ΦΟΒΟΙ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΤΟ ΡΑΛΙ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ… ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ
Δύο όψεις έχει, όπως φαίνεται, η συνεχής ανοδική πορεία της τιμής του ελαιολάδου. Από τη μία συντελεί στο να «κρατηθεί» κάπως η τοπική οικονομία, αντισταθμίζοντας εν μέρει τις απώλειες από τη σταφίδα και αφήνοντας κέρδος στην τσέπη του παραγωγού, από την άλλη όμως… υποσκάπτει το μέλλον του προϊόντος, αφού νόμος της φύσης και της αγοράς είναι πως τη μεγάλη άνοδο ακολουθεί η πτώση που, πολλές φορές, μπορεί να είναι οδυνηρή.
Το χρηματιστήριο και στη ζώνη του ελαιολάδου επηρεάζεται από τις διεθνείς εξελίξεις και στην προκειμένη περίπτωση, η μεγάλη μείωση της παραγωγής στους κύριους «παίκτες», δηλαδή σε Ισπανία και Ιταλία, εξαιτίας των ιδιότροπων καιρικών – κλιματολογικών συνθηκών, έστρεψε τα βλέμματα στο ελληνικό ελαιόλαδο, με αποτέλεσμα η τιμή του να ανέβει κατακόρυφα. Αυτό είναι και καλό και κακό. Αφενός αυξάνει το ενδιαφέρον και ενισχύει τον ρόλο της χώρας στις εξαγωγές, αφετέρου όμως η υψηλή τιμή μπορεί να καταστήσει δύσκολη την προμήθεια λόγω οικονομικής αδυναμίας και τελικά να μειώσει τη ζήτηση.
Η έκρηξη της τιμής του ελαιολάδου στις διεθνείς αγορές, ανησυχεί και την εγχώρια αγορά, καθώς ήδη παρατηρείται αύξηση στις τιμές παραγωγού, με παράγοντες τις αγοράς να βλέπουν άμεσες επιπτώσεις στις εξαγωγές, αν συνεχιστεί το ράλι των τιμών.
Το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, που δημιούργησε παγκόσμια έλλειψη σε ηλιέλαιο, ώθησε ακόμη περισσότερο τη ζήτηση, την ώρα που, λόγω των «υπερβολικά κακών» καιρικών συνθηκών, η πρόσφατη συγκομιδή ελιάς από τον Οκτώβριο έως τον Φεβρουάριο παρήγαγε απόδοση 50% μικρότερη από τη συνηθισμένη, περιορίζοντας την παγκόσμια προσφορά και ωθώντας τις τιμές προς τα πάνω.
Σωτ. Κούσκουρης: “Όσο ανεβαίνει η τιμή του προϊόντος τόσο πιο δύσκολη γίνεται η αγορά”
Όπως εξηγεί στo protionline.gr ο ιδιοκτήτης της αιγιώτικης εταιρείας ΕΛΦΑ που ασχολείται αποκλειστικά με το εμπόριο και την τυποποίηση ελαιολάδου, Σωτήρης Κούσκουρης, ΄΄υπάρχει άνοδος και ζήτηση. Το τελευταίο δίμηνο –τρίμηνο παρατηρείται σταθερά ανοδική τάση στην τιμή του ελαιολάδου. Κι όσο οι διαθέσιμες ποσότητες θα μειώνονται τόσο θα επηρεάζεται η τιμή του προϊόντος, δεδομένου ότι αυτή καθορίζεται από τη ζήτηση του τελικού καταναλωτή. Όμως πρέπει να αναλογιστούμε και το γεγονός ότι όσο ανεβαίνει η τιμή του προϊόντος τόσο πιο δύσκολη γίνεται η αγορά του. Επειδή η Ισπανία έχει το πρόβλημα της ξηρασίας, ολοένα και περισσότερο οι πελάτες ενδιαφέρονται να αγοράσουν το ελληνικό λάδι, όμως όσο η τιμή ανεβαίνει δημιουργούνται προβλήματα στις επιχειρήσεις΄΄. ΄΄Μπορεί ο προαγωγός να καρπώνεται την τιμή και να ενισχύεται προς στιγμήν η τοπική οικονομία, ωστόσο όταν χάνονται οι αγορές είναι δύσκολο να καλυφθούν. Το ιδανικό είναι να υπάρχει σταθερά μία ικανοποιητική τιμή που θα αφήνει κέρδος στον παραγωγό αλλά θα είναι και προς όφελος του καταναλωτή, χωρίς όμως «εκρήξεις», διότι αυτά μελλοντικά πληρώνονται…΄΄, κατέληξε ο ιδιοκτήτης της ΕΛΦΑ.
Οι «παίκτες» και οι τιμές… ρεκόρ
Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, οι παγκόσμιες τιμές του ελαιολάδου έχουν φθάσει σε υψηλό 26ετίας στα σχεδόν 5.990 δολάρια ο μετρικός τόνος. Η Ελλάδα είναι η τρίτη μεγαλύτερη ελαιοπαραγωγός χώρα στον κόσμο, μετά την Ιταλία και την Ισπανία. Στο έδαφός της καλλιεργούνται περισσότερα από 132 εκατομμύρια ελαιόδενδρα, από τα οποία παράγονται σε χρονιές κανονικές, περίπου 300.000 τόνοι ελαιολάδου ετησίως, εκ των οποίων το 82% ανήκει στην κατηγορία «εξαιρετικά παρθένο», ενώ της Ισπανίας μόνο το 25%-30% και της Ιταλίας το 40%-45% χαρακτηρίζονται έτσι.
Περίπου η μισή από την ετήσια ελληνική παραγωγή ελαιολάδου εξάγεται προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην Ελλάδα, η τιμή του προϊόντος κοντεύει να φτάσει τα 6 ευρώ το κιλό. Στα 5,40 έως 5,50 ευρώ το κιλό κυμαίνεται στην Αιγιάλεια. Ωστόσο σε άλλες περιοχές έχει ξεπεράσει τα 6 ευρώ. Σύμφωνα με υπολογισμούς, η τιμή πώλησης του ελαιολάδου, έχει ανέβει περίπου στο 60% με 70%!
Θαν. Σωτηρόπουλος: «Ο… χορός της ανόδου κρατάει καλά, αλλά δεν ξέρουμε μέχρι πότε»
“Η χρονιά φαίνεται να είναι ελλειμματική δεν υπάρχουν αποθέματα, αυτό είναι το επακόλουθο της ανόδου της τιμής. Αυτό για τον παραγωγό μπορεί να φαίνεται καλό αλλά το να ανεβαίνει η τιμή έτσι ανεξέλεγκτα, μας γεννά μία ανησυχία. Κι εγώ παραγωγός είμαι, γνωρίζω τα προβλήματα και ξέρω πως από τη φετινή τιμή στηρίζεται η τοπική οικονομία, αλλά αυτή η συνεχής άνοδος της τιμής έχει κι άλλη όψη. Φοβάμαι ότι κάποια στιγμή θα το «πληρώσουμε». Το έχουμε δει, γιατί έχει συμβεί και σε άλλα προϊόντα. Κάτι ανάλογο έγινε με το γάλα, η τιμή του οποίου άρχισε να πέφτει. Και μην πάμε μακριά. Βλέπουμε τι γίνεται με τη σταφίδα. Είχε ανέβει πάνω από 2 ευρώ το κιλό και τώρα είναι στα αζήτητα. Πολύ φοβάμαι ότι θα συμβεί το ίδιο και με το ελαιόλαδο. Αυτή τη στιγμή η τιμή παρουσιάζει συνεχή ανοδική τάση διότι οι μεγάλοι «παίκτες», δηλαδή η Ισπανία και η Ιταλία, δεν έχουν αποθέματα. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ λίγα λάδια, πολύ λιγότερα από αυτά είναι ποιοτικά και ο… χορός της ανόδου κρατάει καλά, αλλά δεν ξέρουμε μέχρι πότε΄΄, επισήμανε στo protionline.gr ο πρόεδρος της Παναιγιάλειας Ένωσης Συνεταιρισμών, Θανάσης Σωτηρόπουλος.
Αναφορικά με την παραγωγή, σημείωσε: ΄΄Η φετινή παραγωγή ήταν λίγο παραπάνω από μέτρια, ήταν μία σχετικά καλή παραγωγή αλλά με πολύ καλή ποιότητα. Αυτό έδωσε μία ανάσα στους αγρότες, διότι, όπως γνωρίζουμε, η σταφίδα και το λεμόνι είχαν πρόβλημα. Για όσους παραγωγούς είχαν εισόδημα από το ελαιόλαδο, ήρθε να διορθώσει κάπως τα πράγματα για την τοπική οικονομία. Αυτό για την ώρα φαίνεται καλό για τον παραγωγό αλλά αν το δούμε μακροσκοπικά δεν είναι ό,τι καλύτερο, διότι κάποια στιγμή μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ΄΄.
Τέλος, κάνοντας εκτιμήσεις για την επόμενη χρονιά, ο πρόεδρος της Π.Ε.Σ., είπε: ΄
΄Πιστεύω ότι και η επόμενη χρονιά που έρχεται, όπως φαίνεται από τα στοιχεία και τις μέχρι στιγμής ενδείξεις, δεν θα υπάρξει μία πολύ μεγάλη παραγωγή ούτε για εμάς ούτε για τις άλλες χώρες που παράγουν ελαιόλαδο, λόγω καιρικών συνθηκών. Ήδη στην Ισπανία οι θερμοκρασίες έφτασαν τους 38 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή επικράτησε καύσωνας. Επίσης αντιμετωπίζουν και πρόβλημα ξηρασίας.
Όλα αυτά συντελούν στη μείωση της παραγωγής με τις γνωστές συνέπειες΄΄.
