«ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ» ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Η νέα ποιητική συλλογή του Αιγιώτη ποιητή Ευθύμιου Φαλτάκα, με αυτή την τόσο ιδιαίτερη και όμορφη γραφή, έφτασε στα χέρια μας, πλήρης συναισθημάτων, προτού ακόμη η Ελλάδα βυθιστεί στο πένθος. Ήταν μόλις λίγες ημέρες αφότου κυκλοφόρησε αυτό το έβδομο κατά σειρά βιβλίο του, από τις εκδόσεις φίλντισι, φέροντας τίτλο προφητικό…. «Δακρυόεν…».
Πόσες και πόσες φορές όμως θλιβερά γεγονότα δεν προκάλεσαν μαζικά δάκρυα, θλίψη και πόνο… 41 ποιήματα, γραμμένα την τελευταία εξαετία, το ένα πιο «εκκωφαντικό», πιο… δυνατό από το άλλο, έρχονται στον κατάπληκτο αναγνώστη, να ξεσκεπάσουν μνήμες, να κόψουν και να μοιράσουν συναισθήματα, να θυμίσουν απώλειες, κακουχίες, θυσίες αλλά και «ευθύνες» απέναντι «στους δρόμους του αύριο».
Ο ποιητής, πιο ολοκληρωμένος από ποτέ, κεντρίζει, μοιράζεται και ανάβει τη φλόγα της γραφής που πάντα σιγοκαίει μέσα σε όλους, ακόμη κι αν δεν το ξέρουν.
Το «Δακρυόεν», δεν αξίζει μόνο να βρίσκεται σε κάθε βιβλιοθήκη. Μπορεί να γίνει «λεξικό συναισθημάτων» και να καταφεύγει σε αυτό ο αναγνώστης μόνο και μόνο για να ανοίξει τα εσώψυχά του, στους στίχους του ποιητή.
Το protionline.gr επέλεξε για τους αναγνώστες της, το ποίημα «Συμφορά»
ΣΥΜΦΟΡΑ
Έφυγε ξαφνικά ο άγγελός μου
κι εγώ, μέσα στο μνήμα περπατώ,
τον τάφο του έχω για κρεβάτι,
από το χέρι τον κρατώ.
Έσβησε τόσο ξαφνικά το φως μου,
το αύριο, το τώρα τα μισώ,
έχω το χτες για προσκεφάλι
και προς τα πίσω όλο γυρνώ.
Και όπως χάνομαι μέσα στη ζάλη,
το χέρι μου τραβάνε τα μικρά,
δράκος ακίνητος οι ανάγκες,
δεν τις τρομάζει η συμφορά.
Τότε με δάκρυα πικρά στα μάτια,
πίσω με κλάματα ξαναγυρνώ,
ψάχνω και βρίσκω το κουράγιο,
μόνη σηκώνω τον σταυρό.
