούς φορείς. Την προετοιμασία δε της συγκεκριμένης παράστασης, έχει αναλάβει ο Κώστας Κλάγκος και την έχει σχεδόν έτοιμη. Και μακάρι να πραγματοποιηθούν μέσα στο 2021. Επίσης η ΙΛΕΑ θα εκδώσει επετειακό Λεύκωμα, με τους πρωταγωνιστές της Συνέλευσης. Και οι τρεις αυτές δράσεις μας έχουν εγκριθεί από την Περιφέρεια. Προγραμματίζαμε και μια σειρά με την ονομασία «μαθήματα ιστορίας», όμως ματαιώθηκε και αυτή δυστυχώς. Βεβαίως – τουλάχιστον σε ότι με αφορά -να τονίσω ότι συνεχώς βρίσκονται και… έρχονται στο ¨φως¨ καινούρια στοιχεία και πάντα θα βρίσκουν οι ιστορικοί ερευνητές νέα δεδομένα για την τοπική μας ιστορία.
Η αναγνώριση της 26ης Ιανουαρίου ως τοπικής εορτής και αργίας προς τιμήν της Μυστικής Συνέλευσης της Βοστίτσας, οφείλεται κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό στην προσωπική σας προσπάθεια. Από το 2017 ως σήμερα έχει αναγνωριστεί η συμβολή του Αιγίου στα επαναστατικά γεγονότα του 1821; Υπάρχει κάτι περισσότερο που θα μπορούσε να έχει πράξει ο δήμος προς αυτή την κατεύθυνση;
H Ανάδειξη της Μυστικής Συνέλευσης της Βοστίτσας ως σπουδαίου ιστορικού γεγονότος ήταν μέσα στους πρώτους στόχους της ΙΛΕΑ, από την αρχή της ίδρυσής της και ήταν συλλογικός ο αγώνας από το 1991. Είχαμε μαζί μας όλους τους έγκριτους δημοσιογράφους και τις τοπικές εφημερίδες. Αλλά ο αγώνας για την καθιέρωση ως Επετείου εθνικού χαρακτήρα ήταν – εν πολλοίς – μοναχικός, καθώς κανείς δεν πίστευε ότι θα πετύχει αφού είχαν γίνει ήδη δύο απόπειρες χωρίς αποτέλεσμα. Η μία είχε γίνει το 1972, από τον αείμνηστο συμβολαιογράφο, ιστορικό συγγραφέα και μετέπειτα δήμαρχο Αιγίου Γεώργιο Παναγόπουλο, η δε άλλη το 1997 από την ΙΛΕΑ Όμως, πίστευα βαθιά στη σπουδαιότητα του γεγονότος και ανέλαβα προσωπικό αγώνα, για έρευνα σε βάθος, κατ΄ ευθείαν από αρχειακές πηγές. Και όλα αυτά τα χρόνια δεν έχανα ευκαιρία να επισκέπτομαι βιβλιοθήκες ανά την Ελλάδα και να αναζητώ αρχειακό υλικό, ενώ δημοσίευα άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.
Επίσης, δεν έχανα ευκαιρία να προσεγγίζω πανεπιστημιακούς ιστορικούς, κεντρίζοντάς τους το ενδιαφέρον για το γεγονός. Παράλληλα συμμετείχα ως εισηγήτρια, σε πολλά επιστημονικά συνέδρια, με θέμα πάντα τη Συνέλευση. Αλλά και όπου με καλούσαν – (Αθήνα, Ναύπλιο, Νάξο) ως ομιλήτρια, πάντα σχετικά με τη Συνέλευση μιλούσα. Με τους εκάστοτε βουλευτές είχα πάντα ανοιχτή γραμμή. Δημιούργησα ένα ογκώδη φάκελο με ατράνταχτα στοιχεία τεκμηρίωσης για τη βαρύτητα του γεγονότος και τη σημασία του για την Εθνική μας ιστορία. Και τελικά πετύχαμε! (πρέπει να γράψω ένα βιβλίο για αυτό τον αγώνα και θα το κάνω, έτσι… για την ιστορία)! Θα μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους στάθηκαν δίπλα μας, μας πίστεψαν και με στήριξαν προσωπικά με το κύρος τους. Πρώτα από όλους, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Αμβρόσιο, τον τέως δήμαρχο Αιγιάλειας Αθανάσιο Παναγόπουλο, που πήρε ¨επάνω¨ του το θέμα και… έτρεξε πολύ. Ευχαριστώ τον τότε Περιφερειάρχη Απόστολο Κατσιφάρα, τον Πανεπιστημιακό Δημήτρη Σταθακόπουλο, τον δρ. Ανδρέα Κούκο και τον τότε υπουργό Εσωτερικών κ. Κουρουπλή.
Οπωσδήποτε βέβαια, καταλυτικό ρόλο έπαιξε η συμβολή του τέως Πρόεδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου. Και δε μπορώ, παρά να αναφερθώ και σε όλες τις εφημερίδες της πόλης «Πρώτη της Αιγιάλειας», «Τύπος της Αιγιάλειας», «Φιλόδημος», «Αιγίοχος», «Βήμα της Αιγιάλειας» που πάντα μας στήριζαν. Ιδιαίτερη αναφορά και ευχαριστίες οφείλουμε στον Γιάννη Ανδρικόπουλο, που δεν έχανε ευκαιρία να προβάλλει το έργο της ΙΛΕΑ, αλλά και σε όλους τους Αιγιαλείς για την εμπιστοσύνη και εκτίμησή του. Και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη που ο νυν δήμαρχος Δημήτρης Καλογερόπουλος, μαζί με την πρόεδρο της ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α Μαίρη Τσουκαλά, «αγκάλιασαν» την επέτειο και είναι πάντα δίπλα μας.
Πώς έχουν επηρεάσει τη λειτουργία του Δημοτικού Ιστορικού Λαογραφικού Μουσείου Αιγίου τα περιοριστικά μέτρα λόγω πανδημίας; Θα υπάρξουν άλλα εκθέματα; Η νέα γενιά κατέχει την τοπική ιστορία;
Φυσικά και επηρεάζουν τα μέτρα. Αφού επισκέπτονταν το Ιστορικό Μουσείο Αιγίου σχολεία από διάφορα μέρη, καθημερινά, όχι μόνο από την Αχαΐα. Όσο για νέα εκθέματα, ναι, έρχονται συνέχεια στο μουσείο και μάλιστα πολύ αξιόλογα κομμάτια. Η ιστορία κάθε τόπου ενδιαφέρει και συγκινεί κάθε επισκέπτη, γιατί είναι το «σημείο αναφοράς» κάθε τόπου. Χρειάζεται όμως πολλή δουλειά ακόμα στο δήμο μας, για να φτάσει στο σημείο να αναδείξει όλα τα ιστορικά του στοιχεία (επιγραφές, προτομές, ιστορικοί χάρτες, τουριστικοί οδηγοί, προβολή της ιστορίας) Τέλος, για τους νέους που με ρωτάτε… είναι αλήθεια, ότι τα νέα παιδιά αδιαφορούν για την ιστορία. Όμως μεγαλώνοντας, στρέφονται προς τα εκεί που γράφεται η ιστορία… καθώς κατανοούν, ότι «λαός που απεμπολεί την ιστορία του, χάνεται». Η συμβουλή μου είναι μία: μελέτη και γνώση της ιστορίας. Της ένδοξης ελληνικής ιστορίας. Γιατί: «όλβιος όστις της ιστορίας έσχε μάθησιν».
