background img
banner
banner

Ο Πελέ που δεν υπάρχει πια και ο τελικός του 1970!

ΜΑΚΡΙΝΟΣ …ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

-ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, Δικηγόρου Αιγίου-

Ήταν το μακρινό 1970, τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου: Σ’ ένα συγγενικό σαλόνι μπροστά στην (έγχρωμη!) τηλεόραση πέντε άνθρωποι είχαν πάρει θέση στις πολυθρόνες με έκδηλη χαρά για να δουν τον μεγάλο τελικό ανάμεσα στην Ιταλία και την Βραζιλία του μέγιστου ΠΕΛΕ (παρακαλώ, κύριε …διορθωτά διατηρήστε τα κεφαλαία στο όνομα).

Ανάλογες σκηνές σε πολλά σπίτια, αφού δεν είχαν οι πάντες τότε τηλεόραση. Γενικά …όλος ο πλανήτης παρακολουθούσε, για να δει κυρίως την σπουδαία παρέα του Πελέ! Ο θείος Γιώργος πρότεινε λόγω Ευρώπης και γειτονίας να …υποστηρίξουμε τους Ιταλούς, όμως ο μικρός Γιαννάκης είχε …επιφύλαξη. Η παρέα μοιράσθηκε, ο Πανούλης, Ιταλία νομίζω και ο κύριος Ηλίας, Βραζιλία. Δεν θυμάμαι για τον Χαράλαμπο…

Τότε είδα, ως παιδί του Δημοτικού, για πρώτη φορά τον Πελέ!!!

Τον θεό του ποδοσφαίρου μέχρι τότε μόνον ακουστά τον …είχαμε τα παιδιά. Βέβαια την μορφή του κάποιοι την ξέραμε από τις αθλητικές εφημερίδες.
Αλλά άλλο να τον βλέπεις να ντριπλάρει, να σουτάρει και να σκοράρει στο γήπεδο σαν βιρτουόζος μαύρος …χορευτής. Γιατί τους αντιπάλους τους χόρευε, τους «ζάλιζε», κανένας δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Αν κάποιος το κατάφερνε, ήταν …είδηση!

Ο φόβος και ο τρόμος των τερματοφυλάκων ήταν συνώνυμος με το όνομα «Πελέ», ήδη είχε την φήμη του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή παγκοσμίως (κάποιοι …μεγαλύτεροι έλεγαν για τον άλλο Βραζιλιάνο, μεγαλύτερό του αρκετά, τον Γκαρίντσα, αλλά το 1970 δεν έπαιζε πια).

Η Βραζιλία, λοιπόν, σ’ εκείνο το παιχνίδι έκανε την Ιταλία να μοιάζει με μικρή ομάδα! Είχε παιχταράδες η νοτιοαμερικάνικη ομάδα, αλλά ο ηγέτης της (κι ας μην ήταν αρχηγός), ο καλύτερος όλων ήταν ο Πελέ. 4-1, νίκη μεγάλη της Βραζιλίας και σπουδαίο ποδόσφαιρο, …μπαλάρα.

Ποδόσφαιρο με τέχνη και τεχνικές της εποχής εκείνης που κυριαρχούσε το θέαμα και όχι το «βιομηχανοποιημένο» παιχνίδι, όπως σήμερα. Το ποδόσφαιρο αυτό το υπέροχο, που το …νοσταλγούμε πολλοί καμία φορά, το ενσάρκωνε ο Πελέ, ο μάγος που ….μιλούσε στην μπάλα και κατευθείαν στις καρδιές των φιλάθλων σ’ όλο τον κόσμο!
Όταν, λοιπόν, σ’ αυτόν τον τελικό του 1970 σκόραρε ο Πελέ ο (αείμνηστος πια) φίλος του θείου μου, Ηλίας Κ. …γύρισε από την πολυθρόνα του προς εμένα που ήμουν …φιλοβραζιλιάνος φωνάζοντας: «…Πε-λέ, …Πε-λέ, …Πελέ»!

Και σήμερα αναφωνώ κι εγώ: «Πελέ-Πελέ», μέγιστε θεέ του ποδοσφαίρου, σ’ ευχαριστούμε!
Καλό σου ταξίδι…

Υ.Γ. Ο φίλος ο Κώστας …συμπληρώνει: «Μαραντόνα, Μέσι και Ροναλντίνιο, δεν φτάνουν τον Πελέ, τρία παγκόσμια κύπελλα αυτός, ενώ από ένα μόνο αυτοί….


Διαβάστε περισσότερα:
·
Κατηγορίες Άρθρου
ΑΘΛΗΤΙΚΑ · ΑΠΟΨΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Your email address will not be published. Required fields are marked *

protionline.gr