ΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ, «ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΞΕΙΣ ΣΕ ΤΟΠΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟ» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΗΔΥΦΩΝΟ).
Την Παρασκευή 24-01, το βράδυ στο πλαίσιο των επετειακών Εκδηλώσεων για την «Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας», στο Πολιτιστικό Κέντρο Αιγίου έλαβε χώρα ένα πολύ ξεχωριστό δρώμενο Πολιτισμού με επίκεντρο ένα διαλεχτό πρόσωπο της πόλης μας, μία Αιγιώτισσα γένους και καρδιάς, την Μαρία Αλεξανδροπούλου η οποία παρουσίασε την Ποιητική της Συλλογή «Μυστικές Συνάξεις σε τόπο παλαιό και ένδοξο» από τις Εκδόσεις Ηδύφωνο, εμπνευσμένη και γραμμένη για να υμνήσει το σημαντικότερο προεπαναστατικό τοπικό Ιστορικό γεγονός που έλαβε χώρα στις απαρχές του Αγώνα για την Ανεξαρτησία του 1821, στο Αίγιον.
Ο διττός στόχος της Μαρίας Αλεξανδροπούλου ήταν, αρχικά, να δώσει με την Ποιητική της Συλλογή το ηχηρό μήνυμα ένωσης δυνάμεωνυπενθυμίζοντας ότι οιεσωτερικές διαμάχες και αναστατώσεις που προϋπήρξαν προεπαναστατικά για την οργάνωση και έναρξη του Αγώνα, ξεπεράστηκαν όλεςσε αυτήν εδώ την Ιστορική πόλη του Αιγίου, χάρις στο πνεύμα της αλληλεγγύης για την επίτευξη του υπέρτατου κοινού σκοπού που υπερτέρησε και διείπε τα μέλη της Μυστικής Συνέλευσης της Βοστίτσας.
Απόγονοι συντελεστών του αγώνα
Ο δεύτερος σκοπός επιτεύχθηκε, επίσης, πανηγυρικά, καθώς η Μαρία Αλεξανδροπούλου, με την ευρεία κοινωνικότητα και την ευγένεια που την διακρίνει συνένωσε ανθρώπους της Τέχνης και της Μουσικής, με εκπροσώπους της Διπλωματίας και της Ιστορίας, με εκλεκτό εκπρόσωπο των τελευταίων τον κ. Κωνσταντίνο Ζαΐμη αντιπρόεδρο του Πατριωτικού Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών 1821 –ενός εκ των παλαιότερων Σωματείων της Χώρας (1938)– του οποίου ο μεστός και τεκμηριωμένος ιστορικά, λόγος, συνεπήρε τους παρευρισκομένους.
Απόγονοι σπουδαίων συντελεστών του Αγώνα της Ανεξαρτησίας και μελών της Φιλικής Εταιρείας, παρευρέθησαν, ο κ. Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος Πρέσβυς ε.τ. ο οποίος αναφέρθηκε στους κοινούς αγώνες του με την Μαρία Αλεξανδροπούλου για τα ζητήματα που απασχολούν την σύγχρονη Κοινωνία όπως η διατήρηση της Φύσης και του Αστικού Πρασίνου, και ανέγνωσε την επιστολή Χαιρετισμού του προσωπικού φίλου της τελευταίας, κ. Λέοντος Μεσσηνέζη.
Με σπάνιο μουσικό ταλέντο στην αυτοσύνθεση και τον αυτοσχεδιασμό μελωδιών συνοδευτικών &προσαρμοσμένων στην απαγγελία των Ποιημάτων, ο επίσης απόγονος του Σολιώτη αγωνιστού, κ. Δημήτριος Χριστοδούλου, ενθουσίασε το κοινό με την δεξιοτεχνία του στο πιάνο αλλά και έκλεισε την βραδιά με την μοναδική απόδοση τενόρου Όπερας, του αριστουργήματος του ΑριστοτέληΒαλαωρίτηαπό το ποίημα «Ὁ Δῆμος καὶ τὸ καρυοφύλλι του» που μελοποίησε το 1858 για την όπερα του, «Μάρκος Μπότσαρης», ο Μάρκος Καρρέρ.
Η Απαγγελία των ποιημάτων εκ του Θεατρικού Συνθέτη Αλέξανδρου Χάχαλη αποσπούσε, σε κάθε ανάγνωση ποιήματος το θερμό χειροκρότημα της αίθουσας «Αλέκος Μέγαρης».
Πρόλογος για τη συλλογή ποιημάτων
Με ξεχωριστά σημαίνουσα βαρύτητα η εναρκτήρια ομιλία του Δικηγόρου Δ.Σ.Α. κ. Πολύδωρου Θεοδωρακόπουλου, ο οποίος με δεινή ευγλωττία, φραστική δεξιότητα, εύστοχα αλλά και συγκινητικά, απέδωσε τις δημιουργικές ευαισθησίες και την πολύπλευρη και πολυτάλαντη προσωπικότητα της Μαρίας Αλεξανδροπούλου ως Συναδέλφου, και χαιρέτησε την φιλία τους!
Στην εκλεκτή αυτή βραδιά Τέχνης, Μελωδίας και Πολιτισμού στην πόλη του Αιγίουπαρευρέθηκαν, μεταξύ άλλων, ο εκπρόσωπος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου κ.κ. Ιερωνύμου, Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης τ. Οικουμενικού Θρόνου, Ελευθέριος Αλούκος, η αντιπεριφερειάρχης κ. Γεωργία Ντάτσικα, ο πρ. Υπουργός Κώστας Σπηλιόπουλος, ο πρ. Δήμαρχος Στάθης Θεοδωρακόπουλος, το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και Καθηγήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών κ. Κατερίνα Σολωμού, ο β’ αντιπρόεδρος Επιμελητηρίου Αχαΐας κ. Τάκης Βασιλείου, κ.α.
Η κ. Αλεξανδροπούλου εκφράζει με το παρόν τις θερμές της ευχαριστίες στον Δήμο Αιγιαλείας για την πλαισίωση της Εκδήλωσης, με ιδιαίτερη έμφαση αυτών προς τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Αθλητισμού και φροντίδαςαδέσποτων ζώων, κ. Γιώργο Φραγκονικολόπουλο, άνευ του οποίου η σημαντική αυτή βραδιά για την πόλη του Αιγίου δεν θα έχαιρε της ίδιας επιτυχίας και υπεροχής, εν μέσω των Εκδηλώσεων για την Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας.
Βοστίτσα
Ήταν ο τόπος τούτος δω μαργαριτάρι σπάνιο, η θάλασσα τον έζωνε, τα όρη τον φυλάγαν.
Και οι πλαγιές οι εύφορες, οι μυροδροσισμένες, έβγαζαν θησαυρούς της γης, της ομορφιάς καλούπια.
Οι κόρες του πεντάμορφες, οι άντρες ρωμαλέοι, Τούρκο δεν ελογάριαζαν, Φράγκο δεν συλλογιούνταν, είχαν της γης τους θησαυρούς, τους μοσχοπουλημένους που η Βενετιά λυμαίνοταν και η Αλβιών χαιρόταν.
Είχαν και την ατρομωσιά των πάλαι Δεσποτάδων που τον Μοριά κυρίευσαν κι έχασαν απ’ τις κόρες.
Και τώρα, η ώρα έφθασε τον Τούρκο να τον διώξουν.
«Φλέσσα Παππά και συ της Πάτρας Γερμανέ,
αρκούν οι ιερεμιάδες!1 Άρματα, φλόγες και σπαθιά, σπάστε τις αλυσίδες, το ράσο ανασκουμπώστε το, ζώστε το με τυφέκια.
Ο σούμπασης2 καραδοκά, ο αστός παραμονεύει το φέουδο δεν στέριωσε σε τούτον δω τον τόπο.
Η φάρα μας είναι παλιά, λυγάμε, μα δεν σπάμε.
Το Αίγιον ταμπουρώνεται, η Ελλάς δεν κινδυνεύει!»
Κοτζάμπασης και Προεστός, Λονταίοι, Σολιωταίοι, γυφτοχαράτσι3απηύδησαν και άλλο δεν πληρώνουν!
Καλλίτερα το αίμα τους να χύσουν στο Αγρίδι, παρά να ζουν στον τόπο τους με πεινασμένα νιάτα και οι κόρες οι αφρολούλουδες στην Αίγυπτο να γέρνουν στου Καϊμακάμη4τη βουλή· να φθίνουν από θλίψη…
Είπαν, βουλέψαν, εδόκησαν συλλογισμούς μεγάλους, και την τρανήν απόφαση την πήραν όπως πάντα· μ’ αντάρα και διαβουλή και μυστική κουβέντα.
Κι όλοι, την ώρα την καλή –τη ματωμένη ώρα– λαχτάραγαν, ανάσαιναν κι έσπαγε η καρδιά τους από μεγάλη ταραχή κι αγάπη στην Πατρίδα κι από του Φλέσσα τη φωνή που έσειε Μοναστήρι, και το παλιομονάστηρο το τράνταζε απ’ τα μύχια.
Κι ούτ’ ένας δεν εκιότεψε, ένας δεν λειποθάρρει, αλλά βροντήσαν τ’ άρματα, αστράψαν τα τουφέκια τον Κεχαγιάμπεη τερτιπλή5να διώξουν απ’ την Πάτρα!
Και το ταμπούρι να στηθεί, σαν το Αίγιον το είπει. Κι ο Λόντος τη σημαία του έβγαλε απ’ το σεντούκι κι οι Αιγιώτες έτρεξαν πάνω στα καταρράχια ν’ ακούσει όλος ο Μοριάς, να μάθει το μαντάτο, ότι ξεκίνησε, εδώ, ο Μέγας ο Αγώνας και η Βοστίτσα έδιωξε τους Τούρκους απ’ τα μέρη.
