Ο θρυλικός Γιώργος Δαρίβας έκλεισε τα 95 του χρόνια

ΩΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΙΓΙΑΛΕΙΟ ΤΟ 1981 ΣΤΑ ΗΜΙΤΕΛΙΚΑ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ

Eίναι γνωστό ότι τη φανέλα του Παναιγιαλείου έχουν φορέσει μεγάλοι ποδοσφαιριστές, κυρίως στις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70΄, αρκετοί εκ των οποίων αγωνίστηκαν στην Εθνική Ελλάδας και στους μεγάλους συλλόγους του κέντρου και της Θεσσαλονίκης. Όμως, από τη «Μαύρη Θύελλα» πέρασαν και μεγάλα ονόματα από τον πάγκο της όλα αυτά τα χρόνια, οι οποίοι έγραψαν ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο ως ποδοσφαιριστές κυρίως όταν αγωνίζονταν, αλλά κάποιοι και ως προπονητές.

Οι Δημήτρης Κόλλιας, Δημήτρης Θεοφάνης, Κώστας Αντωνίου, Πέτρος Μίχος, Πέτρος Ξανθόπουλος, Σωτήρης Μαυρομμάτης, Νίκος Κουρμπανάς, Γιώργος Βλαστός, Πέτρος Λεβεντάκος, Γιώργος Ιωακειμίδης, Γιάννης Γραβάνης, Σέρτζιο Εσπινόζα, Χρήστος Πετρινιώτης, Στέφανος Πετρίτσης, Βαγγέλης Κότσαλος είναι τα πιο «τρανταχτά» ονόματα, έχοντας πίσω τους μεγάλη ποδοσφαιρική καριέρα, οι περισσότεροι φόρεσαν και τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Αφήσαμε τελευταίο έναν άνθρωπο που αποτελεί μία κατηγορία από…μόνος του, για δύο λόγους. Αρχικά, επειδή πρόκειται για έναν θρύλο του ποδοσφαίρου μας και επιπλέον, το 1981 ως προπονητής οδήγησε τον Παναιγιάλειο στη μεγαλύτερη διάκριση της ιστορίας του μετά τη «χρυσή» δεκαετία του 60. Στα ημιτελικά του κυπέλλου Ελλάδας (παρότι ήταν ομάδα Β΄ Εθνικής), όταν και αποκλείστηκε από την ομάδα που υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή, τον Ολυμπιακό. Ο λόγος φυσικά για τον μεγάλο Γιώργο Δαρίβα, που πριν από μερικά χρόνια τιμήθηκε από τη διοίκηση της Αιγιώτικης ομάδας σε φιλικό παλαιμάχων με τον Ολυμπιακό στο στάδιο του Αιγίου. Να σημειώσουμε, ότι ο Παναιγιάλειος έπαιξε σε ημιτελικό κυπέλλου και το 1960, αλλά τότε ήταν ομάδα Α΄ Εθνικής με μεγάλους παίκτες στη σύνθεσή του και η επιτυχία του 1981 αποκτά σαφώς μεγαλύτερες διαστάσεις.

«Είχαμε σπουδαία ομάδα με μεγάλους ποδοσφαιριστές»

Λίγο μετά την παραλαβή της τιμητικής πλακέτας από τον Κώστα Καραγιαννάκη ο κ. Δαρίβας εμφανώς συγκινημένος, είχε δηλώσει τότε στo protionline.gr: «Ήταν πολύ μεγάλη η επιτυχία μας τότε και πιστεύω ότι αν δεν πέφταμε επάνω στον πανίσχυρο Ολυμπιακό είχαμε περισσότερες πιθανότητες να φτάσουμε στον τελικό και να γράψουμε ακόμη μεγαλύτερη ιστορία. Υπήρχαν σπουδαίοι παίκτες στην ομάδα με καριέρα στην Α΄ Εθνική ενώ ο κόσμος του Αιγίου ήταν συγκλονιστικός. Στο πρωτάθλημα βέβαια δεν τα είχαμε πάει καλά παρότι ξεκινήσαμε τότε με στόχους πρωταγωνιστικούς, αλλά νομίζω ότι σε αυτό είχε παίξει ρόλο η πορεία μας στο κύπελλο. Καθώς περνούσαμε έναν έναν τους γύρους, ρίξαμε το μεγαλύτερο βάρος σε αυτή τη διοργάνωση και στο τέλος παραλίγο να κινδυνέψουμε κιόλας. Ευχαριστώ τη διοίκηση για την τιμή που μου έκανε. Πάντα θυμάμαι με νοσταλγία εκείνη τη σεζόν».

Ο θρυλικός «Λορέντζο» πριν από λίγες ημέρες (12/3) έκλεισε τα 95 του χρόνια και είναι ίσως ο μοναδικός άνθρωπος εν ζωή που έχει περάσει από την ομάδα και η ηλικία του είναι μεγαλύτερη (κατά 1 χρόνο) εκείνης του Παναιγιαλείου! Το όνομα του Γιώργου Δαρίβα έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Ολυμπιακού. Δοξάστηκε τόσο σαν ποδοσφαιριστής της τρομερής ομάδας του ’50 με την οποία κέρδισε 8 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα, ενώ αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ το 1951. Αξιοσημείωτη και η καριέρα του σαν προπονητής του Ολυμπιακού, καθώς πήρε το πρωτάθλημα το 1975 και 2 κύπελλα το ’71 και το ’75

Γεννημένος (12/3/1926) και μεγαλωμένος στην Αθήνα και συγκεκριμένα στου Ψυρή ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στα τελευταία χρόνια της κατοχής από τη Νίκη Πλάκας. Το 1946 πήγε στον Ολυμπιακό Πειραιώς στον οποίο και αγωνίστηκε ως βασικό στέλεχος μέχρι το 1958. Συνέχισε στη Δόξα Πειραιά όπου έπειτα από ένα χρόνο το 1959 τέλειωσε την καριέρα του. Έχει φορέσει 16 φορές τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας και έχει σημειώσει 4 γκολ, την περίοδο μεταξύ 1951-1955. Μετά από έναν αγώνα της Ελλάδας εναντίον της Τουρκίας τού κόλλησαν το παρατσούκλι “Λορέντζο”.

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση εργάστηκε ως προπονητής στα τμήματα υποδομής αλλά και στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού (1971 και 1975). Παραμένει ακόμη και σε αυτή την ηλικία πρόεδρος του Συνδέσμου παλαιμάχων ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού. Βρέθηκε επίσης στην τεχνική ηγεσία αρκετών συλλόγων, όπως στους Κάδμο Θηβών και Εθνικό Αστέρα τους οποίους και οδήγησε για πρώτη φορά από το τοπικό στην Β’ Εθνική το 1962-63 και 1964-65 αντίστοιχα. Επίσης, εργάστηκε μεταξύ άλλων στους Φωστήρα, Βύζαντα, Χαλκίδα, Ηλυσιακό, Ατρόμητο Αθηνών, Αιολικό, Τρίκαλα κλπ.

Ο Δημήτρης Θεοφάνης με τον Σωτήρη Ζαβογιάννη

«Ήταν παθιασμένος με το ποδόσφαιρο»

Ο γιος του, Κυριάκος Δαρίβας, γεννημένος το 1960, εξαιρετικός μουσικός, θυμάται τη ζωή του δίπλα στο παίκτη – θρύλο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

«Παλιότερα με τον πατέρα μου πηγαίναμε μαζί στο γήπεδο σχεδόν κάθε Κυριακή. Εγώ τελευταία φορά πήγα επί Ντέταρι στα τέλη του ’80 που κερδίσαμε 1-0 επί του ΠΑΟΚ, με γκολ του Λάγιος Ντέταρι. Εκείνος συνέχισε φυσικά να πηγαίνει. Όμως υπάρχει μια ιστορία που λίγοι ξέρουν. Έπαιζε στη Νίκη Πλάκας και ήταν Παναθηναϊκός! Είναι αλήθεια ότι μικρός ήταν Παναθηναϊκός. Δεν ήθελαν να τον δοκιμάσουν όμως στον Παναθηναϊκό και πήγε στον Ολυμπιακό κι έγραψε ιστορία. Κι εκείνες τις εποχές που έπαιζε μπάλα ο πατέρας μου δεν ήταν ότι πήγαινες σε μια ομάδα και την άλλη χρονιά έφευγες, εκεί πάει και τελείωσες! Από τότε είναι Ολυμπιακός μέχρι το κόκαλο. Βαμμένος. Μια ζωή τον θυμάμαι έτσι. Αυτό τον κρατάει στη ζωή. Πήγαινε κάθε Κυριακή να μοιράσει τα εισιτήρια στους Παλαιμάχους κι όλη αυτή η ενασχόλησή του τον κρατάει ζωντανό. Μέχρι πρόσφατα σε αυτή την ηλικία πήγαινε ανελλιπώς στο γήπεδο να δει τον Ολυμπιακό. Όταν παίζει εκτός έδρας η ομάδα κάνει το εξής φοβερό. Δεν το βλέπει στην τηλεόραση… δεν μπορεί. Από την αγωνία του. Τελειώνει ο αγώνας, του λένε το σκορ και τότε κάθεται να το δει. Τον αγαπάω μεταξύ άλλων για το πόσο πιστός είναι στην ιδέα του Ολυμπιακού. Όσο καιρό ήταν προπονητής στον Ολυμπιακό δεν πήρε ποτέ καμιά άλλη ομάδα Α Εθνικής για να μην παίξει αντίπαλός του. Για αυτό όλες οι ομάδες που προπόνησε ήταν Β΄ Εθνικής και κάτω».