background img
banner
banner

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ: «Έχω την τύχη να είμαι ένα μεγάλο παιδί πια… του Τάκη και της Bernadette!»

Η ΑΙΓΙΩΤΙΣΣΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΙΛΑ ΣΤΟ PROTIONLINE.GR ΓΙΑ ΤΑ… ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Για κάποιους ανθρώπους, η περίοδος της πρώτης καραντίνας και των πρόσφατων χειμερινών lock down, ήταν αφορμή για ξεκούραση και χαλάρωση. Για κάποιους άλλους, ήταν μια περίοδος ανασύνταξης και δημιουργίας. Για την Κατερίνα Ανδρικοπούλου, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είναι… όλα αυτά μαζί ή και άλλα τόσα ακόμα!

Η κόρη του χειρουργού Τάκη Ανδρικόπουλου, η οποία ¨μεγαλουργεί¨ σε περισσότερα από τέσσερα διαφορετικά, εργασιακά… πόστα της ζωής της, μιλά στo protionline.gr για το τελευταίο βιβλίο της με τίτλο “Παρασκήνια του έρωτα” και… συστήνεται σε όποιους δεν έχει τύχει να την γνωρίσουν ακόμα από την πορεία της στο χώρο των ιντερνετικών μπλογκ ή την εκπαιδευτική της δράση ή ακόμα – ακόμα από το πρώτο της συγγραφικό έργο, πριν από περίπου 10 χρόνια.

Η δεύτερη συγγραφική της ¨απόπειρα¨ ήρθε στο… φως πριν από ενάμιση χρόνο περίπου και πρόκειται για ένα βιβλίο με μεμονωμένες ιστορίες, που απαρτίζονται από ήρωες, διάφορους καθημερινούς ανθρώπους και κοινότυπους χαρακτήρες. Το ¨παραμύθι¨ περιγράφει συμπεριφορές και φοβίες, επιθυμίες και ανησυχίες, ενώ είναι ¨πασπαλισμένο¨ με αρκετή δόση χιούμορ (και black σε ορισμένα σημεία του…) και βεβαίως, στοχεύει στην περιγραφή του ψυχισμού του σύγχρονου ανθρώπου, ζώντας αυτός μέσα από τις φοβίες και τις αλλαγές της καθημερινότητάς του ή και τα απρόοπτα που πάντα και παντού, συμβαίνουν.

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Κατερίνα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αίγιο. Είναι κόρη της Bernadette Ανδρικοπούλου και του καθηγητή της χειρουργικής Τάκη Ανδρικόπουλου και όπως η ίδια λέει χαριτολογώντας, «έχω την τύχη να είμαι ένα μεγάλο παιδί πια… του Τάκη και της Bernadette!». Στην ηλικία των 18 ετών φεύγει για σπουδές, αρχικά στην Κρήτη και έπειτα στην Αγγλία. Δούλεψε αρκετά χρόνια στο Λονδίνο και σε διάφορους φορείς, με αντικείμενο το παιδί και την οικογένεια, ενώ εργάστηκε σε δημόσια σχολεία και οργανισμούς της χώρας… «ώσπου άρχισε να μου λείπει ανυπόφορα ο ήλιος και η θάλασσα και γύρισα πίσω», όπως λέει με χιούμορ και ειλικρίνεια, στo protionline.gr. Εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα και από το 2010 εργάζεται ως νηπιαγωγός, σε δημόσια νηπιαγωγεία του Πειραιά ή και ιδιωτικές επιχειρήσεις, ως Παιγνιοθεραπεύτρια. Είναι διαχειρίστρια του ιντερνετικού μπλογκ ¨the writingspiders¨ και αρθρογραφεί ανά διαστήματα στο ¨info-kids¨ το οποίο είναι ένα σάιτ για την εκπαίδευση, το παιδί και την οικογένεια. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά και όπως αναφέρει η ίδια… «έχω μια μικρή γλυκιά οικογένεια, είμαι μητέρα δύο αγοριών που με κάνουν να γελάω και μαθαίνω πολλά πράγματα κάθε μέρα!». Το βιβλίο «Παρασκήνια του έρωτα» κυκλοφόρησε στα τέλη του 2019, ενώ το πρώτο της βιβλίο, το «Το καλοκαίρι της νύφης» κυκλοφόρησε το 2012.

Πώς έχουν ¨παντρευτεί¨ η έκφραση της προσφοράς μιας νηπιαγωγού με την ανάγκη της συγγραφικής δημιουργίας, την… ευθύνη μιας μητέρας και ο δύσκολος κοινωνικός ρόλος της, με τον ¨κόσμο¨ των Παιγνιοθεραπευτών;
Όλα κάπως παντρεύονται… το θέμα είναι πώς καταλήγουν! (Χα, χα, χα!) Πιστεύω πως αν έχεις διάθεση να τα προλάβεις όλα, όντως τα προλαβαίνεις. Ειδικά αν όλα αυτά σε γεμίζουν και τα κάνεις με χαρά. Σίγουρα υπάρχουν μέρες που αυτό το ¨πάντρεμα¨ μπορεί να μην είναι τόσο… επιτυχημένο. Κάποιες μέρες, μου έρχεται στο μυαλό η Ινδή θεότητα με τα χίλια χέρια… στην προσπάθειά μου να αντεπεξέλθω σε όλα, με κάποια στοιχειώδη «ποιότητα». Σε γενικές γραμμές όμως, νομίζω πως είναι ένα όμορφο συνονθύλευμα εμπειριών και συναισθημάτων και είμαι ευγνώμων που μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω όλα αυτά. Αυτό το ¨πάντρεμα¨ πάντως κρύβει μέσα του κάτι δημιουργικό: Την ανάγκη για προσφορά, αγάπη, εξέλιξη και κοινωνική επαφή.

Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε λίγες εβδομάδες προτού ξεσπάσει το… ¨φαινόμενο κορωνοϊός¨. Κατά πόσο αυτός έχει πλέον επηρεάσει την καθημερινή ζωή, τις όποιες ισορροπίες, τη ψυχική και οικονομική ζωή;
Ο κορωνοϊός… Τι να πεις και γι’ αυτόν! Δεν θα πω ψέματα ότι «εκμεταλλεύτηκα τον χρόνο μου στο σπίτι, χάρηκα τα παιδιά μου, μαγείρεψα, ξεκίνησα να μαθαίνω μια ξένη γλώσσα, έγινα καλύτερος άνθρωπος και περνούσα υπέροχα». Ως πολύ κοινωνική… ζορίστηκα πάρα πολύ. Στο πρώτο lock down ένιωσα σαν κάποιος να μου ¨έκλεισε τον διακόπτη¨. Στην αρχή με έπιασε πολύ άγχος, διαβάζοντας όλα αυτά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το πώς μπορείς να εκμεταλλευτείς τον χρόνο σου. Δεν είχα διάθεση να φτιάξω κουλουράκια και ούτε να χαρώ την οικογένειά μου, επειδή μόνο και μόνο, μου το έλεγε κάποιος. Θυμάμαι στο δεύτερο lock down, μου είπε ο πατέρας μου, Τάκης Ανδρικόπουλος: «Παιδί μου, αυτήν τη φορά θα το ζήσεις στωικά» και ακόμα γελάω όταν το σκέφτομαι. Το πρώτο lock down ήρθε σαν σοκ στο ¨σύστημά μου¨ και με επηρέασε ψυχικά. Σίγουρα βίωσα θλίψη, μοναξιά, στέρηση ελευθερίας. Η καθημερινή ζωή επηρεάστηκε πολύ. Οικονομικά επίσης επηρεάστηκα, ενώ επηρεάστηκε και η δουλειά μου ως Παιγνιοθεραπεύτριας, όπως εξάλλου και η δουλειά του άντρα μου. Τον χειμώνα που πέρασε ήμουν πιο… ¨προετοιμασμένη¨ και κατάφερα και το έζησα όλο αυτό με στωικότητα. Είδα πόσο δυνατοί μπορούμε να είμαστε όταν χρειαστεί.

Πώς εμπνεύστηκες τα «Παρασκήνια του έρωτα»; Πώς θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις ως έργο; Μίλησέ μας για τον έρωτα που διαδραματίζεται στις σελίδες του.
Το «Παρασκήνιο» είναι όλο αυτό που γίνεται πίσω από τη σκηνή, αυτό που ο θεατής δεν το βλέπει και δεν το γνωρίζει. Είναι η… ¨τσαλακωμένη εικόνα¨, η αυθόρμητη, αυτή που έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Το βιβλίο είναι στην ουσία μικρές ιστορίες, κοφτές, γραμμένες με μαύρο χιούμορ που μιλούν για ανθρώπινες σχέσεις όπου παντού κρύβεται ο έρωτας, αν και στις περισσότερες ιστορίες οι σχέσεις δεν είναι ερωτικές. Ήταν ιστορίες που άκουσα, βίωσα, είδα, με προβλημάτισαν και θέλησα να τις καταγράψω για να περιγράψω κάθε φορά ένα διαφορετικό παρασκήνιο. Δεν έχει πλοκή, οι ιστορίες είναι αυτοτελείς και διαβάζονται με οποιαδήποτε σειρά. Άκουσα διαφορετικές απόψεις για αυτό το βιβλίο. Άλλοι γέλασαν, άλλοι έκλαψαν, άλλοι προβληματίστηκαν πολύ, άλλοι ταυτίστηκαν. Κάτι νομίζω ότι παίρνεις από την ανάγνωσή του. Μια… γλυκόπικρη γεύση πάντως, την αφήνει στα σίγουρα.

Παρακολουθείς τα τοπικά καλλιτεχνικά δρώμενα; Το να ζει κάποιος μόνιμα στην πρωτεύουσα δεν τον… «αποκόπτει» κάπως από την γενέτειρά του;
Προσπαθώ να παρακολουθώ τα τοπικά δρώμενα όσο μπορώ. Συνήθως, όταν έρχομαι τα καλοκαίρια προσπαθώ να δω τοπικές θεατρικές παραστάσεις που μπορεί να παίζει κάποιος γνωστός μου και να πηγαίνω σε πολιτιστικές εκδηλώσεις. Να στηρίζω γενικά τέτοιες προσπάθειες. Άλλωστε, όσα δίνεις… παίρνεις σε αυτήν τη ζωή, αυτό το πιστεύω σίγουρα. Το θεωρώ μεγάλη τιμή να παρουσιάσω κάτι ή να συμμετέχω σε κάποια εκδήλωση – και θα έχω τη χαρά να το κάνω πάλι σύντομα. Είμαι πολύ υπερήφανη που είμαι Αιγιώτισσα και θεωρώ ότι η Αιγιάλεια βγάζει κάποια ταλέντα, γιατί είχαμε και έχουμε ωραίους δασκάλους και καθηγητές στα σχολεία μας. Άλλωστε, στο… χέρι μου είναι να μην αποκοπώ από τις δράσεις της πόλης που με γέννησε επειδή μένω μακριά. Κάτι τέτοιο δεν θα ήθελα να μου συμβεί.

Είναι αλήθεια ότι στα «Παρασκήνια» του 2021 γίνεται… συζήτηση ότι «Το καλοκαίρι της νύφης» που βίωσες πριν από 10 χρόνια περίπου, σε φέρνει προ των ευθυνών… σήμερα, για το επόμενο συγγραφικό σου έργο;
Ναι, με φέρνει σίγουρα! Θέλω τόσο πολύ να γράψω ένα τρίτο βιβλίο. Αλλά δεν έχω έντονη την ανάγκη να πω μια ιστορία αυτό το διάστημα. Αυτό είναι κάτι που έρχεται μόνο του, αν έχεις έμπνευση γιατί νιώθεις πως έχεις κάτι να πεις και αν δεν το γράψεις θα σκάσεις. Ίσως θα ήθελα να γράψω ένα θρίλερ… κάτι διαφορετικό. Θα δείξει… Προς το παρόν, η ανάγκη για δημιουργική έκφραση καλύπτεται από ένα μπλογκ. Γιατί το τελευταίο διάστημα – έτσι για να μη βαριόμαστε – κατάφερα να προσθέσω και ένα μπλογκ σε όλο αυτό το συνονθύλευμα και να βάλω ένα ακόμη ¨βαριδάκι¨ στον ώμο μου, τους writingspiders.

Είναι μια καθημερινή μικρή διέξοδος έκφρασης που δημιούργησα με μια καλή μου φίλη και συνάδελφο εξπέρ στην πληροφορική, τη Δήμητρα Τζανέτου, καθώς δεν έχω ασχοληθεί με άλλο βιβλίο από το ‘19 και χρειαζόταν να βρούμε να κάνουμε κάτι παραγωγικό όσο διαρκούσε η καραντίνα. Είναι μια ιστοσελίδα που διαπραγματεύεται την εσωτερική και εξωτερική ομορφιά των ανθρώπων, την πετυχημένη πορεία τους, την ανθρώπινη ή την τσαλακωμένη πλευρά όλων μας. Έχει στόχο, κατά κάποιον τρόπο την αυτοβελτίωσή μας εν μέρει, αλλά και την αποδοχή του εαυτού μας. Θα μας βρείτε στα social Insta @spiderswriting, fb @writingspiders blog https://writingspiders.webnode.gr/.


Κατηγορίες Άρθρου
ΠΡΟΣΩΠΑ

Σχετικα αρθρα


ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Your email address will not be published. Required fields are marked *

protionline.gr