-ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Σ. ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ-
Δεν μπορώ να μην γράψω δύο λόγια για τις …δύο «Παναγίες» μας, την Τρυπητή και την Εισοδίτισσα, που ήσαν «ξεσπιτωμένες» για πολλά χρόνια, η δεύτερη λόγω του σεισμού του 1995 και για λίγα η πρώτη λόγω (αναγκαίων, εν τέλει) αλλαγών!
Αγαπημένες πολύ εκκλησίες για μένα (αλλά πιστεύω για όλους τους Αιγιώτες), η Πολιούχος μας Παναγία Τρυπτή και το κομψοτέχνημα του Τσίλερ, ο ιστορικός –τρίτος ενοριακός- Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου.
Η μεν «Τρυπητή» ολοκληρώθηκε και προ ημερών παρεδόθη στην Ιερά Μητρόπολη μας, έτοιμη να επαναλειτουργήσει το Σάββατο του Λαζάρου! Είχα την ευκαιρία στο περιθώριο της πρόσφατης εκδήλωσης της Ι.Λ.Ε.Α. για τη επέτειο απελευθέρωσης του Αιγίου (21 Μαρτίου 1821) να μάθω από «πρώτο χέρι» τις περαιτέρω ενέργειες «εσωτερικής ολοκλήρωσης» από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Ιερώνυμο, ο οποίος βραδιάτικα, μόλις είχε επιστρέψει από το Ιερό Προσκύνημα, στην «Πάνω Πόλη» και ήταν χαρούμενος (μα και λυπημένος ταυτόχρονα για απρεπές σχόλιο στο Διαδίκτυο). ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ και μέσα στο χρονοδιάγραμμα, σε λίγο «χαράς ευαγγέλια» για όλο το Αίγιον. Πάσχα και Ζωοδόχου Πηγής φέτος και πάλι στην Προστάτιδά μας, την «Τρυπητή» μας! Καύχημα της Ελλάδας όλης το Ιερό Προσκύνημα.
Προχθές πέρασα από τα «Εισόδια». Ελάχιστες εργασίες απομένουν, εσωτερικά κυρίως για την ολοκλήρωση της επισκευής-αποκατάστασης της σεισμόπληκτης εκκλησίας του κέντρου του Αιγίου! Τα συνεργεία δούλεψαν πυρετωδώς και μέσα σε περίπου 3 χρόνια (!), το μεγάλο και θεάρεστο αυτό έργο –χάρις στον ευεργέτη μας κ. Αθ. Μαρτίνο- βαίνει προς το …τέλος, που θ’ αποτελέσει μία νέα, σπουδαία αρχή για τον περικαλλή Ναό μας. Ως παλιός ενορίτης, (και κάπως …εμπλεκόμενος προς τούτο) νιώθω διπλά ικανοποιημένος. Εκεί λοιπόν, συνάντησα τον (φίλο) αρχιτέκτονα εκ Πατρών κ. Παν. Χριστόπουλο, ο οποίος φωτογράφιζε σημεία του «ανακαινισμένου» Ναού των Εισοδίων και σε σχετική συζήτηση ενημερώθηκα, ότι ουσιαστικά …μόνον η αγιογράφηση απομένει! Αλλά η Εκκλησία μπορεί να λειτουργήσει και χωρίς αυτήν –σε πρώτη φάση- και έτσι …σύντομα θ’ επαναλειτουργήσει κι αυτή! Πολύ όμορφη έγινε…
Έτσι, λοιπόν, σε διάστημα λίγων μηνών και στους δύο ιστορικούς Ναούς, «Τρυπητή» και «Εισοδίων», θ’ ακουσθούν και πάλι ψαλμωδίες και ευχαριστίες προς την Υπεραγία μας Θεοτόκο και τον Υιό της! Και το Αίγιο θ’ έχει πάλι εν λειτουργία και τα δύο αυτά κοσμήματα της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, που τόσο μας έλειψαν! Και όχι μόνον σ’ εμάς…
