-Της ΜΑΡΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ*-
Για άλλη μια φορά φέτος, από τις 24 έως τις 26 Ιανουαρίου, το Αίγιο θα γιορτάσει ένα θεμελιώδες τοπικό ιστορικό γεγονός του 19ου αιώνα, την Μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας. Στους εορτασμούς των τελευταίων ετών αυτή η τοπική εορτή κυλάει σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο,είτε αναφορικά με το ιστορικό αφήγημα ή ακόμα με τις λαμπρές συμμετοχές των Συλλόγων αναβιωτών απ’ όλη την Χώρα.
Με την Ποιητική Συλλογή-της, «Μυστικές Συνάξεις σε τόπο παλαιό και ένδοξο» από τις Εκδόσεις Ηδύφωνο, η Μαρία Αλεξανδροπούλου προσεγγίζει το μεγάλο αυτό τοπικό συμβάν που όχι μόνον πυροδότησε την απαρχή της απελευθέρωσης του Έθνους, αλλά συγκλόνισε συθέμελα την Ευρώπη γιατί έθεσε ως βάθρο στην μελλοντική Κοινωνία (όσες θα αναδύοντο από την Δεσποτική Οθωμανική αυτοκρατορία, ή ακόμα όσες πάσχιζαν να απελευθερωθούν από τα δεσμά του Φεουδαλισμού στις Ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες) μία νέα δομή συγκρότησης της ζωής με επίκεντρο τον άνθρωπο και την Δημοκρατία όπως το κοινό Ελληνικό συλλογικό ασυνείδητο γνώριζε από την Αρχαιότητα.
Αυτό που αποφασίστηκε στο Αίγιον εκείνες τις τέσσερεις νύχτες του 1821 θα ανατάραζε έναν ολόκληρο Ελληνικό κόσμο που συμπεριελάμβανε τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, τις παρευξείνιες περιοχές, την Ιωνία, την Κύπρο, όλο το Ελλαδικό στοιχείο είτε στην Δύση είτε στην Μέση Ανατολή, στην Αίγυπτο κ.α., και οι προεκτάσεις αυτής της απόφασης ξεσηκωμού, πέρα από την επιτυχία της Επανάστασης της οποίας η αρχή «παίχτηκε» εκείνον τον καιρό, εδώ, σε αυτόν τον μικρό (αλλά πανάρχαιο) τόπο, ήταν τεράστιες.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του εγχειρήματος σε γεωγραφική κλίμακα (αυτό ήταν παρελκόμενο γεωστρατηγικών αποφάσεων των Μεγάλων Δυνάμεων εκείνης της Εποχής), αυτό που συγκινεί είναι ότι οι άνθρωποι εκείνοι – οι Πρόγονοί μας- γνώριζαν ότι είχαν αυτό το βάρος επάνω τους, και με συνείδηση, με συζητήσεις, με διαμάχες, βρήκαν τον τρόπο και τον δρόμο για την ορθή απόφαση…
Αυτήν την ομόνοια στην από κοινού κρίση–και ας μην ήταν εξ αρχής, ομόπνοη– το γεγονός δλδ ότι βρήκαν τρόπο σε ένα τόσο μεγάλο ζήτημα, αλλά και το τί μπορεί να συνέβαινε στο μυαλό και τις καρδιές τους, στις ψυχές τους, όταν κλήθηκαν να λάβουν αυτήν την μεγάλη απόφαση τέτοιου διακυβεύματος, θέλησα να τιμήσω και να υπενθυμίσω και στους νεότερους, με αυτήν μικρή Ποιητική Συλλογή.
*Η Μαρία Αλεξανδροπούλου έζησε στην Γαλλία 28 χρόνια και επέστρεψε με νοσταλγία και αγάπη για την γενέτειρά της. Έχει εκδώσει τις «Κυράδες του Μοριά» (Εκδόσεις ΦΕΡΕΝΙΚΗ).