ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
Με το ποίημά του, δεκατεσσάρων στίχων, με τίτλο «Στις 13 Δεκέμβρη», ο Αιγιώτης ποιητής Γιώργος Κατσανάκης, περιγράφει το βάρος της μνήμης από το καταβρυτινό ολοκαύτωμα, που σημειώθηκε σαν σήμερα, πριν από 81 χρόνια, ενώ ταυτόχρονα στέλνει μήνυμα ενότητας ενάντια στον φασισμό.
Ο ίδιος ο ποιητής αναφέρει στο εισαγωγικό του σημείωμα: «Καλάβρυτα 13/12/1943. Ένα ακόμα μελανό σημάδι στην ανθρώπινη συνείδηση. Έχουμε μάθει να μετράμε και να νιώθουμε τον χρόνο στην γραμμική διάσταση. Ίσως όπως τότε που θεωρούσαμε επίπεδη τη γη.
Όμως πλέον ξέρουμε ότι το σύμπαν κινείται και αναπτύσσεται σε εφαπτόμενους ή μη κύκλους. Ίσως έτσι και ο χρόνος των κοινωνιών να επιστρέφει στις αρχές του, σε στιγμές δόξας αλλά και σε αυτοκαταστροφικά τραγικά γεγονότα όπως ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων τελικά μπορεί και να μην είναι τόσο μακρινό όσο το βλέπουμε χρονικά. Ιδιαίτερα τώρα που τα μαύρα σύννεφα του πολέμου έγιναν πάλι στην Ευρώπη ορατά.
Όσο αδιανόητο μοιάζει το να μαζέψεις όλους τους άντρες στον λόφο του Καπή των Καλαβρύτων και να τους εκτελέσεις, καίγοντας ταυτόχρονα τις γυναίκες με τα παιδιά σε μία σχολική αίθουσα, άλλο τόσο αδιανόητο φαντάζει η Ευρώπη να σκαλίζει πάλι τις στάχτες του Ναζισμού».
Στις 13 Δεκέμβρη
Πένθος βαρύ ασήκωτο
Σε τούτες δω τις πλάτες
Της λήθης και της θύμησης
Οι μέρες όλες μαύρες
Όταν στα χείλη ονόματα
Αγωνιστών του τόπου
Βουρκώνουν μέσα στην ματιά
Το διάβα αυτού του τόπου
Να ΄ναι η θυσία άραγε
Μιαν απαρχή ειρήνης
Ή μόνο λίγο μια στιγμή
Αγίασμα της μνήμης
Μονιάστε αδέρφια μια φορά
Τα χέρια σας απλώστε
Να αγκαλιαστείτε δυνατά
Το φασισμό να διώξτε
