-ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, Δικηγόρου – Ειδ. Γραμματέα Ιστορικής Εταιρείας Αιγιαλείας-
Ήθελα και στο προηγούμενο άρθρο μου (Σμύρνη και Πόλη) να τα μνημονεύσω: Για τα Σεπτεμβριανά (6-7 Σεπτεμβρίου 1955) ο λόγος.
Καλύτερα όμως …σήμερα, γιατί θ’ αναφερθούν αναλυτικά στοιχεία του πογκρόμ και της καταστροφής. Δεν ξέρω πόσο, φίλοι αναγνώστες, έχετε ήδη καταλάβει, αλλά ο διωγμός των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης είναι το θέμα! Μετά από μία προβοκάτσια, τοποθέτηση βόμβας από μουσουλμανικά χέρια όπως αποδείχθηκε αργότερα, στο τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης, το οποίο στεγαζόταν στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ. Αλλά κι αυτό ήταν η αφορμή, η βασική αιτία ήταν ο απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων που είχε αρχίσει τον Απρίλιο εκείνου του έτους και η …πολιτική της Τουρκίας απέναντι στις μειονότητες.
Το απόγευμα, λοιπόν, της 6ης Σεπτεμβρίου 1955 ξεκίνησαν οι επιθέσεις σε Έλληνες και σε οτιδήποτε ελληνικό από «αγανακτισμένους» Τούρκους πολίτες, πολλοί από τους οποίους είχαν μεταφερθεί από την ενδοχώρα!
Χτύπησαν με λοστούς, σκεπάρνια, σφυρά και άλλα καταστροφικά όργανα με μίσος, με λύσσα!
Κάποιοι Έλληνες με την βοήθεια κάποιων φιλήσυχων Τούρκων θυρωρών αναγκάσθηκαν στο …τέλος να βάλουν τούρκικες σημαίες για να μην τους σκοτώσουν οι …αφιονισμένοι Τούρκοι.
Όμως, ιδού τα αποτελέσματα της οργανωμένης από τον τουρκικό παρα-κράτος επίθεσης, σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές: Δολοφονία 30 Ελλήνων, πολλοί –ίσως και 2.000 (!!!) – βιασμοί, ακόμα και ανδρών, ολοσχερής καταστροφή πάνω από 1.000 σπιτιών και εκτεταμένες ζημιές σε άλλα 2.500 χιλιάδες όπου έμεναν ελληνικές οικογένειες. Επίσης σύληση 73 (!) εκκλησιών και πολλών τάφων (!). Λεηλασία 4.348 (!!!) καταστημάτων, 11 κλινικών, 27 φαρμακείων, 26 σχολείων, 3 εφημερίδων, 21 εργοστασίων, 110 εστιατορίων και ζαχαροπλαστείων, αποκλειστικά –σχεδόν- ελληνικών συμφερόντων.
Φανταστείτε την μεγάλη ακμή και οικονομική άνθηση των Ελλήνων της Πόλης και μόνον αυτά τα στοιχεία τα αποδεικνύουν περίτρανα ότι η Κωνσταντινούπολη …παρέμεινε «βαθιά» ελληνική, γι’ αυτό και οι Τουρκαλάδες βάλθηκαν να ξεριζώσουν ό,τι ελληνικό. Οι καταστροφές, κράτησαν και την επόμενη μέρα, 7 Σεπτεμβρίου 1955. Και ο διωγμός, ο ξεριζωμός των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης ….ολοκληρώθηκε εννέα χρόνια αργότερα, το 1964, με συνέπεια σήμερα ο ελληνικός μειονοτικός πληθυσμός να είναι ελάχιστες χιλιάδες (καλύτερα να μην αναφέρω τον ακριβή αριθμό)… Αυτά, για να θυμόμαστε οι πιο παλιοί –αν και εμείς, σε μεγάλη ηλικία τα μάθαμε αυτά, δεν διδάσκονταν όταν πηγαίναμε δημοτικό και Γυμνάσιο-Λύκειο, ήσαν …πρόσφατα- και για να …μαθαίνουν οι πιο νέοι.
Κι αυτές τις τραγικές μέρες της επετείου των «Σεπτεμβριανών» του 1955, ο Ερντογάν μας απειλεί λέγοντας «θα …έρθουμε ένα βράδυ ξαφνικά στην Ελλάδα»…
Για τολμήστε! «Έχουν γνώσιν οι φύλακες»…
