ΟΜΑΔΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ‘21 ΣΤΟΝ ΛΟΦΟ ¨ΚΡΕΜΑΣΤΟ¨ ΣΤΟ ΔΙΑΚΟΠΤΟ ΣΚΟΡΠΩΝΤΑΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ
Μια μία ιδιαιτέρως συγκινητική δράση έλαβε χώρα την Κυριακή 22 Μαΐου, στην θέση ¨Παλαιό Καταφύγιο – Οχυρό¨ κοντά στο ναϊδιο του Άγιου Ιωάννη, στην περιοχή Κρεμαστός στο Διακοπτό. Ομάδα κατοίκων και συγκεκριμένα δέκα άτομα, φίλοι μεταξύ τους, κατάφεραν με την κίνησή τους αυτή, όχι μόνο να τιμήσουν ένδοξους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης, οι οποίοι έπεσαν μαχόμενοι εναντίον του τουρκικού ζυγού στο συγκεκριμένο σημείο, όχι μόνο να επισκευάσουν το γραφικό εγκαταλελειμμένο εκκλησάκι, αλλά και να οριοθετήσουν και τη διαδρομή με συγκεκριμένη σήμανση σε λιγότερο από επτά ώρες!
Εκεί που οι αγωνιστές οχυρώθηκαν για να γλιτώσουν…
Η συγκεκριμένη παρέα έχει δείξει και στο παρελθόν την ευαισθητοποίησή της, βασιζόμενη όχι μόνο για την ιστορικότητα του τόπου και την ¨βαριά κληρονομιά¨ των ηρώων, αλλά και την μεγάλη τους αγάπη για τον Άγιο Ιωάννη, το μικρό κατεστραμμένο εκκλησάκι που με ευλάβεια φροντίζουν κάθε χρόνο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που κάποια μέλη της ομάδας δρουν στην συγκεκριμένη διαδρομή και οργανώνουν μια τέτοια δράση. Και προηγούμενα χρόνια είχαν προβεί σε ανάλογες δραστηριότητες, απλά φέτος… είπαν να σηκώσουν και την ελληνική σημαία επιπλέον, δίδοντας ύψιστο φόρο τιμής με αυτόν τον τρόπο στους ντόπιους αγωνιστές που κατέληξαν εκεί, προκειμένου να οχυρωθούν και να κρυφτούν από τους μανιασμένους Οθωμανούς που τους κυνηγούσαν στις πλαγιές και τις ρεματιές της τοποθεσίας Κρεμαστός. Να σημειωθεί ότι, το Διακοπτό της τότε εποχής, δεν οριοθετείται με τις σημερινές του συντεταγμένες: Το τότε “Διακοπτό” ήταν ουσιαστικά το ¨τόξο¨ των περιοχών Βρόσθενα, Καλυβίτι, Κερνίτσα, Άνω Διακοπτό και Καθολικό.
Επισκεύασαν το εκκλησάκι – Με έντονο αρχαιολογικό ενδιαφέρον η περιοχή
Το συγκεκριμένο εκκλησάκι ήταν κατά τον προηγούμενο αιώνα ένα μοναστήρι, το οποίο λειτουργούσε για πολλές δεκαετίες ως ανδρική μόνη της περιοχής, ενώ πολλά χρόνια αργότερα, χαρακτηρίστηκε και ως αρχαιολογικός χώρος λόγω των διαφόρων ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν. Το ναΐδιο, υπολογίζεται ότι έχει ανεγερθεί την περίοδο των μεταβυζαντινών χρόνων και στην ευρύτερη περιοχή μπορεί κανείς να δει πολλές αρχαίους βράχους και τοιχία, ενώ η Αρχαιολογική Υπηρεσία Αχαΐας το συγκαταλέγει στην γενική Αρχαιολογική Έρευνα, βάσει των ευρημάτων. Η σημερινή μορφή του Αγίου Ιωάννη, δεν έχει λειτουργική χρήση και εκτός από την παρέα της εν λόγω δράσης, συντηρείται συνήθως από βοσκούς των όμορων περιοχών, καθώς και από εθελοντές που κατά καιρούς βρίσκονται στο σημείο και βοηθούν και οικονομικά και πολιτιστικά, για την ύπαρξή του. Επίσης να αναφερθεί ότι, το 1950 ο συγκεκριμένος ναός αναφέρεται σε βιβλίο της εποχής, αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ενώ δέκα χρόνια αργότερα έγιναν τροποποιήσεις λόγω αρχαιολογικής σκαπάνης.
Ποιοι αποτελούν την… τολμηρή παρέα
Την παράτολμη ομάδα για φέτος, αποτέλεσαν οι Ηλίας Παναγόπουλος, Γιάννης Κακκαβάς, Σπήλιος Μαυροειδής, Λεωνίδας Μαυρογιάννης, Πανωραία Μελισσιώτη, Χάρης Φερεούτης, Χρήστος Κακκαβάς, Παντελής Πριονάς, Γιώργος Δημόπουλος και Αντώνης Πολυδωρόπουλος, οι οποίοι σύμφωνα με τα λεγόμενά τους ήταν πάντα καλοί φίλοι, αλλά η συγκεκριμένη δραστηριότητα τους “δένει” ακόμα πιο πολύ. Η παρέα, έχει αποφασίσει να γίνεται κάθε έτος η ¨ανάβαση – βόλτα¨ στον χώρο, προκειμένου να πραγματοποιείται περιποίηση του μικρού ναού και να γίνεται η σήμανση των εξωτερικών χώρων. Η “μεγάλη στιγμή” όμως και αυτό που… ξεχώρισε για φέτος και διαφοροποίησε την ετήσια δραστηριότητα, ήταν η ανέγερση της σημαίας στο ψηλότερο σημείο του όρους, επικυρώνοντας το αίσθημα ευθύνης που τους αναλογεί, ως “απόγονοι” των ηρώων.
Τα Διακοφτιτοχώρια από το χθες στο… σήμερα
Σύμφωνα με την παράδοση, το συγκεκριμένο σημείο έγινε το καταφύγιο των κατοίκων των Διακοφτιτοχωριών εκείνης της εποχής. Αυτά τα χωριά ήταν τα Βρόσθενα, η Κερνίτσα, το Καθολικό, ο Πέρα Μαχαλάς, το Καλυβίτι και το Κάστρο. Στο πέρασμά του ο Ιμπραήμ Πασάς και ενώ ήταν καθ’ οδόν για το Μέγα Σπήλαιο, κυνήγησε και εγκλώβισε πολλούς μαχόμενους κατοίκους, οι οποίοι προκειμένου να γλιτώσουν την ζωή τους έκαναν “φυσικό οχυρό” το συγκεκριμένο λόφο, πετυχαίνοντας την πρόσκαιρη προστασία τους. Μάλιστα, είναι ορατό από ντρόουν ή αεροφωτογραφίες, ότι η θέση είναι γεωλογικά σαν φυσικό κάστρο με πολεμίστρες και αναχώματα, το οποίο ονομάζεται από τους ντόπιους και “ζωνάρι”. Πρόκειται για ένα… ¨πατάρι¨ 400 μέτρων με μεγάλη ιδιομορφία, στην άκρη ενός τεράστιου γκρεμού.
Οι παρεμβάσεις
Τέλος, να σημειωθεί ότι, η φετινή δράση περιελάμβανε και το βάψιμο των σταυρών του ναΐδιου, ενώ η σήμανση έγινε με τα χαρακτηριστικά “βελάκια καθοδήγησης” της ορειβατικής περιγραφής, έτσι ώστε να μπορεί οποιοσδήποτε… τολμηρός, να ακολουθήσει σωστά τον δρόμο για το εκκλησάκι ή το σημείο που θα ατενίζει πλέον αγέρωχη η ελληνική σημαία. Η όμορφη και αεικίνητη παρέα, έδωσε ραντεβού για την ερχόμενη άνοιξη, όπου δεν αποκλείεται η ομάδα να μεγαλώσει αριθμητικά, καθώς όλο και πιο πολλοί προτίθενται να εκδηλώνουν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν, στο εξής.
Και όπως ανέφερε στo protionline.gr ο εκπρόσωπος της συγκεκριμένης ομάδας Χάρης Φερεούτης, «…σηκώσαμε την Ελληνική Σημαία προς τιμήν των αγωνιστών του ‘21 που γεννήθηκαν στα Διακοφτιτοχώρια και που έπεσαν στην μάχη, προκειμένου να ελευθερωθεί η πατρίδα. Όχι μόνο θα συνεχίσουμε κάθε χρονιά την συγκεκριμένη δράση, αλλά σκοπεύουμε να κάνουμε και άλλες εθελοντικές εργασίες στην ευρύτερη περιοχή.
Και ο λόγος είναι ένας και μοναδικός: Γιατί αγαπάμε πάρα πολύ αυτόν τον τόπο. Είναι ο δικός μας τρόπος ζωής».
