Του Ηλία Ασπρούκου Περιβαλλοντολόγου
Για εμένα η ανάγνωση εφημερίδων είναι θέμα ζωτικό, όχι τόσο η πληροφόρηση όσο η σύνθεση απόψεων και αποκρυστάλλωση γνώμης. Έτσι λοιπόν αυτές τις ημέρες μονοπωλεί το ζήτημα των Τεμπών και η πρόταση μομφής της κυβέρνησης από την αντιπολίτευση. Αφιερώνονται τεράστιες σελίδες και πηχυαίοι τίτλοι στο ζήτημα αυτό.Έτσι,σαν αναγνώστης βρε παιδί μου, κάνω κάποιες σκέψεις που θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας.
Το δυστύχημα στα Τέμπη είναι η αφορμή, οι αιτίες και οι διαχρονικές παθογένειες είναι πολλές. Από το 2010 και μετά οι εργαζόμενοι στα τρένα είτε είδαν την πόρτα της εξόδου είτε τους έστειλαν στο Υπουργείο Πολιτισμού άλλους ως φύλακες και άλλους ως εργάτες. Οι ράγες των τρένων έγιναν βούτυρο στο ψωμί των Αθίγγανων που τις ξηλώνουν, τα δρομολόγια πήγαιναν και έρχονταν καθυστερημένα κ.α. κ.α. Για όσους γνωρίζουμε και για όσους δεν γνωρίζουμε η ιστορία με τον ΟΣΕ είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν. Το πελατειακό κράτος, τα ρουσφέτια, η αδιαφορία για την συντήρηση των τρένων και των σιδηροδρομικών σταθμών ήταν γνωστή. Το ζήτημα ήταν σε τίνος τα χέρια θα έσκαγε η ωρολογιακή βόμβα. Έτυχε λοιπόν η βόμβα αυτή να σκάσει στα χέρια της σημερινής κυβέρνησης και του σημερινού πρωθυπουργού.
Ας δούμε τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Δεν είμαι από εκείνους που θα πω γιατί γέμισαν οι πλατείες κόσμο και γιατί ο κόσμος διαμαρτύρεται. Η δύναμη του κάθε ενεργού πολίτη είναι να μπορεί να διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο μέσα από την διαμαρτυρία και την διεκδίκηση.
Θα αναρωτηθώ και εγώ μαζί με αρκετούς ακόμα.Ξαφνικά η αντιπολίτευση ξύπνησε και θυμήθηκε τα Τέμπη και όταν όλοι αυτοί ήταν κυβέρνηση τι έκαναν; Πόσες προτάσεις κατέβασαν για την εξυγίανση των σιδηροδρόμων της χώρας μας; Πόσους καταρτισμένους ανθρώπους διόρισαν; Πότε νοιάστηκαν πραγματικά για την ποιότητα των ταξιδιών που παρέχουν τους πολίτες αυτής της χώρας αλλά και στους ευρωπαίους πολίτες; Φανταστείτε το δυστύχημα αυτό να μην είχε γίνει τέλη Φεβρουαρίου αλλά να είχε γίνει καλοκαίρι με τουρίστες γεμάτο; Ή να μην είχε γίνει το 2023 αλλά το 2016;
Αυτοί λοιπόν που αρέσκονται να ασκούν κριτική και να περιμένουν η κυβέρνηση να πέσει σαν ώριμο φρούτο εξαιτίας των Τεμπών, ας κοιτάξουν πρώτα τον καθρέφτη τους κάνοντας την κριτική στον εαυτό τους και μετά ας τα χώσουν στην όποια κυβέρνηση έχουν απέναντί τους.
Πριν μερικές μέρες, συζητώντας με φίλους,μου είπαν κάποιοι πάνε να δημιουργήσουν πολιτικό φορέα με τίτλο «κόμμα των Τεμπών».Φανταστείτε με την ίδια λογική να είχε δημιουργηθεί και άλλος πολιτικός φορέας με τίτλο κόμμα «Μάτι», κόμμα «Μάνδρα» κλπ κάθε δυστύχημα να αποκτούσε και πολιτική υπόσταση. Ε τότε πολλά θα είχαμε να δούμε, καθώς ο ένας θα στρεφόταν εναντίον του άλλου.
Η ουσία είναι μία αυτή τη στιγμή! Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ετερόκλητα μεταξύ τους ,συσπειρώθηκαν με σκοπό να πέσει η κυβέρνηση. Άντε να παραδεχτώ πως αυτή η κυβέρνηση φεύγει μετά τι; Ποιος θα ηγηθεί από όλους αυτούς ; Μήπως όταν διώξουν τον σημερινό πρωθυπουργό κάποιος από όλους με πρόγραμμα και σταθερές αναλάβει τα ηνία ή στο τέλος όλοι μαζί θα φαγωθούν για την μοιρασιά της καρέκλας; Και πέρα από τις αντικρουόμενες απόψεις που έχουν κανείς δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση χωρίς το πρώτο κόμμα που θα είναι η Νέα Δημοκρατία. Άρα η ακυβερνησία θα πηγαίνει και θα έρχεται.Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα έχουν με τον Μητσοτάκη, και αφού είναι τόσο κακός πρωθυπουργός για την αριστερή εταιρεία θα είναι εύκολη λεία. Συνεπώς δεν τους απασχολεί τίποτα άλλο εκτός από το μπάχαλο που θα φέρουν στη χώρα.Αρκεί να στρογγυλοκαθίσουν στις καρέκλες της εξουσίας. Τα Τέμπη είναι η λεπτομέρεια και η αφορμή και μημου πείτε ότι τους καίγεται καρφί για τις μανάδες και τους πατεράδες και τον πόνο των θυμάτων. Απλώςχρησιμοποιούν τις ψυχές των Τεμπώνγια να έχουν λόγο πολιτικής ύπαρξης. Προσωπικά πιστεύω ότι η κυβέρνηση,όσο θα πηγαίνουμε προς τις εκλογές, θα συσπειρώνεται λόγω των έργων που έκανε και θα κάνει.Το ΠΑΣΟΚ θα πέσει πάλι στην περιδίνηση της αρχηγίας και δεν μπορώ να ξέρω πόσοι από τους σημερινούς αρχηγούς θα φτάσουν μέχρι τις προσεχείς εκλογές.
Η πραγματικότητα είναι πως τις ανθρώπινες ζωές κανείς δεν μπορεί να φέρει πίσω, ο πόνος των γονέων και των οικογενειών τους δεν μπορεί να αντικατασταθεί με ευχολόγια και τίποτα δεν θα αλλάξει αν όλοι όσοι σήμερα φωνάζουν δεν σηκώσουν τα μανίκια να δουλέψουν. Καιρός είναι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αντί να κλαίνε με κροκοδείλια δάκρυα, να σηκώσουν τα μανίκια τους και να δουλέψουν με πρόγραμμα για ένα βιώσιμο σύστημα συγκοινωνιών. Ας πάνε πρόγραμμα στην βουλή για το πως θέλουν τις συγκοινωνίες του μέλλοντος, μελέτες ουσιαστικές όχι σχέδια επί χάρτου.
Τώρα δε σε ό,τι αφορά τον πρωθυπουργό του δίνεται η δυνατότητα να ακούσει την κοινωνία, να εισπράξει τα μηνύματά της,θέτοντας ζητήματα αξιολόγησης σε πρώτο πλάνο και χρηματοδότησης στις συγκοινωνίες, βάζοντας τα ζητήματα ασφάλειας των πολιτών σε πρωτοκαθεδρία.
Το πάμε και όπου βγει κάποτε ήταν τρόπος ζωής του Έλληνα… Είναι καιρός να γίνει η ανατροπή μέσα από την στάση ζωής και της συμπεριφοράς. Ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση κρίνεται, κρίνεται όμως και η αντιπολίτευση.
