Στις 22 του μηνός Μαΐου, έφυγε από κοντά μας ο ποιητής της ευαισθησίας, της Αγάπης και της ανθρωπιάς, ο κορυφαίος ποιητής της χώρας μας, Γιάννης Ανδρικόπουλος, που τίμησε την πόλη του, το Αίγιο, με την μακροχρόνια προσφορά του στα γράμματα, στην ιστορία, στην δημοσιογραφία και στον πολιτισμό. Η κοινωνία του Αιγίου έχασε μία πολυσχιδή προσωπικότητα, έναν σπουδαίο πνευματικό άνθρωπο, έχασε το καμάρι του τόπου της, και η κοινωνία των ποιητών της χώρας έχασε έναν σπουδαίο ποιητή, έναν δικό της άνθρωπο, που νοιαζόταν και μοχθούσε γι αυτήν.
Ο Γιάννης Ανδρικόπουλος αφιέρωσε τη ζωή του στην καλλιέργεια του ποιητικού λόγου, γράφοντας ακατάπαυστα, κάνοντας βίωμα την ποίηση και λειτούργημα την καλλιέργεια του δοκιμιακού και κριτικού λόγου, κάνοντας καθήκον του την μελέτη των έργων των άλλων ποιητών, προσεγγίζοντάς τους και γράφοντας γι αυτούς πάντα με αγάπη και περίσσευμα ψυχής… Έλεγε: «Η αγάπη κάνει μικρότερη την απόσταση που χωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων»…
Πριν από πολλά χρόνια, τότε που χαιρόμαστε το πλέριο χαμόγελό του και την στεντόρεια φωνή του, στις συναντήσεις μας και στ’ Αυγουστιάτικα Φεγγάρια μας, μαζί με τους αείμνηστους, Κώστα Ριζόπουλο και Ανδρέα Μαγκλάρα, μαζί με τόσους καλούς κι εκλεκτούς φίλους, τότε λοιπόν είχα γράψει για τον φίλτατο ποιητή μας κάποιους στίχους που θα ήθελα να τους αφιερώσω τώρα στη μνήμη του:
Ο κόσμος σου άνεμος
σε ουρανούς γαλάζιους εισέρχεται,
σε σελίδες βιβλίων Ελληνικών.
Ρυθμός χλωρός σε Αιγιάλειους λόφους.
Μέτρο φωνηέντων και συμφώνων, ο κόσμος σου,
χορός ρημάτων στα χαρακώματα.
Φρουρός μνήμης, ο κόσμος σου,
ποίησης στάλαγμα,
από γαλάζιους πόντους εξέρχεται,
απαστράπτων, διάφανος και καθάριος.
Αυτούς τους λίγους στίχους που τους έγραψα πριν τόσα χρόνια, είναι σα να τους έγραψα τώρα, ποιητή της καρδιάς μας, τώρα που ο κόσμος σου, εισέρχεται στην αιωνιότητα!…
Τα συλλυπητήρια μας σε όλη την οικογένειά σου, αείμνηστε ποιητή του τόπου μας… Θα διαβάζουμε πάντα τα βιβλία σου που μας έστελνες με τόση αγάπη, αυτά που τώρα είναι οι δικές σου «Υποθήκες για τις νέες γενιές»….
Θα σε θυμόμαστε πάντα φίλε ποιητή Γιάννη Ανδρικόπουλε.
Λέτα Κουτσοχέρα
