ΠΛΗΡΗΣ ΧΡΟΝΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑ
Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης αλλά και ευγνωμοσύνης, το Αίγιο αποχαιρέτισε τον σπουδαίο Αιγιώτη ποιητή, λογοτέχνη, δημοσιογράφο, τον άνθρωπο Γιάννη Ανδρικόπουλο που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών. Ένα φωτεινό πνεύμα που κόσμησε σε όλο τον βίο του τον τόπο, αφήνοντας το έργο του λαμπρή παρακαταθήκη για το μέλλον της Αιγιάλειας, και τη ζωή του, παράδειγμα προς μίμηση για τις νεότερες γενιές.
Με τη σύζυγό του Μαρία είχαν αποκτήσει δύο παιδιά, την Κατερίνα και την Αγγελική και ευτύχησαν να δουν εγγόνια και δισέγγονα. Η κηδεία του τελέσθηκε την Κυριακή 23 Μαΐου από τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγίου εκεί όπου αρκετοί συνέρρευσαν να του πουν το ύστατο αντίο…
Τον Οκτώβριο του 2017 η ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α. μαζί με το Ν.Π.Π.Δ. του δήμου, την Ιερά Μητρόπολη, την Ι.Λ.Ε.Α. και τη Χορωδία, είχαν πραγματοποιήσει εκδήλωση προς τιμήν του επ’ ευκαιρία της παρουσίασης του περιοδικού «Ρίζες», που ήταν αφιερωμένο στον μεγάλο ποιητή. Παρούσες ήταν οι κόρες του που είχαν μεταφέρει την ευγνωμοσύνη του, καθότι ο ίδιος λόγω προβλημάτων υγείας δεν είχε καταστεί εφικτό να παραστεί.
Πολυγραφότατος και πολυβραβευμένος, ο Γιάννης Ανδρικόπουλος, μέσα από τα έργα του, θα συνεχίσει να αποτελεί, για τους Αιγιώτες αλλά και για την Ελλάδα, «εθνικό κεφάλαιο», στον τομέα της διανόησης και των γραμμάτων. Το ογκώδες ποιητικό του έργο αναφέρεται – σχεδόν όλο – στην τοπική αλλά και στην Εθνική ιστορία και ένα μεγάλο μέρος του κριτικού του έργου αφιερώνεται στους μεγάλους ποιητές. Τα δοκίμιά του αφορούν ηθικές αξίες, γεγονότα και πρόσωπα, που επηρέασαν και επηρεάζουν την πορεία της κοινωνίας, ενώ ως δημοσιογράφος, υπηρέτησε το λειτούργημά του, με συνέπεια και αγάπη.
Η πορεία του…
Ο Γιάννης Ανδρικόπουλος γεννήθηκε το 1930 στο Αίγιο και από δέκα επτά χρονών μοίρασε τη ζωή, τη σκέψη και την ψυχή του, ανάμεσα σε δύο μεγάλες αγάπες: Τη λογοτεχνία και τη δημοσιογραφία. Ξεκίνησε το 1947 με ποίηση από τις σελίδες της “Ελληνικής Δημιουργίας” του Σπ. Μελά. Ήταν ο νεότερος συνεργάτης τού περιοδικού. Μέσα σε δυο-τρία χρόνια δημοσιεύονταν ποιήματά του σε όλα τα έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά. Το 1952 εκδίδει το λογοτεχνικό περιοδικό “Αχαϊκή Εστία” και το 1954 τη φωνή “Φωνή του Αιγίου”. Η συγγραφική του δραστηριότητα χωρίζεται σε τρεις διαφορετικές περιόδους. Η πρώτη ξεκινάει το 1954 με την πρώτη ποιητική συλλογή “Αποχωρισμός” και το κλείνει το 1968. Είναι περίοδος καθαρά ποιητικής έμπνευσης, οπότε εκδόθηκαν συνολικά οκτώ ποιητικές συλλογές.
Η δεύτερη περίοδος του συγγραφικής δουλειάς ξεκίνησε το 1975 με την έκδοση της εφημερίδας “Φωνή Αχαΐας” και του φιλολογικού περιοδικού “Φιλολογική Φωνή”, όπου συνεργάστηκαν οι κορυφαίοι της νεοελληνικής γραμματείας και οι λογοτέχνες της περιφέρειας. Η περίοδος αυτή κράτησε μέχρι το 1987 οπότε διέκοψαν την έκδοσή τους εφημερίδα και περιοδικό.
Η τρίτη, εξαιρετικά γόνιμη και παραγωγική περίοδος ξεκίνησε το 1988 και συνεχίζεται. Σε αυτά τα χρόνια διακρίθηκε στη σύγχρονη ποίηση και στο κριτικό δοκίμιο. Ήταν μέλος της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, της Διεθνούς Εταιρίας Κριτικών Λογοτεχνίας, της Ελληνικής Εταιρίας Χριστιανικών Γραμμάτων, της Εταιρίας Φίλων Παν. Κανελλόπουλου και της Εταιρίας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος. Συνεργάστηκε με όλα τα ελληνικά και τα ελληνόφωνα λογοτεχνικά περιοδικά, κι είχε εκδώσει πάνω από 40 διαλέξεις, σε διάφορες πόλεις της χώρας.
Το protionline.gr εκφράζει στην οικογένειά του, θερμά συλλυπητήρια.
