Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΜΙΛΑ ΣΤO PROTIONLINE.GR ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ «ΣΑΝ ΤΑ ΤΡΕΛΑ ΠΟΥΛΙΑ» ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΟ «Γ. ΠΑΠΠΑΣ»
Η Ιωνία, η Μικρασία είναι εκεί. Κι εδώ είναι αυτοί που τη θυμούνται… και όλοι θα βρίσκονται την Κυριακή 7 Αυγούστου, στις 9.00μ.μ., στο υπαίθριο θέατρο «Γ. Παππάς», ώστε με το δικό τους τρόπο να αφηγηθούν το βίωμα της προσφυγιάς. Η εκδήλωση «Σαν τα τρελά πουλιά» που διοργανώνει ο Χορευτικός Όμιλος Αιγίου, δεν θα είναι μία απλή σύναξη με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Μετά από πολύμηνη προετοιμασία, οι διοργανωτές θα παρουσιάσουν το θέμα από πολλές και διαφορετικές πτυχές, πάντα όμως από το υψηλό αίσθημα ευθύνης και τη μεγάλη ευαισθησία με την οποία προσέγγισαν τους δικούς μας πρόσφυγες.
Με αφορμή την πολυαναμενόμενη εκδήλωση, μιλά σήμερα στo protionline.gr ο πρόεδρος του πολυπληθέστερου συλλόγου της Αιγιάλειας, του Χορευτικού Ομίλου Αιγίου. Ο Γιώργος Νικολόπουλος αναφέρει τις δυσκολίες και τους σκοπούς τους εγχειρήματος, μιλά για την έρευνα που προηγήθηκε, για το τι θα παρουσιαστεί στην εκδήλωση, ενώ τέλος αναφέρεται στην πολιτιστική ταυτότητα των προσφύγων που αποτέλεσε εφαλτήριο για τη ζωή τους στις νέες πατρίδες
Πώς ταυτίζεται ο Χορευτικός Όμιλος Αιγίου με τους πρόσφυγες του Αιγίου από το 1978 που ιδρύθηκε ως σήμερα;
Ο Χορευτικός Όμιλος Αιγίου είναι ιστορικό σωματείο μιας πόλης με έντονο το προσφυγικό στοιχείο. Στη μακρόχρονη διαδρομή μας έχουμε παρουσιάσει αφιερώματα στη Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Καππαδοκία, η ιματιοθήκη μας είναι εμπλουτισμένη με στολές της Μικράς Ασίας, το πρόγραμμα διδασκαλίας περιέχει μικρασιατικούς χορούς και φυσικά πολλά μέλη μας φέρουν μικρασιατική καταγωγή.
Γιατί αποφασίσατε να τιμήσετε τους πρόσφυγες του Αιγίου;
Τη χρονιά που χαρακτηρίστηκε έτος μικρασιατικής μνήμης και σε όλη τη χώρα διοργανώνονται σχετικές εκδηλώσεις, ο σύλλογός μας δε θα μπορούσε να λείψει από το μεγάλο γεγονός. Σκεφτήκαμε ότι κάθε τόπος μπορεί καταθέσει τη δική του μαρτυρία και έτσι να συμβάλει στη σύνθεση της μεγάλης εικόνας. Άρα, η απόφαση να τιμήσουμε τους πρόσφυγες του Αιγίου ήταν για εμάς όχι μόνο χρέος αλλά και πρόκληση για μια διαφορετική προσέγγιση του θέματος. Ο χορός θα ήταν η αφορμή και η προσφυγική ψυχή το κέντρο μιας εκδήλωσης μνήμης.
Είναι εύκολο να αφηγηθούμε εμείς σήμερα, είτε απόγονοι των προσφύγων (τρίτη γενιά) είτε όχι, το βίωμα της προσφυγιάς;
Αν λέγαμε ότι είναι εύκολο, θα αδικούσαμε την ίδια την προσφυγιά. Έχουμε όμως ακόμα κοντά μας τη δεύτερη γενιά που μπορεί να μαρτυρήσει έστω έμμεσα το προσφυγικό βίωμα αλλά και την τέταρτη γενιά που δεν μπορεί καν να το διανοηθεί. Η δική μας γενιά ας γίνει η γέφυρα ανάμεσά τους, ας εγείρει συζητήσεις και αφηγήσεις και ίσως γίνει αφορμή καταγραφής των τελευταίων σημαντικών μαρτυριών.
Δώστε μας το «στίγμα» της εκδήλωσης «Σαν τα τρελά πουλιά». Τι θα παρακολουθήσουμε στις 7 Αυγούστου στο υπαίθριο θέατρο «Γιώργος Παππάς»;
Ο κεντρικός άξονας είναι χορευτικός και αποτελείται από 4 χορευτικές σουίτες από Προποντίδα, Κωνσταντινούπολη, Ερυθραία, Σμύρνη. Χορεύουν χορευτές όλων των ηλικιών ενώ συμμετέχουν εκλεκτοί μουσικοί. Το νέο στοιχείο που έχουμε να εισφέρουμε ύστερα από έρευνα, συνεργασίες και πολλή δουλειά είναι όλο το υπόλοιπο που -ζωντανό ή πολυμεσικό- στοχεύει να εγείρει μνήμες και συναίσθημα και είναι μέρος της βιωματικής προσέγγισης όσων παραστούν.
Η «καρδιά» της προσφυγιάς στο Αίγιο χτυπά ακόμη στον Συνοικισμό Νικ. Πλαστήρα. Ποια είναι η στήριξη και η συμβολή των ανθρώπων του Συνοικισμού στην εκδήλωση της 7ης Αυγούστου;
Η μέγιστη που θα μπορούσαμε να περιμένουμε. Εδώ και μήνες κάνουμε επαφές με τα σχολεία του Συνοικισμού (5ο Δημοτικό και 3ο Γυμνάσιο), την ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και Θεοπρομήτορος Άννης και τα προσφυγικά σωματεία Προποντίς και Α.Ε.Α. και ειλικρινά τους ευχαριστούμε από καρδιάς γιατί χωρίς δεύτερη σκέψη, μας άνοιξαν τις πόρτες και τις ψυχές τους και για αυτό έχουμε μεγάλη ευθύνη να σταθούμε άξιοι της εμπιστοσύνης τους.
Οι εκδηλώσεις Μικρασιατικής Μνήμης, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, είναι πολλές, είτε σε τοπικό επίπεδο είτε σε πανελλαδικό. Πόσο δύσκολο ήταν να προετοιμάσετε τη δική σας εκδήλωση ώστε να μη συμπέσετε με ό,τι μέχρι σήμερα έχει παρουσιαστεί;
Όπως κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, έτσι και κάθε εκδήλωση μπορεί να έχει τη δική της προσωπικότητα. Δε δουλέψαμε πατώντας σε πρότυπα αλλά δημιουργήσαμε δικές μας παραγωγές που προκύπτουν από το υψηλό αίσθημα ευθύνης και τη μεγάλη ευαισθησία με την οποία προσεγγίσαμε το θέμα των δικών μας προσφύγων. Ελάτε να μοιραστούμε αυτή την εμπειρία και θα το διαπιστώσετε.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των παραδοσιακών χορών της Μικράς Ασίας που παραμένουν και σήμερα στους χορούς μας;
Σήμερα γίνεται αναβίωση των παραδοσιακών χορών που αντανακλούν μια άλλη εποχή, μια άλλη κοινωνία, μια άλλη ιστορική στιγμή σε έναν άλλο τόπο με άλλες επιρροές. Τα τραγούδια μιλούν για χαρές και για λύπες, για έρωτες και συμφορές. Οι χοροί θέλουν τους άνδρες δυνατούς και τις γυναίκες σεμνές. Ο αυτοσχεδιασμός στα ζεϊμπέκικα και τους καρσιλαμάδες αλλά και το χρώμα της Ανατολής είναι χαρακτηριστικά στοιχεία. Όλα αυτά συνθέτουν την πολιτιστική ταυτότητα των προσφύγων που αποτέλεσε εφαλτήριο για τη νέα ζωή στις νέες πατρίδες.
Ο Σύλλογος σηκώνει… το βάρος μιας τόσο σημαντικής εκδήλωσης και παρόλα αυτά, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Πού αποσκοπεί αυτή η κίνηση;
Μέσα από την εκδήλωση θέλουμε να αποδώσουμε τιμή και ευγνωμοσύνη στους πρόσφυγες του Αιγίου και να μοιραστούμε με όλους -στο βαθμό που καθένας μπορεί- το προσφυγικό βίωμα. Η ιστορία των προσφύγων είναι κομμάτι της ιστορίας μας, άρα το χρέος είναι δικό μας. Δεν κάναμε τίποτε πέρα από το αυτονόητο.
