Ως σημείο αναφοράς για κάθε αγώνα, ακόμη και σήμερα, χαρακτηρίζει την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η Οργάνωση Μελών ΣΥΡΙΖΑ- ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Αιγιαλείας. Σε ανακοίνωσή της, με αφορμή τη σημερινή επέτειο, κρίνει αναγκαία τη διατήρηση αυτών των μνήμων ενάντια στη διαστρέβλωση.
Συγκεκριμένα, τονίζει: ΄΄Πάνε σχεδόν πενήντα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και όμως τα μηνύματα του αγώνα των φοιτητών ενάντια στην καταστροφική για τη χώρα μας δικτατορία, παραμένουν έως και σήμερα, φάρος για κάθε κοινωνικό αγώνα.
Με πίστη και τόλμη, με αυταπάρνηση και ηρωισμό, με θάρρος και ενότητα ο αγώνας τους αποτέλεσε και αποτελεί μέχρι και σήμερα σημείο αναφοράς για κάθε αγώνα του λαού απέναντι στην καταπίεση, στην αυθαιρεσία και στην απολυταρχία απ΄ όπου και αν προέρχονται. Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Δικαιοσύνη, αυτά ήταν τα συνθήματα που βροντοφώναζαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου τότε, τα ΄΄Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησιές χωρίς στασίδια/Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη θλίψη των αντρείων… ΄΄ όπως έγραφε και ο μεγάλος ποιητής μας Γιάννης Ρίτσος. Και πραγματικά αν και οι έννοιες αυτές φαντάζουν αυτονόητες σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία, αντιλαμβανόμαστε όλοι πώς δεν είναι. Αντιθέτως, χρειάζεται συνεχής αγώνας για να μπολιάσουν γέρα οι θεμελιώδεις αυτές έννοιες ώστε να μην μπορεί κανείς να τις ξεριζώσει΄΄.
Και προσθέτει: ΄΄Έχοντας λοιπόν ως βάση τις ιστορικές μας μνήμες από τους μεγάλους αγώνες και διεκδικήσεις του λάου μας, μια από τις οποίες ήταν και η εξέγερση του Πολυτεχνείου, πρέπει πρωτίστως να παλέψουμε και να διαφυλάξουμε αυτές τις μνήμες ζωντανές κόντρα στους διάφορους αναθεωρητές της ιστορίας μας, οι οποίοι τα τελευταία ειδικά χρόνια και δη όσο έχει να κάνει με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, έχουν αποδυθεί σε ένα λυσσαλέο αγώνα προκειμένου να εξαλείψουν την ιστορική της σημασία.
Ειδικά σήμερα που οι ειδήσεις κατευθύνονται από τους λίγους, παρασύροντας τους πολλούς, διαστρεβλώνοντας πολλές φορές την πραγματικότητα.
Σήμερα, που τα προβλήματα της καθημερινότητας εξαιτίας της ηθελημένης εξαθλίωσης του λάου, απορροφούν όλη μας την ενέργεια, αφού ο αγώνας της καθημερινότητας έχει μετεξελιχθεί σε αγώνα επιβίωσής. Σήμερα, που η δικαιοσύνη περνά, ενδεχομένως, μια από τις βαθύτερες κρίσεις της. Σήμερα, που κάποιοι κρυφακούγοντας θέλουν να βρίσκονται ένα βήμα μπροστά προκειμένου να παραμείνουν γαντζωμένοι, με το όποιο κόστος για το λαό μας, στην εξουσία.
Σήμερα λοιπόν, που τα συνθήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, παραμένουν πιο επίκαιρα παρά ποτέ, πρέπει να τιμούμε τη μνήμη των συλλογικών αγώνων όπως ήταν και η εξέγερση του Πολυτεχνείου, γιατί ο αγώνας των φοιτητών τότε, είναι αυτός που πρέπει να μας δείχνει το δρόμο, το δύσκολο όπως αποδεικνύεται δρόμο, για ένα κράτος πιο δημοκρατικό, πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο΄΄.
