ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΥΚΗ
Το πρόβλημα της «δέσμευσης» μιας μεγάλης γεωγραφικά περιοχής από την Αλυκή ως τα Σταφιδάλωνα και τα Διγελιώτικα υπό το βάρος του χαρακτηρισμού της ως μόνιμου καταφυγίου θηραμάτων, ανέδειξε η δυσκολία διάνοιξης του δρόμου της Αλικόβρυσης. Διαπίστωση είναι ότι οι έχοντες ιδιοκτησίες στην εν λόγω έκταση, δεν μπορούν να οικοδομήσουν και να αξιοποιήσουν όπως θέλουν τις περιουσίες τους, κάτι που πολλοί δεν γνώριζαν καν εδώ και σαράντα χρόνια! Επιπλέον, τα καταστήματα που βρίσκονται εντός αυτής, εάν κλείσουν δεν έχουν δικαίωμα επαναλειτουργίας…
Τα παραπάνω έκανε γνωστά στo Protionline.gr ο απερχόμενος πρόεδρος του Συλλόγου Μηχανικών Αιγιάλειας και Καλαβρύτων Βασίλης Ρίτης, μεταφέροντας τον προβληματισμό κατόχων ιδιοκτησιών στην περιοχή. Αναφερόμενος στην απόφαση είπε ότι πέρασε από ΦΕΚ το 1978 και βάσει αυτής ιδρύθηκε μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων, απαγορεύοντας για αόριστο χρόνο την θήρα κάθε θηράματος στην Αλυκή, σε έκταση περίπου 1.000 στρεμμάτων, η οποία οριζόταν ως εξής: «Δυτικά: Άρχεται από σιδηροδρομική γραμμή και κατευθεία γραμμή καταλήγει στην θάλασσα πλησίον του κέντρο «Γοργόνα». Βόρεια: Με θάλασσα. Ανατολικά: Άρχεται από τη συμβολή της σιδηροδρομικής γραμμής και αμαξιτής οδού Αιγίου – χωρίου Διγελιωτίκων και ακολουθούσα την οδό αυτή καταλήγει μέχρι θάλασσα. Νότια: Με σιδηροδρομική γραμμή».
Απαγόρευση υπαγωγής της έκτασης σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό
Αξίζει να σημειωθεί ότι βάσει του νόμου εκτός από την θήρα και όλα τα παρελκόμενα, απαγορεύεται η υπαγωγή έκτασης του καταφυγίου σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Ρίτη, αυτό σημαίνει ότι οι κατασκευές που έγιναν εντός αυτής της έκτασης από το 1978, είναι αυθαίρετες και δεν επιτρέπεται καμία πολεοδομική δραστηριότητα. ΄΄Τα καταφύγια άγριας ζωής έγιναν γιατί δεν υπήρχαν οι ζώνες Natura. Την στιγμή που ο υδροβιότοπος εντάχθηκε στο δίκτυο, δεν υπάρχει λόγος μία τόσο μεγάλη περιοχή γύρω από αυτόν να θεωρείται ως καταφύγιο άγριας ζωής, διότι έτσι δεν υπάρχουν περιθώρια αξιοποίησης ακόμη και ιδιοκτησιών που απέχουν τόσο από την λίμνη΄΄, όπως χαρακτηριστικά επισήμανε, έχοντας ζητήσει από Πολεοδομία και δήμο να ζητήσουν αποχαρακτηρισμό ή μείωση της έκτασης της προστατευόμενης περιοχής η οποία, όπως προβλέπει ο νόμος, μπορεί να γίνει με απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος και του κατά περίπτωση συναρμόδιου υπουργού, ύστερα από αιτιολογημένη γνώμη του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Για το θέμα ρωτήθηκε από το Protionline.gr ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Δόμησης Αιγιαλείας Λεωνίδας Καράμπελας, ο οποίος ανέφερε πως ισχύει αυτός ο περιορισμός τονίζοντας πως ναι μεν κάποιες ιδιοκτησίες απαξιώνονται και υπάρχει μία αδικία, από την άλλη όμως επισήμανε πως για να διεκδικήσει ο δήμος αποχαρακτηρισμό, θα πρέπει να αιτιολογήσει πλήρως το αίτημά του αποδεικνύοντας πως δεν πρόκειται για περιοχή καταφυγίου άγριας ζωής και να υπάρξει συγκεκριμένο σχέδιο για την περιοχή.
