ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ ΟΡΕΙΒΑΤΩΝ “ΣΗΚΩΣΕ” ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΩΝ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΩΝ ΣΤΟ ΠΙΟ ΨΗΛΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ
Τρεις τολμηροί φίλοι πήραν την απόφαση να δοκιμάσουν τα όρια του εαυτού τους, ορμώμενοι… από την εθνική υπερηφάνεια που τους διακατέχει και θέλοντας βεβαίως να τιμήσουν με το δικό τους τρόπο, τους αξιόλογους Έλληνες της Επαναστάσεως, τους ήρωες του 1821. Έτσι λοιπόν, η “παράτολμη” παρέα πήρε τα… βουνά και βρέθηκε στο ορεινότερο σημείο της Αιγιάλειας γράφοντας την δική της ιστορία. Και εκεί… ¨έστησαν¨ το σύγχρονο λάβαρο της νεοελληνικής κουλτούρας τους: Το λάβαρο μέσα απ’ τα ματιά της υπερηφάνειας των ¨ηρώων¨ μιας άλλης εποχής, αυτής της σύγχρονης που ζούμε, με τις οικονομικές στενότητες και τα αυξημένα ιικά φορτία.
Η παρέα, η οποία αποτελείται από τους Νικόλαο Μερτή και τα αδέλφια Θεοφάνη Σωτηρόπουλο και Κωνσταντίνο Σωτηρόπουλο ήταν… αποφασισμένοι. Οι τρεις νέοι άνθρωποι που δεν ανήκουν σε κάποιον περιπατητικό ή ορειβατικό σύλλογο, λειτούργησαν βάσει ενστίκτου και επιθυμίας, θέλοντας να τιμήσουν την ξεχωριστή γιορτή της φετινής χρονιάς με τον καλύτερο και πιο ¨θορυβώδη¨ τρόπο. Η παρέα τους, που δεν άφησε ασυγκίνητους ούτε τους… διαδικτυακούς φίλους τους του Facebook, παρουσιάζουν το τόλμημα τους μέσα από την άποψη του protionline.gr και αναφέρουν το πώς βρέθηκαν στον ¨Σταυρό¨ δίπλα από το εκκλησάκι της Παναγιάς της Κλωκοβίτισσας στη Φτέρη και για το ποιες δυσκολίες αντιμετώπισαν για να φτάσουν ως εκεί.
«Θελήσαμε να τιμήσουμε τους ήρωες της Επαναστάσεως με τον δικό μας τρόπο»
«Σκοπός μας ήταν να τιμήσουμε τους ήρωες του 1821 που έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε σήμερα εμείς εδώ ελεύθεροι…», ήταν τα πρώτα λόγια των νεαρών, έπειτα από την δράση τους, οι οποίοι έκαναν αυτή την πρωτότυπη όσο και καινοτομική “προσπάθεια” υπό πραγματικά αντίξοες συνθήκες. Ο δρόμος λόγω των καιρικών συνθηκών ήταν προσιτός μόνο μέχρι το χωριό της Φτέρης, οπότε και… ξεκίνησε η υποχρεωτική πεζοπορία για την κορυφή, με αρκετά απρόοπτα και αναποδιές στην πορεία προς την κατάκτηση της κορυφής. Σκοπός, ήταν να υψώσουν την σημαία της Επανάστασης στο σημείο, ως την πιο συμβολική τους κίνηση, αποτιμώντας έτσι φόρο τιμής στην ελληνική “ψυχή” του ‘21.
Η χιονοθύελλα που συνάντησε η παρέα των ερασιτεχνών ορειβατών, ήταν πραγματικά πολύ ισχυρή και δεν τους άφησε να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή, υπολειπόμενοι μόνο… 150 μέτρα μακριά από το στόχο τους.
«Αισθανόμαστε υπερήφανοι ως Έλληνες και νιώθουμε δυνατοί και τολμηροί»
Ο 27χρονος Νίκος Μερτής και τα αδέλφια Φάνης και Κωνσταντίνος Σωτηρόπουλος, 28 και 26 ετών αντίστοιχα, μιλούν στo protionline.gr και εξηγούν τις συνθήκες και το τι συνάντησαν κατά την διαδρομή τους προς την κορυφή. «Πολύ όμορφη και πολύ ιδιαίτερη αυτή διαδρομή που κάναμε, όμως φαινόταν “βουνό”… καθώς οι πάνω από 40 πόντοι της χιονόπτωσης που υπήρχε σε συνδυασμό με τη θερμοκρασία να βρίσκεται στους μείον 4 βαθμούς, έκανε την πορεία πολύ δύσκολη, αναγκάζοντάς μας σε τακτικά διαλείμματα για ξεκούραση και αναδιοργάνωση, προκειμένου να πετύχουμε τον στόχο μας. Σίγουρα θα το επιχειρήσουμε ξανά. Όχι μόνο γιατί αισθανόμαστε υπερήφανοι ως Έλληνες, αλλά πάνω απ’ όλα γιατί νιώθουμε δυνατοί και τολμηροί», τονίζει ο Νικόλαος Μερτής, ο οποίος εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρησή του, στην οδό Κορίνθου και καταλήγει να πει: «Το εγχείρημα αυτό το προετοιμάζαμε, για αυτό το λόγο προμηθευτήκαμε το ηρωικό λάβαρο, την σημαία των Κολοκοτρωναίων: Για να τιμήσουμε την ηρωική στιγμή».
«Φτάσαμε σχεδόν στο ορεινότερο σημείο του όρους Κερύνειο»
Από την πλευρά του ο Κωνσταντίνος Σωτηρόπουλος, ο οποίος είχε και το… επιπρόσθετο ¨ειδικό βάρος¨ της συλλογής του φωτογραφικού υλικού του όλου εγχειρήματος, τονίζει: «Έχουμε επιχειρήσει πολλά σαν παρέα, όπως η εξερεύνηση και φωτογράφιση τοπίων της Αιγιάλειας, όμως πεζοπορία σε τόσο αντίξοες συνθήκες δεν είχαμε κάνει μέχρι τώρα και σίγουρα θα το επιχειρούσαμε ξανά. Ο σκοπός που είχαμε, μας έδωσε και την αντίστοιχη δύναμη. Ο τόπος που έγινε η “Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας” είναι ταυτόχρονα και ο τόπος που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και ζούμε. Και αυτό είναι για εμάς τιμή», ενώ ο αδελφός του Κωνσταντίνου, ο Θεοφάνης Σωτηρόπουλος σπεύδει να πει: «Φτάσαμε σχεδόν στην κορυφή του Κλωκού, στο ορεινότερο σημείο του όρους Κερύνειο και στο μικρό εκκλησάκι. Λόγω της σφοδρής χιονοθύελλας δεν “πατήσαμε” στην κορυφή, δυστυχώς. Αλλά αυτό και μόνο, είναι το κίνητρό μας ώστε την επόμενη φορά όχι μόνο να τα καταφέρουμε, αλλά και να θέτουμε στο εξής υψηλότερους στόχους. Αυτό και μόνο… μας χαρίζει και θα μας δίνει πάντοτε την δυναμική και το μεράκι να πραγματοποιήσουμε πληθώρα τέτοιων ανάλογων δράσεων στο μέλλον».
To protionline.gr εύχεται στην… τολμηρή παρέα κάθε επιτυχία και να κρατούν πάντα το εθνικό φρόνημα υψηλό, και τους προτρέπει να ακολουθούν το ρητό «Το γένος μας πολλές φορές σταυρώθηκε αλλα ιδού: Ακόμα ζούμε!»
