Η 202η επέτειος από την Επανάσταση του 1821 τιμήθηκε στο Αίγιο με τη δέουσα επισημότητα, το Σάββατο 25 Μαρτίου, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου, στις εορταστικές εκδηλώσεις. Κάτω από έναν μεγαλοπρεπή ανοιξιάτικο ήλιο, η γαλανόλευκη αλλά και η σημαία σύμβολο του Λόντου, κυμάτισαν ψηλά, σκορπίζοντας εθνική υπερηφάνεια, τροφοδοτώντας έμπνευση και δύναμη τις επόμενες γενιές.
Περί τις 10.15 αντιπροσωπείες σχολείων, προσκόπων, οδηγών, σ
Ιωάννης Μπαρδούτσος: ΄΄Όποιος θέλει να ζήσει πραγματικά ελεύθερος, πρέπει να γνωρίζει την ιστορία του΄΄
Στη συνέχεια εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας από τον εκπαιδευτικό, υποδιευθυντή του 2ου Γυμνασίου Αιγίου κ. Ιωάννη Μπαρδούτσο, ο οποίος αναφέρθηκε στα αιώνια διδάγματα της Ελληνικής Επανάστασης που παραμένουν διαχρονικά και τα οποία δεν είναι άλλα από την τόλμη, την αγάπη για την πατρίδα και την ομοψυχία.
Όπως μεταξύ άλλων, ανέφερε, ΄΄ο εθνικός ξεσηκωμός μάς χάρισε τη δυνατότητα να ζήσουμε ως ελεύθεροι άνθρωποι μέσα σε μία ελεύθερη πατρίδα. Οι πολεμιστές τής εποχής θυσίασαν κάθε προσωπικό συμφέρον για χάρη του κοινού συμφέροντος, θέτοντας μοναδικό σκοπό της ύπαρξής τους την απελευθέρωση της πατρίδας με ένα μόνο σύνθημα: Ελευθερία ή θάνατος. Είναι φυσικό οι εθνικές μνήμες να ατονούν με το πέρασμα του χρόνου ή να καλύπτονται από νέες πρόσφατες πήγες όμως αν κάποιος μελετήσει προσεκτικά την ιστορία, θα καταλάβει αμέσως την αγωνιστικότητα και τη δύναμή του Έθνους. Η Ελληνική Επανάσταση αποτελεί τη μοναδική πηγή ζωής, αισιοδοξίας και ελπίδας, τις οποίες δεν πρέπει να αφήσουμε ποτέ κανείς να τις διαβάλει ή να τις στερέψει. Αν ζει στην καρδιά μας θα αποκομίζουμε αυτοπεποίθηση για να πορευτούμε στο παρόν και το μέλλον. Ο ελληνισμός, ενώ ζούσε την μακρά περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, βρέθηκε υπό την κατοχή του πιο σκληρού και απάνθρωπου ζυγού με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και τα τραγικά γεγονότα εκείνης της εποχής. Οι Έλληνες όμως διαθέτουν υπερηφάνεια, ελεύθερο πνεύμα και χαρακτηρίζονται από ατομική και εθνική ανεξαρτησία. Υπήρξαν ταπεινώσεις, φυλακίσεις, προπηλακισμοί και βασανιστήρια. Ο θάνατος για τους Έλληνες, ήταν η καθημερινότητα του ραγιά. Και έτσι, πέρασαν 400 χρόνια στη σκλαβιά. Όμως ο λαός της Ελλάδας κράτησε ψηλά το εθνικό πνεύμα και δεν μπόρεσαν να υποτάξουν τη δύναμη της ψυχής του. Οι Έλληνες της εποχής δεν αφομοιώθηκαν με τους κατακτητές δεν έκαναν ένα με αυτούς τις παραδόσεις και τα ήθη τους. Δεν άφησαν ποτέ την ορθόδοξη χριστιανική τους πίστη και δεν εγκατέλειψαν τη γλώσσα τους και δεν σταμάτησαν να έχουν ποτέ την προσδοκία να αποκτήσουν και πάλι την ελευθερία τους, παρ’ όλες τις τρομερές απογοητεύσεις που έπαιρναν όταν δεν ευδοκιμούσε μία επαναστατική κίνηση ή δεν ήταν αποτελεσματικές οι ξένες βοήθειες από την Ευρώπη. Οι ξένοι δεν ασχολήθηκαν με την Ελλάδα άφηναν τους Τούρκους να κάνουν λεηλασίες, σφαγές αθώων και να θανατώνουν΄΄.
Στη συνέχεια τόνισε πως ΄΄ο αγώνας ήταν κοινός αγώνας ολόκληρου του Ελληνισμού. Δεν ήταν ενθουσιασμός μιας στιγμής που με τις πρώτες δυσκολίες θα έσβηνε, ήταν μία ώριμη και καθολική απόφαση όλου του Έθνους που φώναζε Ελευθερία ή θάνατος και συνέχισε: ΄΄ΟιΈλληνες απέδειξαν ότι στο μοίρασμα της ζυγαριάς επέλεξαν το δεύτερο ξέροντας ότι θα υπάρξει θάνατος, θα υπάρξει αφανισμός. Γι’ αυτό τον λόγο και η απόφασήτους θα χαρακτηρίζεται, θα θεωρείται και θα είναι πάντα ηρωική. Την απόφασή τους για την ηρωική τους στάση τη δικαιώνει η ίδια ιστορία. Εμείς σήμερα, πρέπει να σταθούμε ευγνώμονες απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, να βλέπουμε τα σφάλματα και να προλαβαίνουμε τα δικά μας λάθη, να απομακρυνόμαστε από την εθνική διχόνοια που τόσα δεινά γέννησε΄΄.
Επιπλέον, σε άλλο σημείο της ομιλίας του, επισήμανε: ΄΄Εμείς οι νεοέλληνες, τη σημερινή εποχή, αυτά πρέπει να σκεφτόμαστε και να μην προβάλουμε τις προσωπικές μας φιλοδοξίες και τοποθετήσεις, όταν διακυβεύεται η ακεραιότητα της πατρίδας. Δεν πρέπει να περιφρονήσουμε τη θυσία των ανθρώπων εκείνων και να σκεφτόμαστε συχνά τα λόγια του ήρωα Μακρυγιάννη “πατρίδα, να υπενθυμίζεις σε όλους τους Έλληνες ότι θυσιάστηκαν για σένα, έδωσαν το αίμα τους για να στυλωθείς άλλη μια φορά, να γίνει να γίνεις ξανά μία ελεύθερη πατρίδα”. Όσο και να το θέλουμε δεν είναι δυνατόν να εκτιμήσουμε σωστά όλες τις θυσίες που έγιναν, ούτε μπορούμε να συλλάβουμε το βάρος που είχαν ομαδικές αυτοθυσίες όπως στα Ψαρά, στην Αλαμάνα και στη Χίο, στο Μανιάκι και το Μεσολόγγι. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, εμείς που έχουμε όλα τα αγαθά της σύγχρονης ζωής, τον φόβο της θανάτωσης, τους αγώνες των πατέρων μας τις αγωνίες και τους πόνους της καθημερινότητας τον ιδρώτα και την πείνα,τα κατεστραμμένα οράματα το αίμα που χύθηκε για να ορθωθεί το Ιερό της Ελευθερίας. Μπορούμε όμως να σταθούμε με σεβασμό και ευλάβεια μπροστά σε όλο αυτό, να τιμήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, τη μνήμη των αγωνιστών και των Πατέρων μας. Πρέπει να ξέρουμε την ιστορία του τόπου να μελετούμε, να παίρνουμε διδάγματα και να κρίνουμε δίκαια και αμερόληπτα. Η νέα γενιά πρέπει να χαράξει τον δικό της δρόμο με στόχο την εθνική της ευθύνη. Όποιος θέλει να ζήσει πραγματικά ελεύθερος, πρέπει να γνωρίζει την ιστορία του, οφείλει να ξέρει από πού προέρχεται. Και ο Έλληνας, ξέρει από πού προέρχεται και ξέρει να ζει ανά τους αιώνες, πραγματικά ελεύθερος΄΄.
Κατάθεση στεφάνων στο μνημείο Ηρώων
Στη συνέχεια ξεκίνησε η κατάθεση των στεφάνων από τους δήμαρχο Αιγιαλείας Δημήτρη Καλογερόπουλο, βουλευτή Αχαΐας Άγγελο Τσιγκρή, αντιπεριφερειά
Ακολούθησε ενός λεπτού σιγή και η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.