Γνωστή και ως “Η χρονιά χωρίς καλοκαίρι», το 1816 επηρέασε αρνητικά ολόκληρο τον κόσμο, από τον πιο φτωχό καλλιεργητή ρυζιού στην Κίνα μέχρι τους -μονίμως υπό τον φόβο της πείνας- κατοίκους της Ιρλανδίας. Το 1815, το όρος Ταμπόρα εξερράγη και οι συνέπειές του προκάλεσαν ξηρασίες, κατεστραμμένες καλλιέργειες και κυρίως, έναν ατελείωτο βαρύ χειμώνα.
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα άλλαξε τα καιρικά συστήματα, πυροδότησε νέες ασθένειες και αποσταθεροποίησε ολόκληρα καθεστώτα. Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τις ζωές τους, είτε απευθείας απ’ την έκρηξη είτε απ’ τη χολέρα που ακολούθησε είτε από μία σειρά παραγόντων, εντελώς απρόσμενων, τουλάχιστον στα δικά μας τα μάτια που δεν είμαστε επιστήμονες.
Δες τι ακριβώς συνέβη σε μία από τις χειρότερες χρονιές της παγκόσμιας ιστορίας:
ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΞΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ
Το όρος Ταμπόρα της Ινδονησίας εξερράγη το 1815, με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα την επόμενη χρονιά να αντιμετωπίσει ένα από τα πιο σημαντικά γεωλογικά γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας. Για μερικούς μάλιστα επιστήμονες, η έκρηξη του όρους Ταμπόρα θεωρείται δέκα φορές πιο ισχυρή ακόμη και από εκείνη του Κρακατόα, το 1883.
Ωστόσο, χρειάστηκε να περάσει λίγος καιρός έως ότου ο υπόλοιπος κόσμος να νιώσει τα αποτελέσματα της έκρηξης. Ήταν τα χρόνια που η Ευρώπη ταραζόταν από τους Ναπολεόντειους Πολέμους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχτιζαν ένα νέο έθνος και η δυναστεία των Τσινγκ στην Κίνα πάλευε για να κρατηθεί στον θρόνο της.
Καθώς όμως το τεράστιο νέφος τέφρας άρχισε να απλώνεται σε όλον τον κόσμο, η πίεση που άρχισε να ασκεί σε ολόκληρες κοινότητες δεν μπορούσε πια να περάσει απαρατήρητη.
Η ΕΚΡΗΞΗ ΚΟΣΤΙΣΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 80.000 ΖΩΕΣ ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ
Οι αναλυτές διαφωνούν για τον ακριβή αριθμό των ανθρώπων που χάθηκαν εξαιτίας της έκρηξης. Ωστόσο, ακόμη και οι πιο συντηρητικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι περίπου 10.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά την αρχική έκρηξη και ακόμη 70.000 τους επόμενους μήνες.
Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν η μεγαλύτερη ηφαιστειακή έκρηξη στη σύγχρονη ιστορία, η οποία έφτασε στην κλίμακα VEI (Δείκτης Ηφαιστειακής Εκρηκτικότητας) το 7, όταν το ανώτερο είναι το 8.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΕΠΕΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΡΕΙΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ
Αν και μια πτώση θερμοκρασίας των τριών βαθμών μπορεί να μην φαίνεται ιδιαίτερα έντονη, αυτή η αλλαγή του καιρού είχε εκτεταμένες συνέπειες τη χρονιά του 1816. Το σύννεφο τέφρας που δημιουργήθηκε από το ηφαίστειο έφτασε στη στρατόσφαιρα, αντανακλώντας το εισερχόμενο φως του ήλιου, ψύχοντας έτσι τη Γη.
Ο άνεμος με τη σειρά του διατάραξε τα μετεωρολογική ισορροπία, αυξάνοντας τις βροχοπτώσεις σε μεγάλο μέρος του βόρειου ημισφαιρίου.
ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟΥΣ ΛΙΜΟΥΣ ΠΑΤΑΤΑΣ
Ο πιο γνωστός ιρλανδικός λιμός της πατάτας σημειώθηκε μεταξύ 1845-1849. Ωστόσο, πολλές πρωτογενείς πηγές επιμένουν ότι μια σειρά από λιμούς πατάτας προηγήθηκα και χτύπησαν τη χώρα τον 18ο και τον 19ο αιώνα.
Πιστεύεται, λοιπόν, ότι η έκρηξη του όρους Ταμπόρα προκάλεσε μια ατελείωτη βροχή στην Ιρλανδία που κράτησε σχεδόν οκτώ εβδομάδες. Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι τοπικές καλλιέργειες να καταστραφούν και να ακολουθήσει ένας λιμός, ο οποίος με τη σειρά του οδήγησε σε επιδημία τύφου από το 1816 έως το 1819. Υπολογίζεται ότι σε εκείνο το διάστημα σχεδόν 100.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΧΟΛΕΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΓΓΑΛΗ
Η έκρηξη του ηφαιστείου οδήγησε σε ένα νέο στέλεχος χολέρας, ιδιαίτερα ανθεκτικό. Αυτή η “νέα χολέρα” είχε μεταλλαχθεί λόγω του καιρού που άλλαξε δραματικά στον Κόλπο της Βεγγάλης, αλλά και λόγω των χημικών αλλαγών στο έδαφος. Ο πληθυσμός δεν μπορούσε να καταπολεμήσει το μικρόβιο που στόχευε το ανοσοποιητικό σύστημα και η ασθένεια ταξίδεψε γρήγορα σε όλη την Ασία.
Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, ολόκληρος ο κόσμος ήρθε αντιμέτωπος τις επιπτώσεις της χολέρας. Στοίχισε τη ζωή σε εκατομμύρια.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΗΤΑΝ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΙΜΟ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΕΙΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ
Στο απόγειο της δύναμής του ο Ναπολέων Βοναπάρτης έδειχνε ασταμάτητος. Κέρδιζε τη μία μάχη μετά την άλλη και για ένα πολύ σύντομο διάστημα, κατόρθωσε να κυριαρχήσει στο μεγαλύτερο μέρος της ευρωπαϊκής ηπείρου. Κι όμως, η έκρηξη αυτού του ηφαιστείου έφερε πολλές περισσότερες αλλαγές ακόμα και από τη δράση του Βοναπάρτη.
Η έκρηξη προκάλεσε την κυκλοφορία τέφρας, βροχής και πολύ χαμηλών θερμοκρασιών στην Ευρώπη. Σχεδόν κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτές τις επιπτώσεις και οι αποθήκες τροφίμων αποδείχτηκαν πολύ φτωχά εφοδιασμένες.
Πολλά ευρωπαϊκά έθνη έπρεπε να βασιστούν στις αμερικανικές εισαγωγές για να αποφύγουν την πείνα, καθώς οι διαμάχες είχαν σχεδόν πάψει την γεωργική καλλιέργεια.
