ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ «ΚΡΟΥΟΥΝ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ» ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΗ ΑΛΙΕΙΑ
Τον κίνδυνο κατάρρευσης του ιχθυοαποθέματος και του οικοσυστήματος του Κορινθιακού Κόλπου, επισημαίνουν τέσσερις συλλογικοί φορείς, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να προστατευτεί ο τύποις χαρακτηρισμένος ως περιοχή NATURA 2000, Κορινθιακός. Κρούουν δε τον κώδωνα του κινδύνου για το τι θα συμβεί αν επιτραπεί η μέση αλιεία κοντά στις ακτές, όπως ζητούν οι εκπρόσωποί της.
Η παρέμβαση γίνεται από το Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων ΠΑΝΔΟΙΚΟ, την Ένωση Προστασίας Φυσικού και Πολιτιστικού Περιβάλλοντος Κορινθιακού – Πατραϊκού Κόλπου «Ο Νηρέας», τον Σύλλογο Αλιέων Καλύμνου και την Ομοσπονδία Οικολογικών Οργανώσεων Κορινθιακού Κόλπου «Η Αλκυών».
Περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί, σημειώνουν: ΄΄Η θάλασσά μας, ο κλειστός και εύθραυστος Κορινθιακός Κόλπος, εν μέσω πάρα πολλών πιέσεων από ανθρωπογενείς παράγοντες όπως βαριές βιομηχανικές εγκαταστάσεις, βιολογικοί καθαρισμοί, απορροές, εκ ποταμών και χειμάρρων, αστικών, βιομηχανικών λυμάτων, φυτοφαρμάκων, αδρανών υλικών, ελαιοτριβείων και καθημερινής αλιευτικής πίεσης από βαριά συρόμενα εργαλεία, ζητά κατεπειγόντως να πάρει μία βαθιά «ανάσα ζωής». Προστατευόμενος πλέον μόνο στα χαρτιά, αν και χαρακτηρισμένος από την πολιτεία ως περιοχή που εντάσσεται στο δίκτυο NATURA 2000, εξελίσσεται να χαίρει πλήρους αδιαφορίας από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, τον ΟΦΥΠΕΚΑ και όλους τους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς των 4 Περιφερειών και των Δήμων του΄΄.
Εξηγώντας γιατί ζητούν κάποιοι να ψαρεύουν ακόμη πιο κοντά στις ακτές, επισημαίνουν: ΄΄Διότι δεν βρίσκουν πλέον ψάρια στα ανοιχτά, εκεί που υπήρχαν πριν. Γιατί δεν βρίσκουν ψάρια εκεί που ψάρευαν μέχρι χθες; Διότι λιγόστεψαν τα ψάρια. Οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της μέσης αλιείας επιβεβαιώνουν το πρόβλημα όποτε ερωτηθούν. Διότι ψάρεψαν για χρόνια πολύ περισσότερα ψάρια από όσα αναπαράγονταν κάθε χρόνο. Επιπόλαια, ανεύθυνα ή και άπληστα, σήμερα δεν έχει σημασία. Μαζί με όλες τις άλλες πιέσεις από ρύπανση κ.λπ., τα αποθέματα των ψαριών μίκρυναν πάρα πολύ΄΄. Επίσης, σχετικά με το τι θα γίνει αν επιτραπεί η μέση αλιεία πιο κοντά στις ακτές, τονίζουν: ΄΄Με καταγεγραμμένη και αναμφισβήτητη την μέχρι σήμερα κυρίαρχη αλιευτική νοοτροπία, πολύ σύντομα, με όλο και πιο σύγχρονα και δυνατά αλιευτικά εργαλεία, με μικρότερη δυνατότητα ελιγμών διαφυγής των ψαριών λόγω εγγύτητας στις ακτές, το ήδη μικρό ιχθυοαποθέμα θα στριμωχτεί θα αλιευτεί και τελικά δεν θα μείνει τίποτα!΄΄.
Οι πέντε προτάσεις που καταθέτουν
Τέλος, αφού επισημαίνουν ότι ΄΄οι αλιείς πρωτίστως, οι υπουργοί και οι κυβερνήσεις έχουν την απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη να προστατεύουν λογικές αρχές όπως «Θάλασσα γεμάτη ψάρια για όλους» και τον μεγάλο πλούτο που μπορεί να προσφέρει ακόμη και στους προαναφερόμενους αλιείς΄΄, καταθέτουν τις εξής προτάσεις:
1) Στην κλειστή θάλασσά του Κορινθιακού κόλπου, σε αυτή τη μοναδική θαλάσσια περιοχή διεθνούς περιβαλλοντικής σημασίας η οποία ενταγμένη στο σύνολό της στο δίκτυο NATURA 2000 είναι επείγον όσο ποτέ να ληφθούν μέτρα αειφόρου διαχείρισης των αλιευτικών δραστηριοτήτων από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στα πρότυπα των ήδη πολύ επιτυχημένων Διαχειριστικών σχεδίων άλλων περιοχών της Ευρώπης και όχι μόνο. Αυτό μπορεί να αποτελέσει άμεση εφαρμογή του άρθρου 8 της Νέας Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της Ε.Ε.
2)Ένταξη του συνόλου της περιοχής του Κορινθιακού Κόλπου στις περιοχές που θα προστατευθούν στο πλαίσιο του στόχου 30*30 – αποτελεσματική προστασία του 30% της θαλάσσιας έκτασης της Ελλάδας έως το 2030.
3)Πιλοτική απαγόρευση Μέσης Αλιείας για μία διετία κατ’ ελάχιστο προκειμένου τα ιχθυοαποθέματα της να επανέλθουν σε καλύτερα επίπεδα. 3)Τα ερευνητικά κέντρα, τα πανεπιστήμια και το ΕΛΚΕΘΕ να καταρτίσουν στο αντίστοιχο διάστημα σοβαρής και μη αμφισβητήσιμης μεθοδολογία καταγραφής των ειδών που αλιεύονται από την μέση Αλιεία και να παρατηρηθεί στο διάστημα αυτό της απαγόρευσης πως αυτά τα είδη θα ανταποκριθούν στην μείωση της αλιευτικής δραστηριότητας.
4)Για το κλάδο της Μέσης Αλιείας αυτή την χρονική περίοδο να δοθούν οικονομικά αντισταθμιστικά μέτρα για να καλυφθούν οι ετήσιες απώλειες.
5)Είναι σίγουρο πως τα αποτελέσματα της μη αλίευσης θα είναι πολύ σύντομα ορατά, τόσο για το οικοσύστημα όσο τελικά και για την οικονομία, που θα αποτελέσουν το πρώτο βήμα για τον καθορισμό κι άλλων παρόμοιων διαχειριστικών αλιευτικών προγραμμάτων σε όλη τη χώρα όπου το πρόβλημα είναι στην βάση του το ίδιο.
