Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της περιοχής και εκείνο που… “βασανίζει” πιο πολύ τους μόνιμους κατοίκους της κοινότητας Αγίου Κωνσταντίνου Δ.Ε. Συμπολιτείας, είναι η παραβατική και απειλητική συμπεριφορά των Ρομά που ζουν στο χωριό οι οποίοι ουκ ολίγες φορές, τους έχουν φέρει στο… “αμήν” με τα καμώματά τους. Αν σε αυτό προστεθεί και το μεγάλο θέμα της αγροτικής οδοποιίας το οποίο βρίσκεται στην… χειρότερή του φάση και σαφώς τα δύο – τρία σημεία της κοινότητας όπου έχουν μετατραπεί σε… “σκουπιδότοπους που παραμένουν” τότε μιλάμε για έναν τόπο σαφώς… ιδιαίτερο!
Λίγα λόγια για την κοινότητα
Είναι ένα χωριό 300 κατοίκων στην άκρη της κοιλάδας του ποταμού Μεγανίτη. Βρίσκεται σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από την ακτή και σε υψόμετρο 70 περίπου μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Λέγεται ότι πήρε το όνομά του τιμής ένεκεν, από τον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Α’ ο οποίος έζησε τον 4ο αιώνα και ίδρυσε την Ιερή πόλη της Κωνσταντινούπολης. Το έδαφος είναι επίπεδο και αρκετά εύφορο, ενώ υπάρχουν καλλιέργειες ελιών, πορτοκαλιών, λεμονιών και σταφίδας και οι περισσότεροι κάτοικοι ασχολούνται με την αγροτική ζωή. Η πλατεία, βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και ο κύριος ναός, είναι ο Ιερός Ναός Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης. Η ¨θερινή¨ εκκλησία λογίζεται πως είναι ο Άγιος Νεκτάριος. Άλλες μικρότερες εκκλησίες είναι ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Αθανάσιος, οι Άγιοι Θεόδωροι, ο Άγιος Δημήτριος που βρίσκεται στο νεκροταφείο του χωριού και το γραφικό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Ο Άγιος Κωνσταντίνος διαθέτει επίσης και κοινοτικό κατάστημα – κτίριο που περιέχει εκτός από βιβλιοθήκη, αίθουσες συσκέψεων, αγροτικό ιατρείο και εκλογικό κέντρο.
Τα σκουπίδια εντός του χωριού και η… όμορφη εικόνα του
Η αποκομιδή των απορριμμάτων γίνεται με τακτικότητα και με σωστό τρόπο. Η “δουλειά” που έχει γίνει, ειδικά τον τελευταίο χρόνο στην κοινότητα είναι μεγάλη και ουσιαστική, το δε ενδιαφέρον και του κοινοτικού προέδρου προσωπικά για ένα καθαρό χωριό, αλλά και του αρμόδιου αντιδημάρχου σε επέκταση, φέρνουν τα επιθυμητά και ευχάριστα αποτελέσματα. Σε όλη την έκταση του χωριού έχει εφαρμοστεί η ανακύκλωση των σκουπιδιών, η οποία μπόρεσε να αποδώσει από τις πρώτες κιόλας ημέρες που εγκαταστάθηκε. Η δημιουργία της “πράσινης γωνιάς” έχει ήδη διαφημιστεί αρκετά και αποδίδει τα μέγιστα, φέρνοντας θετικά αποτελέσματα κατά 50% επιπλέον στη γενική εικόνα. Οι δύο οργανικοί κάδοι ανακύκλωσης αδειάζουν δύο φορές την εβδομάδα και ο ειδικός “κώδωνας” για γυαλιά, που δίνει ένα ακόμα πλεονέκτημα στις επιλογές των απορριμμάτων.
Τα σκουπίδια εκτός του χωριού και η… κακή εικόνα του
Την πολύ καλή εικόνα της περιοχής όσον αφορά τα απορρίμματα, την αμαυρώνουν δύο συγκεκριμένα τμήματα γης και η… είσοδος του χωριού. Πιο συγκεκριμένα, αφενός το πρόβλημα που εντοπίζεται στον ποταμό Μεγανίτη σε κάποιο σημείο, είναι πως έχει γίνει ουσιαστικά μια… “χωματερή” και αφετέρου, ένα δεύτερο σημείο σε κοντινό λαγκάδι στην περιοχή πολύ κοντά στην άκρη του χωριού, όπου αφήνονται πάσης φύσεως βαριά αντικείμενα (στρώματά, παλιά πλυντήρια, τεράστια κλαδιά, καναπέδες κλπ). Η προσπάθεια που γίνεται να “σαρωθούν” τα σημεία, φέρνουν μεν ένα πολύ μικρό αποτέλεσμα… όμως το ζήτημα παραμένει, διότι τα δύο εν λόγω σημεία είναι και ανήκουν στην Περιφέρεια, η οποία έχει εγγυηθεί ότι θα δώσει σύντομα λύση, δίχως να το έχει πράξει. Τα αιτήματα για τον καθαρισμό των συγκεκριμένων σημείων υποβλήθηκαν πριν 2 χρόνια και η υπόσχεση έχει δοθεί από τότε, δίχως όμως να έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα, από την Περιφέρεια. Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο στην είσοδο της κοινότητας: «Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν κάδοι στην είσοδο του χωριού μας, παρόλο που και εγώ προσωπικά κάνω ό,τι μπορώ να ελέγχω και επιμελούμαι του θέματος, τα σκουπίδια μαζεύονται και ξαναμαζεύονται. Οι Ρομά της περιοχής μας, δεν “ακούν” δυστυχώς και το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό. Τα πεταμένα καρπούζια και οι διάφορες συσκευασίες από την λαϊκή αγορά είναι όλα… έξω από τους κάδους, με αποτέλεσμα με το που μπαίνει κάποιος στο χωριό, να βλέπει ένα θέαμα που δεν αρμόζει ούτε στην αξία των κατοίκων της κοινότητας, ούτε βέβαια στην ποιότητα του χωριού που ούτως ή άλλως, έχει» είναι το σχόλιο του προέδρου της κοινότητας Αγίου Κωνσταντίνου Ανδρέα Κουνάβη, αναφερόμενος στο θέμα.
Το αγροτικό και το κύριο οδικό δίκτυο της κοινότητας
Στο εσωτερικό οδικό δίκτυο της κοινότητας υπάρχει ένα μικρό… ζήτημα, το οποίο εντοπίζεται στην επαρχιακή οδό και η οποία διέρχεται το χωριό και συνεχίζει στα υπόλοιπα (Λάκκα, Τούμπα κλπ) η επονομαζόμενη 26η επαρχιακή οδός. Πιο συγκεκριμένα, από του “Μπακαρέτσου” μέχρι και την πλατεία, χρειάζεται ένα επίστρωμα ασφάλτου. Λόγω διαφόρων έργων, πολυκαιρίας, ρίψη νερών και υγρασίας, κακοτεχνιών και φυσικών λόγων, ο δρόμος αυτός που ανήκει στην Περιφέρεια, χρειάζεται ασφαλτόστρωση σε όλο του το μήκος και πλάτος. Οι υποσχέσεις για έργο και αποκατάστασή του έχουν ήδη δοθεί, αναμένονται οι καίριες παρεμβάσεις και η ολοκλήρωση της υπόσχεσης των αρμόδιων της Περιφέρειας στους ντόπιους. Η αγροτική οδοποιία χρειάζεται καίριες παρεμβάσεις. Τα δυσπρόσιτα σημεία μπορεί να είναι ελάχιστα μεν, αλλά το 80% των μικρών δρόμων του δικτύου είναι σε σημείο που οι επεμβάσεις είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίες. Πολλοί κάτοικοι έχουν διαπιστώσει μάλιστα, ότι αν σε πολλά σημεία υπήρχε μια τσιμεντόστρωση, το συνολικό πρόβλημα θα είχε μειωθεί σημαντικά. Οι δύο εργολαβίες που είναι να διευθετηθούν από την περσινή χρονιά, μια τσιμεντόστρωση και μια ασφαλτόστρωση, καθυστερούν χαρακτηριστικά κυρίως λόγω προϋπολογισμού του δήμου και των γνωστών οικονομικών θεμάτων στα ταμεία της δημοτικής αρχής.
Ύδρευση: Η κατεστραμμένη μεγάλη γεώτρηση
Υπάρχουν τρεις διαφορετικές γεωτρήσεις για το πόσιμο νερό. Η μικρότερη από αυτές βγάζει 65 κυβικά, η μεσαία βγάζει κάτι παραπάνω από 90 κυβικά και η μεγαλύτερη 220 κυβικά εκατοστά νερού. Το ζήτημα και το μεγάλο “αγκάθι” είναι ότι οι… Ρομά της περιοχής κατέστρεψαν (!) την μεγαλύτερη γεώτρηση (αφαίρεσαν πλήρως τον ηλεκτρικό πίνακα και τις ηλεκτρονικές εγκαταστάσεις του, θέλοντας να πάρουν χαλκό, αντιστάσεις ρεύματος, καλώδια του δικτύου) με αποτέλεσμα αυτή να μην λειτουργεί πλέον και να δημιουργεί έλλειψη στο δίκτυο, τέτοιας εμβέλειας που να αναγκάζεται όλη η περιοχή να αρδεύει και να χρησιμοποιεί πόσιμο νερό με δύο μικρές γεωτρήσεις και μόνο. Ο νέος πίνακας που έχει παραγγείλει από το εξωτερικό η υπηρεσία της τεχνικής υπηρεσίας της ΔΕΥΑΑ, αναμένεται να έρθει ώστε να αποκατασταθεί η βλάβη. Το αποτέλεσμα είναι και τα δύο δίκτυα (άρδευση και ύδρευση) να λειτουργούν από αυτές τις δύο γεωτρήσεις και το πιο αξιόλογο να είναι ότι από αυτό το νερό “παίρνουν” και 3 ακόμα δεξαμενές που βρίσκονται έξω από το χωριό, σε κοντινή απόσταση και αγροικίες που υδρεύουν και αρδευτικό νερό με ειδικά ρολόγια.
Οι ζημιές από τις μειονότητες και το οικονομικό ¨κόστος¨ στην ευρύτερη περιοχή
Το τελευταίο διάστημα, οι Ρομά της κοινότητας, εκτός από την μόνιμη διάθεσή τους να απαξιώνουν κάθε κινητή ή ακίνητη περιουσία που υπάρχει στο χωριό, επιδίδονται με ιδιαίτερη επιτυχία σε… κλοπές, βανδαλισμούς και αναιτιολόγητες καταστροφές. Πολύ συχνά, καταστρέφουν καλωδιώσεις ή μικρές εμφανείς επιφάνειες με ηλεκτρολογικό υλικό και δυστυχώς, ενώ οι κλοπές που κατά καιρούς αναφέρονται από τους μόνιμους κατοίκους, συνοδεύονται και από… δολιοφθορές. Παρόλο που ο καταυλισμός των Ρομά στην θέση “Μπακαρέτσου” ανήκει στην διπλανή κοινότητα της Ροδοδάφνης, είναι καθημερινή η έλευση από το χωριό, καθώς και οι επισκέψεις ή οι κοινές δράσεις με τους ήδη εγκατεστημένους σε ιδιόκτητα κτίρια, Ρομά. «Δυστυχώς έχουμε κάνει τα πάντα, ό,τι περνούσε από το χέρι μας προκειμένου να ελεγχθεί το θέμα, αλλά δεν καταφέραμε κάτι ουσιαστικό. Η αστυνόμευση είναι περιορισμένη και σύμφωνα με τα λεγόμενα των ντόπιων, το περιπολικό της αστυνομίας… εμφανίζεται πολύ αραιά και αυτό συμβαίνει ανελλιπώς κάθε μέρα… Κάποιοι Ρομά, μάλιστα, διαθέτουν αυτοκίνητα δίχως πινακίδες ή ασφάλεια, προκαλούν και φωνάζουν, κάνουν ζημιές δίχως να σέβονται άλλες περιουσίες και είναι απρόσιτοι και ειρωνικοί. Μάλιστα πολλές φορές, αν κάποιος τους ζητήσει “έντονα” τον λόγο ή τους κατηγορήσει, γίνονται ως και επιθετικοί και κάνουν ζημιές ή βρίζουν. Πολλές ζημιές έχει και η κεντρική πλατεία του χωριού, όπου έχουν κλαπεί μέχρι και λαμπτήρες ή μικροαντικείμενα ηλεκτρολογικών υλικών. Αυτό το θέμα με τους Ρομά στην κοινότητά μας, είναι ένα πρόβλημα που θέλουμε και να ελέγχεται και να περιοριστεί όσο γίνεται. Είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε» σπεύδει να πει στo protionline.gr ο πρόεδρος της κοινότητας.
Μια κοινότητα με όλη την γη της πλήρως αρδεύσιμη (100%)
Η άρδευση γίνεται με τις ήδη υπάρχουσες γεωτρήσεις (της ύδρευσης) και με το νερό από το ποτάμι. Εντός του οικισμού, τα χωράφια και τα κτήματα των κατοίκων ποτίζονται κατά 80% με κλειστά, ομαδικά δίκτυα. Πρόκειται για παλαιά ιδιωτικά δίκτυα, που ρυθμίζουν την ροή του νερού και “στέλνουν” νερό σε επιλεγμένα σημεία, που έχουν καθορίσει από πριν οι ιδιοκτήτες των δεντροπερίβολων, εξοικονομώντας με αυτόν τον τρόπο και αρδεύσιμο νερό και χρόνο. Τα τιμολόγια για αυτό το δίκτυο λογίζονται και χρεώνονται ανά στρέμμα (20 ευρώ περίπου το χρόνο συν το 4,5% που χρεώνεται ως πάγιο) και αυτό αφορά τον κάθε ιδιοκτήτη, όχι για το κάθε κομμάτι γης. Η κοινότητα έχει εκμεταλλεύσιμη γη 100%, κάτι που σπανίως συναντάται σε χωριά και οικισμούς και αυτό είναι το πιο μεγάλο συν από κάθε άποψη. Τέλος, να σημειωθεί ότι κάποιοι κάτοικοι που “ανήκουν” στο αρδευτικό τιμολόγιο της ΔΕΥΑΑ (καταγραφή με τα κλασικά – “παραδοσιακά” ρολόγια) με μια μικρή διαφορά σε χρήματα, από τα υπόλοιπα.
«Υπάρχει στόχος, προοπτική και θέληση από την Δημοτική Αρχή»
Ο κ. Κουνάβης ο οποίος θεωρείται ήδη ένας από τους πιο έμπειρους και “παλαιούς” προέδρους της Αιγιάλειας, αφού είναι η 10η χρονιά του (8 επί παλαιότερων αρχών και 2 τα τρέχοντα έτη) ερωτώμενος από τo protionline.gr για το ποια είναι η εκτίμησή του για την Δημοτική Αρχή και αν κατά τη γνώμη του, έχει θετικό πρόσημο το έργο που παρουσιάζει έως τώρα, τονίζει: «Σε γενικές γραμμές δεν τα πηγαίνει άσχημα μέχρι στιγμής! Και ο δήμαρχος και οι αντιδήμαρχοι, είναι άνθρωποι που επιθυμούν να παράγουν έργο, να είναι αποτελεσματικοί.
Δεν ξέρω αν με την ολοκλήρωση της τετραετίας θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μια πλήρως επιτυχημένη αρχή, όμως μέχρι στιγμής, όλα δείχνουν πως είναι καλά τα πράγματα και ότι υπάρχει στόχος, προοπτική και θέληση. Αυτό που μου δίνει την δυνατότητα να πιστεύω ακόμα πιο πολύ σε αυτή την δημοτική αρχή και στα αποτελέσματα που θα φέρει, είναι ότι θα γίνει και η σύνδεση με τον κεντρικό αγωγό όμβριων υδάτων του βιολογικού, ο “Άγιος Κωνσταντίνος”. Εξάλλου είναι η… δέσμευση του ιδίου του δημάρχου προς το χωριό μας και το επόμενο βήμα του, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι να υλοποιήσει και να πετύχει εντός τετραετίας του, αυτό το έργο για τον τόπο μας».
