background img
banner
banner

Αστέριος Μπέλλας: Ο θρύλος του Παναιγιαλείου έκλεισε τα 91 του χρόνια

ΓΙΑ 63 ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΕΙ ΣΥΝΔΕΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

Το προηγούμενο Σάββατο 8 Μαϊου, είχε γενέθλια ο άνθρωπος – σύμβολο του Παναιγιαλείου. Ο θρυλικός αρχηγός της «Μαύρης Θύελλας», ο Αστέριος Μπέλλας έκλεισε τα 91 του χρόνια. Του τηλεφωνήσαμε να του ευχηθούμε αλλά και να μας διευκρινίσει ποια είναι η ακριβής ημερομηνία γέννησής του. Το 2007, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει, γεννήθηκε 25 Απριλίου 1930, αλλά σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη τον ακούσαμε να λέει ότι είναι γεννημένος στις 8 Μαϊου του ΄30.

Δίπλα στον Αστέριο οι: Αποστόλης Κούρτης, Ντίνος Μακρής, Κώστας Καραγιαν-νάκης, Ανδρέας Φιλιππόπουλος

Ο ίδιος μας λύνει την απορία: «Όταν γεννήθηκα, μετά από 13 ημέρες άλλαξε το ημερολόγιο από Γρηγοριανό σε Ιουλιανό και για μας τους παλαιοημερολογίτες μεταφέρθηκε και η ημέρα που γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας. Έτσι, τα 91 μου χρόνια τα κλείνω 8 Μαϊου». Ακμαίος παρά την ηλικία του, προκαλεί εντύπωση η διαύγεια πνεύματος και ο τρόπος που σου μιλάει. Όπως και ο τόνος της φωνής του. Αν δεν γνωρίζεις ποιος βρίσκεται στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής αδυνατείς να πιστέψεις ότι αυτός ο άνθρωπος έχει περάσει τα 90! Και μετά τις παραπάνω διευκρινίσεις, η επόμενη κουβέντα του αφορούσε – φυσικά – στον Παναιγιάλειο. Και για λίγο, οι όροι της συνέντευξης… αντιστράφηκαν.
«Πως πάει η ομάδα; Τελευταία μαθαίνω όχι και τόσο καλά. Έφυγαν παίκτες και αποδυναμώθηκε; Θα μείνει στην κατηγορία;»

«Αυτός είναι ο στόχος, η παραμονή» του απαντάμε και προσθέτει: «Κρίμα είναι, αλλά θα σηκώσει κεφάλι και πάλι. Είναι σίγουρο. Σκέφτομαι πως αν ήμουν εγώ τα τελευταία χρόνια στη διοίκηση και φτάναμε μέχρι το τοπικό ακόμη θα με κυνηγούσαν οι Αιγιώτες. Το ίδιο φαντάζομαι ότι βιώνουν και οι άνθρωποι που είναι τώρα στη διοίκηση. Δεν αλλάζουν αυτά. Ο κόσμος πάντα γκρίνιαζε γιατί θέλει την ομάδα να είναι ψηλά. Δεν αρμόζουν οι ερασιτεχνικές κατηγορίες στον Παναιγιάλειο. Βέβαια, πολλές φορές η γκρίνια είναι υπερβολική όπως και ο καταλογισμός των ευθυνών σε ανθρώπους που παλεύουν να κρατήσουν ζωντανή την ομάδα. Όλα όμως ξεκινάνε από την παθολογική αγάπη που έχουμε όλοι για αυτή την ομάδα – σύμβολο της πόλης που αποτελεί μεγάλο κομμάτι της ζωής μας. Μετά, όταν αρχίζει πάλι να ανεβαίνει τα ξεχνάμε όλα και είμαστε πάλι μονιασμένοι. Σας ευχαριστώ που με θυμηθήκατε, μέσα από την εφημερίδα σας στέλνω τους χαιρετισμούς και την αγάπη μου σε όλους. Και να βοηθήσουν όλοι τον Παναιγιάλειο τώρα. Στα δύσκολα μας έχει περισσότερο ανάγκη».

Με τον Στέλιο Σακελλαρίου

Το 1958 ήρθε…. τυχαία στο Αίγιο

Το όνομα του Αστέριου Μπέλλα συνδέθηκε όσο κανενός άλλου με την ιστορία του ΠΓΣ. Στο Αίγιο ήρθε μάλλον τυχαία το 1958 (σαν ποδοσφαιριστής) χωρίς φυσικά να μπορεί να προβλέψει τι θα ακολουθούσε. Οτι η παρουσία του σε αυτή τη μικρή επαρχιακή πόλη και την ομάδα της, θα άλλαζε για πάντα την υπόλοιπη ζωή του. Στα χαρτιά ήταν ο γενικός αρχηγός της ομάδας, στην ουσία όμως έκανε τα πάντα. Και πρόεδρος και προπονητής και δημόσιες σχέσεις.

Εκείνος έφερνε τους παίκτες στο Αίγιο, αποφάσιζε ποιοι θα αποχωρήσουν, ποιοι θα συμπεριληφθούν σαν ανταλλάγματα στις μεταγραφές και όλοι τον αποκαλούσαν με μια λέξη «αρχηγέ» γιατί πολύ απλά περιελάμβανε όλα όσα εκπροσωπούσε εκείνη την εποχή ο Αστέριος Μπέλλας για τον Παναιγιάλειο.

«31 Ιουλίου 1958 καθόμαστε στο καφενείο του πεθερού μου απέναντι από τα γραφεία του Εθνικού Αστέρος. Μου λέει ο Ζώγας που τον είχα προπονητή στο Βόλο, «πας στον Παναιγιάλειο»; «τι να κάνω στον Παναιγιάλειο» του λέω, «υπέγραψε» μου λέει «και θα πάρουμε τρεις χιλιάδες, πάρτα εσύ τα τρία χιλιάρικα». Και έτσι υπογράφω στο Αίγιο. Είχε μεσολαβήσει και ο Άρχοντας του Αιγίου και πρόεδρος της ομάδος Σωτήρης Παναγιωτόπουλος. Έτσι ξεκίνησαν όλα».

Με τον Πάνο Σιαφλά

Ο Αστέριος Μπέλλας γεννήθηκε στο Βόλο και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στον Παγασητικό, ομάδα του τοπικού πρωταθλήματος της Μαγνησίας. Μάλιστα το 1945 σε ηλικία 15 χρονών – αν και αμυντικός – πέτυχε ένα πολύ σημαντικό γκολ σε γειτονικό ντέρμπι και με τη συνολική παρουσία του έδειξε ότι πρόκειται να εξελιχθεί σε έναν πολύ ικανό ποδοσφαιριστή.
Έπαιξε ακόμη στον τοπικό Ολυμπιακό και το 1950 μεταγράφηκε στον Εθνικό Αστέρα στον οποίο αγωνίστηκε μέχρι το 1954.

Στον Παναιγιάλειο ήρθε το 1958, έπαιξε μόνο μια χρονιά και την επόμενη σταμάτησε για να αναλάβει τη θέση του γενικού αρχηγού.
Ήταν η σεζόν που η «μαύρη θύελλα» ξεκίνησε την πορεία της προς η δόξα και την καταξίωση, μετέχοντας στη νεοσύστατη Α΄ Εθνική. Αποχώρησε το 1967 με τον υποβιβασμό της ομάδας στην Β΄ Εθνική για να επιστρέψει 11 χρόνια μετά, το 1978. Παρέμεινε για δύο σεζόν, και το 1980 αποχώρησε οριστικά από το Αίγιο, αφήνοντας ένα μεγάλο μέρος της καρδιάς του στην ομάδα που λάτρεψε και μαζί της έζησε την πιο όμορφη περίοδο της ζωής του.

Με τον Κώστα Καραγιαννάκη, τον αείμνηστο Τριαντάφυλλο Τριανταφύλλου και τον Χρήστο Ρόρο

Με τον Νίκο Σταθόπουλο

Αστέρης Μπέλας, Σάββας Παπάζογλου

Με Γιώργο Ζόμπο και Πάνο Σιαφλά


Κατηγορίες Άρθρου
ΑΘΛΗΤΙΚΑ · ΠΡΟΣΩΠΑ

Σχετικα αρθρα


ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Your email address will not be published. Required fields are marked *

protionline.gr