background img
banner
banner

Στο τέλος μένει κάτι, από λίγο φως !

-Του Ηλία Ασπρούκου Περιβαλλοντολόγου-

Μπορεί να φαίνεται στα μάτια και να ακούγεται στ’ αυτιά μας ποιητικός ο τίτλος αλλά δεν παύει να είναι άκρως ρεαλιστικός. Με αφορμή τον αιφνίδιο θάνατο της Φώφης Γεννηματά γράφω κάποιες σκέψεις όπως τις νοιώθω χωρίς φιλτράρισμα. Πολλοί είμαστε εκείνοι που ποτέ δεν ψηφίσαμε ΠΑΣΟΚ ή είχαμε ιδεολογικές αντιπαραθέσεις με τον χώρο αυτό. Όμως τα τελευταία χρόνια ξεκαθάρισε για τα καλά το πολιτικό τοπίο. Ειδικότερα μετά την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Η Φώφη λοιπόν μέσα στον Κυκεώνα των αλλαγών στάθηκε όρθια, παρά το γεγονός ότι το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ έχασε την δύναμη του, παρά τις όποιες αλλαγές στην ανθρωπογεωγραφία του, εκείνη εκεί ακλόνητη. Όρθια ανάμεσα σε πολιτικούς στροβίλους και συμπληγάδες εδραίωσε στη Βουλή το μετονομαζόμενο σε ΚΙΝΑΛ ΠΑΣΟΚ στην τρίτη θέση. Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά, όμως σημασία έχει ένα γνώρισμα της Φώφης που βάζει τα γυαλιά σε πολλούς πολιτικάντηδες που κάνουν αντιπολίτευση, μόνο και μόνο για να φανούν και να ακουστούν.

Αν λοιπόν άκουγε κανείς προσεχτικά τους λόγους της Φώφης Γεννηματά στη Βουλή θα παρατηρούσε πως εκτός από το γεγονός ότι στήριζε το κάθε νομοσχέδιο με επιχειρήματα, πάντα στο τέλος του λόγου της είχε και ένα δια ταύτα. Ελάχιστοι πολιτικοί το είχαν αυτό σαν γνώρισμα. Κάποιοι δεν προλάβαιναν να διαβάσουν καν τα νομοσχέδια , άλλοι έβαζαν το επιτελείο τους να τους πουν την περίληψη. Στην περίπτωση της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ μόνο αυτό δεν παρατηρούσε κανείς καθώς την άκουγε. Έβλεπε πως τα λεγόμενά της ήταν στοχευμένα και τεκμηριωμένα. Όχι λόγια του αέρα , αλλά επί πραγματικού εδάφους.

Στην τελευταία της ομιλία στη Βουλή όπου το ΚΙΝΑΛ ψήφισε την ελληνογαλλική συμφωνία και η ίδια υπεραμύνθηκε αυτής με τεκμηριωμένο λόγο, μίλησε για το πόσο επιτακτική ανάγκη είναι να υπάρξει εθνική ενότητα και κοινή συνεργασία των κομμάτων στα μείζονα ζητήματα. Λίγες μέρες μετά, φεύγοντας από τη ζωή κατάφερε να ενώσει στην Μητρόπολη Αθηνών όλο τον πολιτικό κόσμο της χώρας, όπου όλοι μιλούσαν για την παρακαταθήκη που άφησε. Δεν ήταν άλλη από την λέξη ενότητα.

Αν λοιπόν μένει κάτι από τον αγώνα της Φώφης Γεννηματά στην πολιτική ζωή του τόπου είναι η συνέπεια, λόγων έργων, είναι η γενναιότητα με την οποία αντιμετώπισε τον καρκίνο. Μα πάνω από όλα είναι το ζήτημα της εθνικής ενότητας και συνεννόησης. Οι καιροί αλλάξανε, οι διαχωριστικές γραμμές δεν ωφελούν κανέναν μάλλον κακό κάνουν και το κυριότερο η έλλειψη πολιτικής σκέψης και επιχειρημάτων οδηγούν στον λαϊκισμό. Μια νέα γυναίκα φεύγοντας από τη ζωή άφησε έναν θησαυρό επί γης. Καιρός το όραμα της να πάρει σάρκα και οστά για ένα καλύτερο αύριο, μακριά από το χθες και τις παρωπίδες.


Κατηγορίες Άρθρου
ΑΠΟΨΗ

Σχετικα αρθρα


ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Your email address will not be published. Required fields are marked *

protionline.gr